Η γελοιογραφία συναντά τη λογοτεχνία...

Για να ερμηνεύσει την πολιτική:)


Ωραία κόλπα!

Αλαφούζος ανήσυχος? Μάλλον δεν γυρνάει η ανεμογεννήτρια...

Γειά σου ρε Κρόγια!

Χάλασαν τα σχέδια του Αλαφουζέϊκου για τις ΑΠΕ και αρχίσαμε να υποστηρίζουμε τις χυδαιότητες παιδάκια;

Και τις συγκρίσεις με τον Ραφηνάτο, που μέσα σε 6 χρόνια πήγε μόνο 2 φορές στις Βρυξέλλες για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας μας;

Που μόνος του δήλωσε ότι είναι κουρασμένος, αν και δεν χρειαζόταν γιατί οι πάντες βλέπαμε ότι δεν έκανε απολύτως τίποτα; Ένα Υπουργικό το εξάμηνο και αν! Στις 9 στο Μαξίμου, στις 14.30 στην Ραφήνα και τέλος!

Την ώρα που έχουμε χάσει το μέτρημα για τα πόσα άτυπα και τυπικά Υπουργικά Συμβούλια και συσκέψεις με τον Παπανδρέου γίνονται κάθε μήνα;

Την ώρα που τα Υπουργεία λειτουργούν με φουλ τις μηχανές και όλο το 24ωρο και όλο το καλοκαίρι, με υπουργούς που είναι έτοιμοι να πάρουν ψυχοφάρμακα με αυτά που κληρονόμησαν από τους προηγούμενους;

Ρε, πάτε καλά;;;;;;;;

Επειδή ο Γιώργος χρειάστηκε ξεκούραση μετά από τόσο ξέσκισμα για να σώσει την χώρα από τα χειρότερα, αρχίσαμε τις συγκρίσεις με τον "κουρασμένο";

Και στο κάτω-κάτω ρε μπαγλαμάδες! Όπου κι αν πήγε διακοπές, φρόντιζε πάντα να εκμεταλλεύεται τον χρόνο του και με συσκέψεις και με παρεμβάσεις ακόμη και στην διεθνή πολιτική σκηνή!

Και αυτό το χυδαιολόγημα της Ακριβοπούλου το βαφτίζουμε "επιχειρήματα με δομημένο λόγο και... αλήθειες";

Ρε! Για δείτε αν έρχομαι από την γωνία!

Λίγη τσίπα παιδάκια. Λίγη Τσίπα.

Κάτι τέτοιες ώρες σκέφτομαι ότι κακώς ξεσκίστηκε ο Γιώργος μέσα και έξω τόσους μήνες. Έπρεπε να μας αφήσει να χρεοκοπήσουμε! Να σταματήσουν όλες οι πληρωμές. Να πείτε πραγματικά το "Ψωμί Ψωμάκι"!

Αλλά δεν θα την πλήρωναν μόνο κάποιοι Αλαφούζοι και κάποιες Ακριβοπούλου ή κάποιοι σαν εσάς... Θα την πλήρωναν όλοι οι Έλληνες.
Και ο Γιώργος σκέφτεται όλους τους Έλληνες! Όχι μόνο τους Αλαφούζους σας. Αυτό σας τρώει...

Ανοίξτε τα bluetooth... έρχεται το letsfree!

Την ώρα που μόνο τα δύο από τα εφτά δισεκατομμύρια του πλανήτη έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, το κίνημα letsfree.org επιβιβάζεται στο ιστιοπλοϊκό σκάφος «Messanger» και προωθεί την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση για όλους στο διαδίκτυο.

Το σκάφος θα σαλπάρει από την Ελλάδα και το ταξίδι του δεν έχει προορισμό...παρά μόνο σκοπό. Σε διάστημα 2-3 χρόνων σκοπεύει να περάσει σχεδόν από όλα τα λιμάνια της υφηλίου και να εκπέμπει σε όποια bluetooth κινητών είναι ανοικτά εκπαιδεύοντας τον κόσμο στην εμπειρία της επικοινωνίας και του letsfree. Η πρωτοποριακή αυτή κίνηση που θα γεφυρώσει το τεχνολογικό χάσμα της εποχής φλερτάρει με την ιδέα να γίνει προσβάσιμο ένα μέρος του Διαδικτύου μέσα από τα κινητά, ώστε σταδιακά να ξεκινήσει η ψηφιακή ένταξη αυτών που δεν μπορούν να αποκτήσουν υπολογιστή ή να πληρώσουν το κόστος σύνδεσης. Αυτό στηρίζεται στο γεγονός ότι σχεδόν πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι κάτοχοι κινητών τηλεφώνων, συνήθως, με κάρτα προπληρωμένου χρόνου.

Η εμβέλεια ενός δικτύου bluetooth είναι 300 μέτρα και μέσα σε αυτά μπορούν ιδανικά να συνδεθούν μεταξύ τους μέχρι και 500 (συχνά και 1.000) άτομα. Η ιδέα του letsfree είναι ένας υπολογιστής με μια κεραία bluetooth να συνδέει δωρεάν αυτό το άτυπο δίκτυο των τηλεφώνων με το Διαδίκτυο, σε έναν τόπο κοινωνικής δικτύωσης όπου θα μπορεί κανείς να δει ή να ανεβάσει και να κατεβάσει κείμενα, φωτογραφίες, μουσική ή ακόμα και βίντεο. Δωρεάν, χωρίς να πρέπει να δώσει στοιχεία ή να πάρει την άδεια κάποιου. Για να γίνει κάτι τέτοιο εφικτό, βέβαια, χρειάστηκε να δημιουργηθεί ένα ειδικό πρόγραμμα το οποίο στη συνέχεια «ανέβηκε» στο Διαδίκτυο, από όπου μπορεί να το αποκτήσει όποιος θέλει να στήσει τον letsfree κόμβο του στον υπολογιστή του.

Εμπνευστής της θαλάσσιας καμπάνιας είναι ο ελληνικής καταγωγής Βραζιλιάνος επιχειρηματίας Ανδρέας Μπλαζουδάκης που, αφού μετέτρεψε το ιστιοπλοϊκό σε γραφείο, σπίτι και κόμβο letsfree, επάνδρωσε το «Messanger» με μια ομάδα εκπαιδευμένων πλοηγών και επιστημόνων ειδικευμένων σε τεχνολογίες κοινωνικών δικτύων κινητής τηλεφωνίας. Η πρώτη εφαρμογή της προσπάθειας αυτής πραγματοποιήθηκε στις βραζιλιάνικες φαβέλες όπου συνέδεσε 60.000 άτομα, με αποτέλεσμα να σχηματιστούν παρέες με κινητά σε ακτίνα γύρω από τους αυτοσχέδιους κόμβους στις μικρές παράγκες.

Στην Ελλάδα η προσπάθεια στηρίζεται ήδη από την Τράπεζα Αττικής και το Ινστιτούτο Θερβάντες. Η τράπεζα σκέφτεται να μετατρέψει όλα της τα υποκαταστήματα σε κόμβους διασύνδεσης ενώ το Ινστιτούτο να το χρησιμοποιήσει σαν πλατφόρμα πολιτιστικού περιεχομένου.

************************
Σχόλιο: Υπάρχει καλύτερος προορισμός για ένα ιστοπλοϊκό που υποστηρίζεται από το Ινστιτούτο Θερβάντες από το... λιμάνι του Lepanto?

Ποδήλατο, να πάρω ή να μην πάρω;

Παραμονές Δεκαπεντάυγουστου δεν γίνονται και πολλά. Με δεδομένο αφενός τον αρκετό ελεύθερο χρόνο λόγω διακοπών και αφετέρου την απουσία νέων ερεθισμάτων ελλείψει καλοκαιρινής εκδρομής που θα αποσπούσαν το ενδιαφέρον, οι σκέψεις αναγκαστικά στρέφονται σε θέματα που τον υπόλοιπο χρόνο μένουν στον πάτο των... εγκεφαλικών προτεραιοτήτων.

