Για να δούμε λοιπόν τι έχουμε.
Από συνέντευξη του Χ. Βερελή στο Έθνος:
"Πολλοί κάνουν λόγο για κρίση του δικομματισμού και αυτές οι απόψεις ενισχύονται και με τις διαρροές ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς το ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει μια πραγματικότητα που αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις: Υπάρχει μια ευρύτερη κρίση και μειωμένη εμπιστοσύνη προς τα πολιτικά κόμματα. Οι πολίτες αυτής της χώρας συνεπώς θεωρούν ότι δικαιούνται να έχουν αποτελεσματικότερες πολιτικές δυνάμεις, πιο θαρραλέες, με λιγότερο βερμπαλισμό και με σαφή προγραμματική διάρθρωση, ώστε να καταλαβαίνει η κοινωνία πού θέλουμε να πάμε το καράβι...
...Πάντως, κάποιοι εκφράζουν και την άποψη ότι το πολιτικό σύστημα νοσεί βαριά και μάλιστα δεν αποκλείουν και την ίδρυση νέων κομμάτων.
Διαχρονικά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων, υπήρχε ένα κομμάτι της κοινής γνώμης που όταν το ρώταγες εάν θα έβλεπαν θετικά την ίδρυση ενός νέου κόμματος, απαντούσε θετικά. Άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο ποσοστό, ανάλογα με τη συγκυρία. Στη φάση που περνάμε η συγκυρία οδηγεί στο να έχει διογκωθεί σημαντικά αυτό το ποσοστό. Όμως τα νέα κόμματα, οι νέες πρωτοβουλίες έχουν νόημα μόνον εάν υπάρξει μια μεγάλη προοπτική που δεν μπορεί να την υπηρετήσει κανένας άλλος. Άρα δεν είναι θέμα που λύνεται με δημοσκοπήσεις."
(http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8400&pubid=312400)
Μας λέει δηλαδή ο Σημιτικός πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ ότι ο μεγάλη μάζα του κόσμου δεν εμπιστεύεται το ΠΑΣΟΚ και ότι έχει νόημα η ίδρυση νέου κόμματος μόνο αν κάτι που δεν μπορεί να κάνουν τα υπάρχοντα, δηλαδή να προσφέρουν ένα αποτελεσματικό σχήμα που να δίνει νέα προοπτική εξουσίας και όχι διαμαρτυρίας.
Και επειδή ο Χ. Βερελής δεν μπορεί να τα πει όλα με το όνομά τους μη και τον πουν υπονομευτή, συνεχίζει ο Μπόμπολας:
--------------------------------
Άρθρο του Έθνους με τίτλο: "Ο ορφανός «μεσαίος χώρος»"
"...Τόσο στο Μέγαρο Μαξίμου όσο και στη Χαριλάου Τρικούπη, άλλωστε, διάχυτος είναι ο φόβος ότι η τρέχουσα κρίση μπορεί να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά, καθώς το κλίμα που διαμορφώνεται βάζει στο τραπέζι παραμέτρους άγνωστες μέχρι πρότινος, ικανές να τινάξουν στον αέρα το πολιτικό σκηνικό.
Πολιτικοί αναλυτές, αλλά και κομματικά στελέχη που δεν επαναπαύονται στις εύκολες αναγνώσεις, επισημαίνουν, για παράδειγμα, ότι, για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση και μετά, σημειώνονται διεργασίες στο «κοινωνικό κέντρο», που θρυμματίζουν τα πάσης φύσεως στερεότυπα...
Η δημοσκοπική απογείωση της Αριστεράς -τα κόμματα της οποίας δείχνουν ικανά κατά τις μετρήσεις να υπερβούν το φράγμα του 20%- ενισχύει την αυτοπεποίθηση των στελεχών του Περισσού και της Κουμουνδούρου, δεν δίνει ωστόσο απάντηση στο βασικό ζήτημα που θέτει η υποχώρηση των δύο μεγάλων κομμάτων. Γιατί, αν είναι αλήθεια, όπως κατά κόρον υπογραμμίζεται, ότι η κρίση του δικομματισμού είναι κυρίως κρίση προοπτικής, τότε είναι προφανές ότι η ψήφος διαμαρτυρίας που φουσκώνει τα πανιά του σκάφους του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ έχει όρια και εκλογικό «ταβάνι»...
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, λένε οι περισσότεροι αναλυτές, βλέπουν τα ποσοστά τους να καταρρέουν, επειδή δεν μπορούν να πιάσουν τον σφυγμό της κοινωνίας και δεν απαντούν στα αγωνιώδη ερωτήματα που αυτή έχει για το μέλλον της...
Τα σύννεφα που μαζεύονται πάνω από το πολιτικό τοπίο προοιωνίζονται καταιγίδα. Δουλειά των ίδιων των μεγάλων κομμάτων είναι να την αντιμετωπίσουν, δίνοντας λύσεις στα σοβαρά προβλήματα που συσσωρεύονται... Σε κάθε άλλη περίπτωση, η κοινωνία θα αναζητήσει άλλους δρόμους... Στην πολιτική, ως γνωστόν, η έννοια του αδιεξόδου είναι άγνωστη..."
(http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8400&pubid=314494)
Και για όποιον δεν κατάλαβε: Το πολιτικό τοπίο θα αλλάξει, αφού δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου να ξεπεράσει το πρόβλημα της εκπροσώπησης του μεσαίου χώρου και οι κοινωνία θα αναζητήσει άλλους δρόμους.
--------------------------------
Συνέντευξη του Τατούλη στον "Ελεύθερο Τύπο" της Αγγελοπούλου:
"ΕΡ: Ποια είναι η άποψή σας για την πολιτική κατάσταση; Περνάει κρίση ο δικομματισμός; Μήπως ήρθε η ώρα για ίδρυση νέων κομμάτων, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι;
ΑΠ: Το πολιτικό σύστημα της χώρας, εκφραστής του οποίου μεταπολιτευτικά υπήρξε ο δικομματισμός, προσέφερε στον τόπο πολλά. Έχει φθάσει όμως σε σημείο κορεσμού. Ωστόσο, η ίδρυση νέων κομμάτων δεν γίνεται για χάρη της πολιτικής σκηνής ή γιατί αγανακτήσαμε από τις υπάρχουσες πολιτικές προτάσεις. Τα κόμματα πρέπει να εκφράζουν υπαρκτά κοινωνικά ρεύματα και ο πολιτικός τους λόγος να αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές ανάγκες. Πρώτα και κύρια, τη δεδομένη χρονική στιγμή, θεωρώ ότι είναι πολύ πιο ρεαλιστικό να προχωρήσουμε στην επανίδρυση των κομμάτων. Τα κόμματα παλαιού τύπου, με την εσωστρέφεια, το συγκεντρωτισμό και το συντηρητισμό τους, δεν ταιριάζουν στη σημερινή εποχή..."
Και συνεχίζει ο "Ελεύθερος Τύπος" της Αγγελοπούλου: "Σενάρια κρίσης με φόντο διπλή κάλπη το 2009...
Σε φάση περιδίνησης έχει εισέλθει το πολιτικό σύστημα, καθώς τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές και την οριακή νίκη της Ν.Δ. το σύστημα εναλλαγής των δύο μεγάλων κομμάτων στην εξουσία υφίσταται έντονες πιέσεις ... ενώ η κινητικότητα στο χώρο της Αριστεράς δημιουργεί συνθήκες για ευρύτερες ανακατατάξεις... Η πίεση που, σύμφωνα με τα γκάλοπ, δέχεται ο δικομματισμός ήρθε περίπου φυσιολογικά μετά τα όσα συνέβησαν από το πρώτο ηχηρό μήνυμα της 16ης Σεπτεμβρίου μέχρι σήμερα. Η Ν.Δ. χάνει σε αξιοπιστία, η επικοινωνιακή της πολιτική δεν πείθει, οι φωνές κριτικής και αμφισβήτησης της γραμμής του Μεγάρου Μαξίμου πληθαίνουν και τα εσωκομματικά στρατόπεδα αναλαμβάνουν δράση. Ενδεικτικό της νευρικής κρίσης που επικρατεί στο κυβερνών κόμμα είναι το γεγονός ότι προκλήθηκε αναστάτωση από μία μάλλον τυπική δήλωση (σημείωση δική μου: έλεος! όχι και τυπική...) της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη (ότι «οι πολιτικοί κρύβουν την αλήθεια») στην παρουσίαση βιβλίου για τον Νικολά Σαρκοζί... Βεβαίως, η κατάσταση στην κυβέρνηση τελεί ακόμα υπό έλεγχο όσο το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να βρίσκεται σε τροχιά εσωστρέφειας και σύγκρουσης μεταξύ του πλειοψηφικού μπλοκ που στηρίζει τον κ. Γιώργο Παπανδρέου και του «ρεύματος» του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου... δημιουργούν πολλά ερωτηματικά για το εάν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα κατορθώσει να φθάσει συντεταγμένα μέχρι το συνέδριο του Μαρτίου... Το Μέγαρο Μαξίμου και η Ρηγίλλης εκτιμούν ως μόνη απειλή το ενδεχόμενο διάσπασης του ΠΑΣΟΚ: «Σε τέτοια περίπτωση, ναι, θα υπάρξουν ευρύτερες ανακατατάξεις...."
