Δεν εξηγείται αλλιώς γιατί νομίζει ότι ξεχνάμε μέσα σε τρία χρόνια.
Ανέφερε χθες ο τέως πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής ότι "θα ήταν πραξικόπημα η αλλαγή εκλεγμένου πρωθυπουργού χωρίς να έχουν προηγηθεί εκλογές". Συμφωνώ μαζί του απόλυτα. Δε νοείται αλλαγή πρωθυπουργού χωρίς εκλογές. Αυτά ήταν κόλπα που γίνονταν το 1965 και οδήγησαν στη Χούντα.
Το Νοέμβριο του 2011 είχα γράψει ακριβώς αυτό για την κυβέρνηση Παπαδήμου: "Η διαρκής απαξίωση της πολιτικής οδήγησε στην ακύρωσή της, μέσω μιας συγκεκαλυμμένης εκτροπής. Πως αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις μία κυβέρνηση που δεν προέκυψε από εκλογές, με ένα Πρωθυπουργό που δεν είναι στέλεχος κανενός εκ των κυβερνώντων κομμάτων";
Ο Καραμανλής όμως που ήταν τότε που ο τραπεζίτης Παπαδήμος αντικατέστησε τον εκλεγμένο ΓΑΠ, με τις άοκνες προσπάθειες του Βενιζέλου, της Καϊλή και της Μερεντίτη;
Που ήταν ο Καραμανλής όταν η κυβέρνηση Παπαδήμου προήγαγε τον Άδωνι και τον Βορίδη από "γραφικούς" τηλεαστέρες Ζ κατηγορίας σε βαρυσήμαντους πολιτικούς άντρες;
Που ήταν όταν οι ομιλούσες κεφαλές-τηλεπαρουσιαστές των εργολάβων και τραπεζιτών σεκοντάριζαν την εκτροπή;
Που ήταν ο Καραμανλής όταν βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αναλάμβαναν ανοιχτά "πρωτοβουλίες" για τη διαμόρφωση της "φυσιογνωμίας" της κυβέρνησης του μη εκλεγμένου Παπαδήμου;
Που ήταν ο Καραμανλής το 2011 να αναλάβει πρωτοβουλία για να γίνει ΚΑΙ το δημοψήφισμα αλλά ΚΑΙ εκλογές;
Σιωπούσε στη Ραφήνα ο Καραμανλής όταν -σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα- έγινε το πραξικόπημα του 2011. Όπως σιωπούσε και ο θείος του στο Παρίσι τα χρόνια της Χούντας.
Τρία χρόνια μετά όλοι ξέρουμε το αποτέλεσμα: το μνημόνιο είναι ακόμα εδώ, η αντιμνημονιακή λαϊκίστικη ρητορική της Δεξιάς τελικά αποδείχθηκε "ύποπτη", έχει μοιραστεί η τραπεζική πίτα και οι μεγάλοι οδικοί άξονες, ενώ ξαφνικά κανάλια και εφημερίδες είναι οικονομικά "βιώσιμα".
Τώρα λοιπόν που έκατσε η σκόνη, εμφανίζεται ο καταστροφικός Καραμανλής ως εγγυητής της ομαλότητας. Αυτά ζούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου