Πέντε μνημονιακά χρόνια ριζοσπαστικοποίησαν μεγάλες μάζες. Μην γελιόμαστε, μεγάλο ποσοστό του όχι ήταν και όχι στο ευρώ.
Το νέο μνημόνιο, αν και εφόσον περάσει, θα διώξει κόσμο από τον Σύριζα. Ας μην έχουμε αυταπάτες ότι αυτός ο κόσμος θα πει "OK δεν γίνεται αλλιώς". Θα συνεχίσει να παλεύει και να πιστεύει σε μια καλύτερη προοπτική εκτός ΕΕ.
Σίγουρα αυτές οι μάζες θα βρουν άλλο πολιτικό φορέα ο οποίος από την αρχή θα διακηρύξει τον στόχο της αριστερής προοπτικής εκτός ΕΕ και δεν θα τα λέει για λαϊκή κατανάλωση. Τότε είναι που θα μπει το δίλημμα ωμά: εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και ευρώ.
Η ευθύνη γι αυτή την εξέλιξη ενός τμήματος της κοινωνίας σε συνειδητά αντιευρωπαϊκό βαρύνει αποκλειστικά τις ηγεσίες της ΕΕ. Αυτές που επί πέντε χρόνια επέβαλλαν εξοντωτικά μέτρα και πάντα σε αντιδιαστολή με το ευρώ. "Θες ευρώ; Λιτότητα και εξουθένωση" είναι το δίλημμα που τίθεται διαρκώς.
Όπως οι ηγεσίες της ΕΕ εξάντλησαν το πολιτικό κεφάλαιο δύο αστικών κομμάτων, έτσι δεν δίνουν χώρο στην Ευρωπαϊκή φυσιογνωμία του Σύριζα μέση μιας έστω και συμβολικής νίκης, έτσι εξωθούν μάζες σε μελλοντικά αντιευρωπαϊκά κόμματα.
Εδώ λοιπόν μπαίνει ένα καίριο ερώτημα: ποιο είναι το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος αν αυτό γίνει το 2017 με ερώτημα ξεκάθαρο για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη; Ένα μεγάλο ποσοστό υπέρ της εξόδου θα είναι αποτέλεσμα της πρακτικής των ηγεσιών της ΕΕ.
Και ένα υστερόγραφο επί προσωπικού: σέβομαι και τιμώ όσους πιστεύουν ειλικρινά ότι η Ελλάδα θα έχει καλύτερη μοίρα με δραχμή ή εκτός ΕΕ. Απεχθάνομαι όμως βαθιά όσους εξαπάτησαν αυτό τον κόσμο για να κυβερνήσουν. Οι δεύτεροι δεν διαφέρουν σε τίποτα από τον Σαμαρά των Ζαππείων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου