Πολύ συζήτηση γίνεται με διάφορες αφορμές για τον τρόπο που ο Δήμος Ναυπάκτου συλλέγει έσοδα. Με δεδομένη την αύξηση των αρμοδιοτήτων των Δήμων οι οποίες δεν συνοδεύονται από αντίστοιχους πόρους, τα έσοδα ενός Δήμου γίνονται καίριο ζήτημα το οποίο πρέπει να απασχολεί την τοπική κοινωνία. Ακούγονται κατά καιρούς και αποσπασματικά διάφορες ατάκες για Δήμο - επιχείρηση, για ανάλγητες και φορομπηχτικές δημοτικές αρχές, επαχθή για το Δήμο δάνεια κα. Επίσης η έλλειψη πόρων είναι μόνιμη επωδός σε σχεδόν κάθε δημόσια συζήτηση ενώ σταθερή είναι η αναφορά για νοικοκύρεμα και μείωση δαπανών.
Αυτό που θα έπρεπε ωστόσο να κυριαρχεί στη σχετική δημόσια συζήτηση περί δημοτικών εσόδων είναι αυτό που καθορίζει και τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε και τα ατομικά μας έσοδα: προσπαθούμε με διάφορους τρόπους να αυξήσουμε τα έσοδά μας ώστε να αποφύγουμε την γκρίνια που φέρνει η φτώχεια Στην κατεύθυνση αυτή ο Δήμος πρέπει να διεκδικεί έσοδα από σταθερούς πόρους, αντί να αναλώνεται σε πιασάρικες αλλά ανούσιες αναφορές στο νοικοκύρεμα των οικονομικών του. Η φτώχεια θέλει έσοδα, δεν νοικοκυρεύεται.
Ο νέος Δήμος Ναυπάκτου θα συμπεριλαμβάνει πιθανότατα και τον νυν Δήμο Αντιρρίου. Οι δύο Δήμοι αποτελούν βασικό αιμοδότη του Λιμενικού Ταμείου Αιτωλοακαρνανίας. Κάθε χρόνο οι δύο αυτές περιοχές αποφέρουν στο Λιμενικό Ταμείο περίπου 600.000€. Το ποσό αυτό προέρχεται από τα τέλη που αποδίδουν οι καταστηματάρχες των παραλιών και από τα φέρι της γραμμής Ρίου - Αντιρρίου.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του ποσού αυτού ας σκεφτούμε ότι ο τακτικός προϋπολογισμός του Δήμου Ναυπάκτου ανέρχεται σε περίπου 3.500.000€. Το ποσό δηλαδή που διοχετεύεται στο Νομαρχιακό Λιμενικό Ταμείο αντιπροσωπεύει το 15% του τακτικού προϋπολογισμού του Δήμου, ποσό δηλαδή αρκούντως υψηλό.
Είναι γνωστό ότι τα χρήματα αυτά επί της ουσίας κάνουν... φτερά από την περιοχή μας, καθώς ελάχιστες είναι οι ανταποδοτικές ενέργειες του Λιμενικού Ταμείου Αιτωλοακαρνανίας για τις παραλίες της Ναυπάκτου και του Αντιρρίου.
Τα χρήματα αυτά λογικά θα έπρεπε να αποδίδονται στο Δήμο μιας και προέρχονται από το ίδιο. Με ένα τέτοιο έσοδο ο Δήμος θα μπορούσε -ενδεικτικά- να εξυγιάνει τις παραλίες με την αντικατάσταση του φερτού αμμοχάλικου με θαλάσσια άμμο, να εξυγιάνει τον πυθμένα των παραλιών, να αποκτήσει απορρυπαντικά σκάφη τα οποία θα καθάριζαν τις ακτές, να διατηρεί τις παραλίες καθαρές με συνεργεία που θα καθαρίζουν σε σταθερή βάση, να χρηματοδοτεί ναυαγοσώστες, να παρέχει δωρεάν μαθήματα κολύμβησης σε παιδιά και νέους και γενικά να καταστήσει τις παραλίες πιο ελκυστικές για ντόπιους αλλά και για επισκέπτες.
Με ένα τέτοιο ετήσιο έσοδο μπορεί να αναστραφεί η σημερινή εικόνα όπου οι παραλίες της Ναυπάκτου το μεσημέρι είναι... έρημες ενώ οι -όντως ελκυστικές- παραλίες της όμορης Δωρίδας σφύζουν από ζωή.
Είναι βέβαιο ότι και στον νυν Δήμο Αντιρρίου υπάρχουν ενέργειες που θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν από τα έσοδα αυτά και θα οδηγούσαν σε αντίστοιχη αναβάθμιση.
Αντί για αυτά, το αντάλλαγμα των 600.000€ που στέλνουμε κάθε χρόνο στο αόρατο Νομαρχιακό Λιμενικό Ταμείο, είναι ένα γκρέϊντερ που την άνοιξη εμφανίζεται στις παραλίες και ανακατώνει τα σκουπίδια και τα φύκια με το φερτό αμμοχάλικο.
Προσπάθειες για τη σύσταση Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου έχουν γίνει στο παρελθόν, ωστόσο προσέκρουσαν στην σχετική άρνηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας παρά την αντίθετη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Οι προσπάθειες αυτές πρέπει να συνεχιστούν μέχρι τη στιγμή που τα έσοδα του Λιμενικού Ταμείου θα αποδοθούν στην περιοχή που τα δικαιούται.
Μόνο με έσοδα νοικοκυρεύεται ο Δήμος. Χωρίς έσοδα κυριαρχεί η μιζέρια και επικοινωνιακές ατάκες για νοικοκύρεμα οι οποίες δεν προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό. Η διεκδίκηση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου είναι μονόδρομος.
Αυτό που θα έπρεπε ωστόσο να κυριαρχεί στη σχετική δημόσια συζήτηση περί δημοτικών εσόδων είναι αυτό που καθορίζει και τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε και τα ατομικά μας έσοδα: προσπαθούμε με διάφορους τρόπους να αυξήσουμε τα έσοδά μας ώστε να αποφύγουμε την γκρίνια που φέρνει η φτώχεια Στην κατεύθυνση αυτή ο Δήμος πρέπει να διεκδικεί έσοδα από σταθερούς πόρους, αντί να αναλώνεται σε πιασάρικες αλλά ανούσιες αναφορές στο νοικοκύρεμα των οικονομικών του. Η φτώχεια θέλει έσοδα, δεν νοικοκυρεύεται.
Ο νέος Δήμος Ναυπάκτου θα συμπεριλαμβάνει πιθανότατα και τον νυν Δήμο Αντιρρίου. Οι δύο Δήμοι αποτελούν βασικό αιμοδότη του Λιμενικού Ταμείου Αιτωλοακαρνανίας. Κάθε χρόνο οι δύο αυτές περιοχές αποφέρουν στο Λιμενικό Ταμείο περίπου 600.000€. Το ποσό αυτό προέρχεται από τα τέλη που αποδίδουν οι καταστηματάρχες των παραλιών και από τα φέρι της γραμμής Ρίου - Αντιρρίου.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του ποσού αυτού ας σκεφτούμε ότι ο τακτικός προϋπολογισμός του Δήμου Ναυπάκτου ανέρχεται σε περίπου 3.500.000€. Το ποσό δηλαδή που διοχετεύεται στο Νομαρχιακό Λιμενικό Ταμείο αντιπροσωπεύει το 15% του τακτικού προϋπολογισμού του Δήμου, ποσό δηλαδή αρκούντως υψηλό.
Είναι γνωστό ότι τα χρήματα αυτά επί της ουσίας κάνουν... φτερά από την περιοχή μας, καθώς ελάχιστες είναι οι ανταποδοτικές ενέργειες του Λιμενικού Ταμείου Αιτωλοακαρνανίας για τις παραλίες της Ναυπάκτου και του Αντιρρίου.
Τα χρήματα αυτά λογικά θα έπρεπε να αποδίδονται στο Δήμο μιας και προέρχονται από το ίδιο. Με ένα τέτοιο έσοδο ο Δήμος θα μπορούσε -ενδεικτικά- να εξυγιάνει τις παραλίες με την αντικατάσταση του φερτού αμμοχάλικου με θαλάσσια άμμο, να εξυγιάνει τον πυθμένα των παραλιών, να αποκτήσει απορρυπαντικά σκάφη τα οποία θα καθάριζαν τις ακτές, να διατηρεί τις παραλίες καθαρές με συνεργεία που θα καθαρίζουν σε σταθερή βάση, να χρηματοδοτεί ναυαγοσώστες, να παρέχει δωρεάν μαθήματα κολύμβησης σε παιδιά και νέους και γενικά να καταστήσει τις παραλίες πιο ελκυστικές για ντόπιους αλλά και για επισκέπτες.
Με ένα τέτοιο ετήσιο έσοδο μπορεί να αναστραφεί η σημερινή εικόνα όπου οι παραλίες της Ναυπάκτου το μεσημέρι είναι... έρημες ενώ οι -όντως ελκυστικές- παραλίες της όμορης Δωρίδας σφύζουν από ζωή.
Είναι βέβαιο ότι και στον νυν Δήμο Αντιρρίου υπάρχουν ενέργειες που θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν από τα έσοδα αυτά και θα οδηγούσαν σε αντίστοιχη αναβάθμιση.
Αντί για αυτά, το αντάλλαγμα των 600.000€ που στέλνουμε κάθε χρόνο στο αόρατο Νομαρχιακό Λιμενικό Ταμείο, είναι ένα γκρέϊντερ που την άνοιξη εμφανίζεται στις παραλίες και ανακατώνει τα σκουπίδια και τα φύκια με το φερτό αμμοχάλικο.
Προσπάθειες για τη σύσταση Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου έχουν γίνει στο παρελθόν, ωστόσο προσέκρουσαν στην σχετική άρνηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας παρά την αντίθετη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Οι προσπάθειες αυτές πρέπει να συνεχιστούν μέχρι τη στιγμή που τα έσοδα του Λιμενικού Ταμείου θα αποδοθούν στην περιοχή που τα δικαιούται.
Μόνο με έσοδα νοικοκυρεύεται ο Δήμος. Χωρίς έσοδα κυριαρχεί η μιζέρια και επικοινωνιακές ατάκες για νοικοκύρεμα οι οποίες δεν προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό. Η διεκδίκηση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου είναι μονόδρομος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου