Αρχές δεκαετίας 1990. Ο Σαμαράς ήταν ο υπουργός Εξωτερικών της κυβένρησης Μητσοτάκη που άνοιξε τα σύνορα με την Αλβανία, την εποχή που είχε καταρρεύσει ο Χότζας. Τότε που από τις Αλβανικές φυλακές είχε δραπετεύσει το σύνολο των κρατουμένων, ο Σαμαράς έβαλε στη χώρα τον κάθε πικραμένο χωρίς κανένα έλεγχο.
Αποτέλεσμα αυτής της συνοριακής ασυδοσίας ήταν οι Έλληνες να γίνουν από τους πλέον ξενοφοβικούς λαούς, οι Αλβανοί και Βορειοηπειρώτες που μετανάστευσαν στη χώρα μας για χρόνια να θεωρούνται εγκληματίες (παρόλο που αποδεδειγμένα είναι οι πλέον προσαρμοσμένοι στην Ελληνική πραγματικότητα) και γενικά να γεννηθεί ένα κατάπτυστο ρατσισικό υπόβαθρο στην Ελλάδα.
Η ξενοφοβία στην Ελλάδα χτίστηκε πάνω σε μια μειοψηφία εγκληματιών που μπήκαν στη χώρα μας όταν ο Σαμαράς άφησε τα σύνορα αφύλακτα.
Σήμερα ο ίδιος άνθρωπος επισκέπτεται τον φράχτη του Έβρου. Αυτός που πρώτος έκανε τη χώρα ξέφραγο αμπέλι, τώρα παριστάνει τον Διγενή Ακρίτα.
Σήμερα ο άνθρωπος που έκανε τα σύνορα της χώρας σουρωτήρι, κλείνει το μάτι στον κάθε ρατσιστή, με τα απάνθρωπα κέντρα "φιλοξενίας", με φράχτες, με ραστσιστικά υπονοούμενα. Πόσο υποκριτής μπορεί να είναι;
Δεν είμαστε χρυσόψαρα. Ή μήπως είμαστε;
ΥΓ: Για να μην παρεξηγηθώ: σε κάθε χώρα υπάρχουν εγκληματίες. Και εμείς πχ αν αφήσουμε τις φυλακές ανοιχτές και η Βουλγαρία πχ ανοίξει τα σύνορά της, σε ελάχιστο χρόνο η χώρα τους θα έχει γεμίσει με "Έλληνες δολοφόνους".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου