Πως θα οδηγούσε ο Παρέτο στη Ναύπακτο;

Ο Παρέτο ήταν Ιταλός μαθηματικός που έζησε το 18ο αιώνα. Η κληρονομιά που άφησε ήταν ένας πολύ απλός αλλά ευφυής νόμος:
αν καταβάλεις το 20% της προσπάθειας πετυχαίνεις το 80% του αποτελέσματος. Για να πετύχεις το υπολειπόμενο 20% του αποτελέσματος θα πρέπει να καταβάλεις το 80% της προσπάθειας που απομένει.

Επομένως αν καταφέρεις να εντοπίσεις το 20% της προσπάθειας που απαιτείται θα λύσεις το 80% του προβλήματος, εύκολα.

Ας δούμε κάτω από αυτή τη ματιά το "κυκλοφοριακό ζήτημα" της Ναυπάκτου. Λέγεται ότι ο αυξημένος κυκλοφοριακός φόρτος ταλανίζει την πόλη και την αγορά. Είναι όμως πράγματι τόσο αυξημένος ο φόρτος ώστε να ξεπερνά την χωρητικότητα του οδικού δικτύου, ή μήπως είναι η άναρχη η κίνηση των οχημάτων που δημιουργεί προβλήματα;

Η ερώτηση αυτή δεν μπορεί να απαντηθεί χωρίς να προηγηθεί κάποια επιστημονική μελέτη η οποία θα ποσοτικοποιήσει αφενός τον κυκλοφοριακό φόρτο και αφετέρου θα υπολογίσει τη χωρητικότητα του δικτύου. Κάτι τέτοιο ως σήμερα δεν έχει γίνει - εξ όσων γνωρίζω. Παρόλα αυτά έχουν κατατεθεί κατά καιρούς διάφορες μεγαλεπήβολες προτάσεις για το κυκλοφοριακό, από τη δημιουργία υπόγειας σήραγγας κάτω από το κάστρο και την μεταφορά του κέντρου της πόλης έξω από την πόλη, μέχρι τη δημιουργία δρόμου στον χώρο του ΞΕΝΙΑ.

Στη συζήτηση αυτή ωστόσο δεν αναφέρεται ότι η Ναύπακτος δεν διαθέτει κάποιο πολύπλοκο οδικό σύστημα που κατά συνέπεια απαιτεί τεράστια έργα υποδομής για τη λειτουργία του. Δεν είναι Αθήνα, Πάτρα, Λάρισα ή Ηράκλειο, ούτε καν Αγρίνιο. Με δεδομένη δε την ολοκλήρωση του Περιφερειακού και τη λειτουργία της συνδετήριας οδού στον Σκα εδώ και τρία χρόνια τα πράγματα είναι ακόμη πιο απλά. Μήπως μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση με μερικές απλές παρεμβάσεις χαμηλού κόστους;

Ναύπακτος και Αθήνα: ακραία η σύγκριση των οδικών δικτύων. Ωστόσο όταν έχεις δύο μόνο δρόμους μάλλον απλές είναι οι λύσεις που πρέπει να σκεφτείς για να ρυθμίσεις την κίνηση, πριν "αντιγράψεις " πολύπλοκες και ακριβές λύσεις.

Εμπειρικά μπορεί κάποιος να καταλήξει σε ένα προφανές συμπέρασμα: αν η κίνησή μας ήταν λιγότερο άναρχη ο κυκλοφοριακός μας βίος θα ήταν λιγότερο... αβίωτος. Ας δούμε μερικές μικρές παρεμβάσεις (το 20% της προσπάθειας) που ενδεχομένως να είχαν μεγάλο όφελος (80% λύση του προβλήματος):

• Τα αστικά λεωφορεία κάνουν στάση στη μέση του δρόμου διακόπτοντας την κυκλοφορία. Αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται ανάσχεση όποτε υπάρχει δρομολόγιο σε εξέλιξη Η λύση έχει ακουστεί από καιρό: να μετατεθούν οι στάσεις σε σημεία που υπάρχουν πλατώματα (πχ Εθνική Τράπεζα, αρχή οδού Θέρμου κα). Δεν την υλοποιούμε σιγά σιγά;
  
  
• Η αιχμή του κυκλοφοριακού παρουσιάζεται την ώρα που σχολάνε τα σχολεία αφού υπάρχει υπερσυγκέντρωση οχημάτων για μικρό χρονικό διάστημα. Γιατί δεν υιοθετούμε την ιδέα του δωρεάν σχολικού λεωφορείου το οποίο θα μπορούσε να πληρώνει ο Δήμος;
  
  
• Μετά και από τη μονοδρόμηση της οδού Φαρμάκη, η ανάσχεση στον "πάνω δρόμο" συνήθως λήγει μόλις φτάσεις στην πλατεία του λιμανιού. Στην πλατεία του λιμανιού σχηματίζεται ουρά γιατί όταν κάποιος πάει να στρίψει αριστερά στην Μητρόπολη (προς το λιμάνι) πέφτει στο μποτιλιάρισμα του "κάτω δρόμου" και μένει στη στροφή με αποτέλεσμα να σταματάνε και τα οχήματα που θέλουν να πάνε ευθεία. Θα μπορούσε να απαγορευτεί -στην πράξη και όχι στις ταμπέλες!- η στάθμευση στη βόρεια πλευρά της πλατεία του λιμανιού με την τοποθέτηση ελαστικών κορυνών στη μέση της οδού. Έτσι τα οχήματα που σχηματίζουν ουρά για να στρίψουν αριστερά θα πιάνουν τον χώρο που σήμερα πιάνουν τα παρκαρισμένα και έτσι δεν θα εμποδίζουν τα οχήματα που θέλουν να πάνε ευθεία. Ανάλογη λύση έχει λειτουργήσει στο κέντρο της Λάρισας για την αποτροπή της στάθμευσης (στη Λάρισα να δείτε κίνηση!).
  

• Μεγάλη ανάσχεση δημιουργεί το διπλοπαρκάρισμα στον "πάνω δρόμο". Γιατί να μην στενέψει ο δρόμος με ταυτόχρονη διαπλάτυνση των πεζοδρομίων ώστε να μην χωράει δεύτερη σειρά;
  
  
• Μεγάλο πρόβλημα στάθμευσης δημιουργείται στο εμπορικό κέντρο από τα "ξεχασμένα" οχήματα που έρχονται στο κέντρο το πρωί και φεύγουν το μεσημέρι. Με τη σύσταση της Δημοτικής Αστυνομίας θα μπορούσε να λειτουργήσει ελεγχόμενη στάθμευση όπου η πρώτη πχ μισή ώρα στάθμευσης να είναι δωρεάν και να αρχίζει "τσουχτερή" χρέωση μετά. Με τον τρόπο αυτό θα ανανεώνονται τα αυτοκίνητα που σταθμεύουν χωρίς να επιβαρύνεται ο δημότης. Ας θυμηθούμε ότι η εφαρμογή του μέτρου της προσωρινής στάσης στη Ναύπακτο (για όσο καιρό τηρήθηκε από την Τροχαία) είχε λύσει το πρόβλημα.
  
  
• Ακούγεται ότι η απομάκρυνση του ΚΤΕΛ είναι ήδη δρομολογημένη. Ωστόσο η επιτάχυνση της μεταφοράς μόνο ευεργετικά θα λειτουργούσε για την πόλη.
  
  
• Η τροφοδοσία των καταστημάτων είναι ένα ζήτημα που πρέπει να ρυθμιστεί, χωρίς βέβαια να υιοθετούνται εξωπραγματικές και μη εφαρμόσιμες λύσεις που μένουν στα χαρτιά.
  
  
• Η τοποθέτηση κάποιων τραπεζικών μηχανών ΑΤΜ στα άκρα της πόλης όπου δεν υπάρχει κυκλοφοριακός φόρτος (πχ Λαγκαδούλα, Δάφνη, Κέντρο Υγείας, ΤΕΙ κλπ) θα απέτρεπε τη συγκέντρωση επιπλέον οχημάτων στην πλατεία Φαρμάκη.
  
  
• Η διαμόρφωση χώρων στάθμευσης σε ελεύθερα δημοτικά (και όχι μόνο) οικόπεδα στο κέντρο και τις άκρες της πόλης. Τα πρώτα που έχουν δημιουργηθεί (Γρίμποβο, εφορία) δεν αρκούν από μόνα τους, αλλά έχουν αποδείξει ότι μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στη λύση του προβλήματος της στάθμευσης, το οποίο με τη σειρά του επιβαρύνει το κυκλοφοριακό.

Μερικές απλές κινήσεις μηδενικού κόστους θα μπορούσαν να κάνουν το κυκλοφοριακό σημαντικά πιο ανεκτό. Ας ξεκινήσουμε από τα απλά που φέρνουν αποτέλεσμα και ας συνεχίσουμε να συζητάμε για τα μεγαλόπνοα σχέδια που απαιτούν χρόνια και χρόνια για να εφαρμοστούν.