(http://www.e-tipos.com/newsitem?id=21889)
Και σε άλλο άρθρο, υποτίθεται το ρεπορτάζ του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει η φιλολογία:
"… Στον αστερισμό των ανατροπών εισήλθε το πολιτικό σύστημα από τις πρώτες κιόλας μέρες του νέου έτους. Οι σχετικές συζητήσεις μπορεί να κρατούν χρόνια, αυτή τη φορά όμως -σύμφωνα με τους αναλυτές και τους ίδιους τους πρωταγωνιστές- «τα δεδομένα είναι πιο πλήρη από ποτέ». Η συνεχιζόμενη κρίση στην κυβέρνηση, η διαρκής αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να περάσει από το «ταμείο» της κυβερνητικής φθοράς, η άνοδος των μικρότερων κομμάτων, οι αναζητήσεις της κοινής γνώμης, η οποία εκφράζει την απαρέσκειά της για το πολιτικό σύστημα, ο ρόλος του Τύπου, οι ανακατατάξεις στο χώρο των επιχειρηματιών και οι φιλοδοξίες των πολιτικών στελεχών σε όλους τους χώρους αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία έχουν φουντώσει τα σενάρια για νέο κόμμα. Με τη Ν.Δ. στην κυβέρνηση, τον ΛΑΟΣ στη Βουλή και τα κόμματα της Αριστεράς σε άνοδο οι καμπάνες χτυπούν πιο δυνατά στο χώρο του ΠΑΣΟΚ... Ο χρόνος πιέζει… Ο,τι είναι να γίνει, πρέπει να γίνει άμεσα. Σύμφωνα με όσους βλέπουν ανακατατάξεις στα κόμματα, «υπάρχει μόνο μία ευκαιρία για να επιβιώσουν νέα σχήματα μέσω συμμαχιών». Ο νόμος Σκανδαλίδη, ο οποίος τις επιτρέπει, θα εφαρμοστεί για τελευταία φορά στις ερχόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν"
(http://www.e-tipos.com/newsitem?id=21890)
Κοινό στοιχείο όλης της φιλολογίας περί ανακατατάξεων είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης, η αναξιοπιστία των κομμάτων εξουσίας και, η δυσφορία του "μεσαίου χώρου". Μαζί βέβαια με το έλλειμμα προοπτικής εξουσίας της άλλης αριστεράς.
--------------------------------
Ποιο διακριτικό το "ΒΗΜΑ":
"Το «τρίγωνο των ισορροπιών» ανάμεσα στη Χαριλάου Τρικούπη, στην Κουμουνδούρου και στον Περισσό αναδεικνύεται στο ρευστό πολιτικό σκηνικό των αρρυθμιών και της αμηχανίας που επικρατεί στο ισχύον - και κατά πολλούς «γερασμένο» - πολιτικό σύστημα της χώρας, σε ένα δυναμικό πεδίο εξελίξεων, εγκυμονώντας ποικίλες διεργασίες και μετατοπίσεις στο κοινωνικο-πολιτικό πεδίο. Η αδυναμία του ΠαΣοΚ να αποκτήσει αποφασιστικό αντιπολιτευτικό βηματισμό...
Το ρεύμα Βενιζέλου δείχνει να έχει ποντάρει στην ενίσχυση της Αριστεράς, με το σκεπτικό ότι ένα νέο πολιτικό σκηνικό θα νομιμοποιεί και την εκκίνηση διαφορετικής συζήτησης στο εσωτερικό του ΠαΣοΚ. Είναι και αυτή μια από τις παραμέτρους που προς το παρόν έχουν θέσει την «άλλη Αριστερά» στο κέντρο του τριγώνου το οποίο περικλείει τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης".
