19/3/08

Περί συνεργασίας και ποιος την φοβάται (μέρος 2ο)

Γιώργος Παπανδρέου, από το 8ο συνέδριο:
"... Σ' αυτή τη νέα πορεία, μπορούμε να συναντηθούμε με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Εμείς έχουμε επανειλημμένα πει «ναι». Έχουμε πει «ναι», αλλά χρειάζεται η πολιτική βούληση και των άλλων. Και αναφέρομαι στο Συνασπισμό. Έχουμε μιλήσει για προσέγγιση, χωρίς αλαζονεία, χωρίς ηγεμονισμούς. Κι είναι πολύ εύκολο, αν θέλουμε να δούμε τις υποθέσεις μας στενά κομματικά, να βρούμε αποκλίσεις...
Το επείγον είναι η οργάνωση κοινής δράσης σε κοινούς στόχους. Κι εδώ ισχύει ο κανόνας "όποιος αποκλείει τους άλλους, αποκλείεται ο ίδιος". Αυτή η κατάσταση πρέπει να τερματιστεί, όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και εμείς. Και κάνω το πρώτο βήμα. Στο Κοινοβούλιο εκπροσωπούνται όλες οι προοδευτικές δυνάμεις. Προτείνω, οι κοινοβουλευτικές ομάδες να αποκαταστήσουν σταθερή επαφή, να έχουν σταθερή διαβούλευση, να προγραμματίζουν κοινές ενέργειες, να εμπνέουν αντίστοιχες και στο εξωκοινοβουλευτικό μαζικό αυτοδιοικητικό επίπεδο".
------------------------

κ. Τσίπρας, από τη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ:
«Αγαπητοί φίλοι και φίλες του ΠαΣοΚ σας ευχαριστούμε θερμά για την ευγενική σας προσφορά, αλλά δεν θα πάρουμε. Δεν θα πάρουμε γιατί εμάς δεν μας ενδιαφέρει να γίνουμε το κόκκινο κερασάκι στην κεντροαριστερή τούρτα».
κ. Αλαβάνος, από τη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ:
"μια γενικότερη συνεργασία σε ηγετικό επίπεδο με το ΠΑΣΟΚ είναι αδύνατη".
------------------------


Κοντά στις εκλογές -όπου οι δημοσκοπήσεις θα δοκιμαστούν από το αποτέλεσμα των εκλογών- αυτές οι κατηγορηματικές δηλώσεις του ηγετικού διδύμου του ΣΥΝ θα μείνουν απαράλλακτες;

Θα αντέχει τότε ο ΣΥΝ να συνεχίσει να διαψεύδει τις ελπίδες του 70% περίπου των ψηφοφόρων των δύο κομμάτων που (όπως προκύπτει από τα ίδια γκάλοπ που εκτοξεύουν τον ΣΥΡΙΖΑ) απαιτεί συνεργασία;

2 σχόλια:

tractatus είπε...

ας συζητήσουμε εμείς τα δικά μας, ας αποφασίσουμε κάτι κοινό που να μας ενώνει και να είναι αναγνωρίσιμο απ' όλα τα άλλα κι αν θέλει ο ΣΥΝ ας ακολουθήσει, ας συμφωνήσει, ας συνεργαστεί...αυτό για μένα είναι σε δεύτερη προτεραιότητα.Τώρα προέχει η δική μας ταυτότητα και μια νέα αρχή που να μη πείθει με ημίμετρα...

Γιώργος Ασημακόπουλος είπε...

Δεν μας ενώνει ο λόγος του Παπανδρέου στην έναρξη του συνεδρίου, όπου μίλησε και για κοινοουλευτική συνεργασία;

Η απόφαση για τη σύνθεση του Πολιτικού Συμβουλίου δεν ενώνει;

Οι προτάσεις-αποφάσεις που ακούστηκαν δεν ενώνουν; (Δες http://gasimakop.blogspot.com/2008/03/blog-post_17.html)

Τα 25 τραπέζια διαλόγου δεν ενώνουν με τα συμπεράσματά τους;

Οι νέες τοπικές οργανώσεις που θα εγαινιαστούν στις 3/09 δεν ενώνουν;

Οι ευκαιρίες για πρωτοβουλίες τύπου e-forum δεν ενώνουν;

Συγκρίνονται αυτά με τις απόψεις πχ της ΚΟΕ και τη συμμετοχή του κ. Τσίπρα σε σίριαλ;

Όχι και όλα μαύρα επειδή έγινε γκελ στη σύνθεση του εθνικού συμβουλίου, άσε που και εκει κατάφεραν να εκλεγούν μερικοί νέοι και αξιόλογοι. Οι αλλαγές είναι επίπονες, δεν γίνονται σε μια νύχτα.

Εκτός και αν κάνεις την ανατροπή: είχα προτείνει ο Παπανδρέου στο συνέδριο αυτό να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ και μετά από λίγο να φτιάξουμε νέο κόμμα. Ή έτσι, ή βήμα βήμα.