Ένα θέμα λοιπόν που αναδύθηκε από τον βυθό των σκέψεων ήταν και το ποδήλατο: μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο μεταφοράς και όχι μόνο ως μέσο αναψυχής στη Ναύπακτο; Για αναψυχή προτιμώ το περπάτημα αφού ο σταθερός ρυθμός επιτρέπει να αποσπάσαι από αυτή καθ αυτή τη δραστηριότητα. Μπορώ όμως να χρησιμοποιήσω ποδήλατο καθημερινά;

Η πόλη που μένω υποτίθεται ότι πλέον διαθέτει ένα δίκτυο ποδηλατόδρομου το οποίο θα μπορούσε να στρέψει την μετακίνηση στη χρήση ποδηλάτου. Στα συν της λύσης αυτής είναι η απουσία μποτιλιαρίσματος, η ευκολία στο παρκάρισμα, η οικονομία αφού δεν υπάρχει κατανάλωση καυσίμου, η μείωση του "οικολογικού αποτυπώματος" που αφήνω πίσω μου όπως λέει κάποια φίλη, η κατανάλωση θερμίδων καθώς και η βελτίωση της φυσικής κατάστασης.

Καλό μέσο αναψυχής, αλλά μπορεί να εξυπηρετήσει καθημερινές ανάγκες;

Από την άλλη υπάρχουν σημαντικότατα μειονεκτήματα. Ένα από αυτά ο ίδιος ο ποδηλατόδρομος αφού γεμίζει με παρκαρισμένα αυτοκίνητα, χρησιμοποιείται συστηματικά από μηχανάκια που έτσι αποφεύγουν το μποτιλιάρισμα, χρησιμοποιείται από αυτοκίνητα που προσπερνούν διπλοπαρκαρισμένα οχήματα, ανεβοκατεβαίνει σε πεζοδρόμια στην Ψανή οπότε κινδυνεύεις να παρασύρεις κάποιον πεζό μιας και δεν υπάρχει διαχωρισμός ποδηλατόδρομου και πεζοδρομίου, ενώ δεν οδηγεί σε βασικά σημεία ενδιαφέροντος. Άσε που για να πας από την πλατεία Φαρμάκη στο Γρίμποβο θεωρητικά πρέπει να φτάσεις στο... λιμάνι.

Αν βέβαια είχε αξιοποιηθεί η εμπειρία που προσφέρει δωρεάν η Ολλανδία (http://www.i-ce.nl) τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα, μια και η συγκεκριμένη χώρα πρωτοπορεί στη χρήση του ποδηλάτου για καθημερινές μετακινήσεις με το 27% όλων των μεταφορών να γίνονται με ποδήλατο (http://tvxs.gr/node/63603).

Πέρα από αυτά υπάρχουν και τα εγγενή μειονεκτήματα του ποδηλάτου όταν φτάνουμε στην καθημερινή χρήση, δηλαδή να πας με αυτό στη δουλειά και για ψώνια. Η χρήση του είναι εξοντωτική τις ζεστές μέρες και απαγορευτική τις βροχερές, οπότε σε αυτές τις συνθήκες στρέφεσαι αναγκαστικά στο αυτοκίνητο. Το ποδήλατο έχει μικρή μεταφορική ικανότητα οπότε δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για ψώνια, μιας και δεν μπορείς να το φορτώσεις με αναψυκτικά, κρέατα, λαχανικά κλπ. Όταν κάνεις ποδήλατο ιδρώνεις οπότε φτάνεις στο γραφείο σου ταλαιπωρημένος αντί για φρέσκος φρέσκος, και πρέπει να μείνεις τσαλαπατημένος όλη μέρα. Άσε που αν δεν υπάρχει χώρος να το παρκάρεις και να το κλειδώσεις το πιο πιθανό είναι να κλαις τα λεφτά σου μετά από λίγο καιρό μιας και το ποδήλατο κλέβεται εύκολα αφού δεν διαθέτει στοιχεία κυκλοφορίας.

Η απουσία ειδικά σχεδιασμένων θέσεων στάθμευσης μπορεί να οδηγήσει σε εκπλήξεις...

Έτσι λοιπόν καταλήγω σε ισοπαλία: καλή η ιδέα της καθημερινής χρήσης, αλλά και τα μειονεκτήματα τόσα όσα χρειάζονται ώστε να μείνεις με ένα ολοκαίνουργο ποδήλατο να κάθεται στην αποθήκη και να μαζεύει σκόνη μετά από λίγες ημέρες χρήσης όσο διαρκεί ο αρχικός ενθουσιασμός.

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω καταλήξει ακόμα, οπότε περιμένω ιδέες και προτάσεις. Άλλο που οι περισσότεροι έχετε εξαφανιστεί λόγω διακοπών:)