(http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=15260&m=A22&aa=1)
Σε άλλο άρθρο το ΒΗΜΑ καταλήγει:
"...Είναι όλα αυτά ακριβώς που δημιουργούν την αίσθηση κινητικότητας στην πολιτική σκηνή. Για να επιβεβαιωθεί ότι στην πολιτική ακόμη και γεγονότα αρχικώς ασύνδετα και απροσδιόριστα ως προς το βάθος και την έντασή τους είναι ικανά να κινήσουν τους πάντες και τα πάντα..."
(http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=15260&m=A25&aa=1)
--------------------------------
Παρόν δηλώνει και ο επίσης Σημιτικός Παπαντωνίου:
"...οργανώνει το Κέντρο Ερευνών Προοδευτικής Πολιτικής, που ίδρυσε ο πρώην υπουργός Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου. ...Ρωτήσαμε τον κ. Παπαντωνίου γιατί ανέλαβε πρόεδρος του Κέντρου, διαδεχόμενος τον κ. Κορλίρα. Για να αποκτήσει το Κέντρο πιο πολιτικό χαρακτήρα, απάντησε. Και όταν τον ρωτήσαμε τι σημαίνει αυτό, η απάντηση ήταν προαγγελτική: Περιμένετε την άλλη εβδομάδα και θα δείτε, είπε. Είναι μάλλον απίθανο να ετοιμάζει κόμμα ο κ. Παπαντωνίου. Ο,τι, όμως «πολιτικό» και αν είναι, μάλλον θα βαθύνει την κρίση στο ΠΑΣΟΚ, έστω και αν προσφέρει στον προβληματισμό για τις προοπτικές της οικονομίας".
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=87171392,95073984,6602368,14615552,28732800,36631296,42031232,58306048,63977344
Τα ίδια πάνω κάτω είπε και ο Κοψίδης, ο οποίος ήταν πιο εστιασμένος στον Τσίπρα όταν τόνιζε ότι η άνοδος της αριστεράς είναι παροδική (δείτε προηγούμενο post).
Συμπέρασμα δικό μου είναι ότι ετοιμάζεται νέο κομμα στο χώρο της κεντροδεξιάς με "αποτελεσματικούς" πολιτικούς και με αναφορά στο "κοινωνικό κέντρο".
Λίγο η οικονομική δύναμη σε συνδυασμό με τη φιλοδοξία της Αγγελοπούλου, λίγο ο ακράτητος Βενιζέλος που δεν κάνει υπομονή ούτε λεπτό, λίγο ο Μπόμπολας και ο Λαμπρακης που δεν τα πάνε καλά ούτε με τον Καραμανλή ούτε με τον Παπανδρέου, λίγο ο Παπανδρέου που άφησε το "ρεύμα" να μεγαλώσει από το 2004 ως το 2007, λίγο η απογούτευση του κόσμου από το ΠΑΣΟΚ λόγω της διακυβέρνησης 1996 - 2004, λίγο ο συμψηφισμός που κατάφερε να περάσει στον κόσμο ο Ρουσόπουλος με τη βοήθεια του ΚΚΕ, λίγο ότι τραβάει ο ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι μάλλον ώριμα.
Αν θα είναι ένα κόμμα ή δύο, αν θα δημιουργηθεί κάτι τελικά ή αν απλά θα αξιοποιηθεί η "κινητικότητα" ως μέσο εκβιασμού των ηγεσιών των δύο κομμάτων δεν μπορώ να πω ακόμη. Πάντως το 2008 ξεκίνησε με ενδιαφέρον...
13/1/08
Ζυμώνεται νέο κόμμα με αναφορά το "κοινωνικό κέντρο";
Κυριακή σήμερα, με αυτό λέμε "άρθρα γνώμης" να κυριαρχούν στις εφημερίδες. Καλά τα κανάλια, αλλά οι εφημερίδες διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό. Θυμάστε τον Κακομοίρα στην "Χαμένη Άνοιξη" του Στρατή Τσίρκα που μάζευε αποκόμματα;
(Επειδή το post είναι σεντόνι, έχω κάνει έντονα τα σημεία που έχουν ενδιαφέρον ώστε να διαβάζεται διαγώνια. Συμπέρασμα, στο τέλος για όποιον βιάζεται).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου