Όποιος έχει βρεθεί στην παραλιακή της Αθήνας ξέρει την κατάσταση. Φραγμένες ακτές στις οποίες φτάνεις μόνο μέσω καφετεριών και άλλων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Το ίδιο ισχύει και για τις παιδικές χαρές: ελάχιστες είναι ελεύθερες. Τους χώρους στάθμευσης τους διαχειρίζονται αποκλειστικά τα μαγαζιά. Τις ημέρες που έχει κόσμο υπάρχουν παρκαδόροι παντού, ενώ στην είσοδο όλων των καταστημάτων βλέπεις πορτιέριδες και μπράβους. Κατά καιρούς έχουν καεί μαγαζιά, από κυκλώματα προστασίας όπως φημολογείται. Οι τιμές πανάκριβες: ο καφές σε γνωστή παραλιακή καφετέρια το 2005 κόστιζε 4,5€. Το ποτό -τότε- 8€. Λίγες ακτές είναι ελεύθερες για το κοινό για μπάνιο, στις οποίες φυσικά δεν υπάρχει χώρος στάθμευσης.
Οι πλαζ που λειτουργούν στην παραλία της Αθήνας είναι εξωφρενικά ακριβές. 3 έως 7 ευρώ τις καθημερινές, 6€ εώς 10€ τα Σαββατοκύριακα η είσοδος. Σε κάποιες από αυτές χρεώνεται εξτρά το πάρκινγκ, ενώ σε άλλες χρεώνεται εξτρά τα Σαββατοκύριακα η ομπρέλα, μέχρι και 10€. Σε κάποιες παραλίες οι δημότες πληρώνουν λιγότερα, περίπου 3€ για την είσοδο. Πρωτάθλημα παίρνει ο Αστέρας Βουλιαγμένης, με 17€ (!!!) είσοδο. Στις ελεύθερες παραλίες υπάρχουν καντίνες, οι τιμές των οποίων είναι επίσης εξωφρενικές.
Κάποια από αυτά τα έχω πληρώσει και εγώ την εποχή που ως συνεπής Ναυπάκτιος έκανα το πέρασμά μου από την πρωτεύουσα. Για να μην λέτε ότι τα βγάζω από το μυαλό μου, δείτε εδώ: http://www.dimitriskaranikolas.gr/main.asp?ElementId=62926. Το χειρότερο είναι ότι αυτή κατάσταση εξαπλώνεται σταδιακά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ποιος δεν έχει πληρώσει ξαπλώστρα -που του πασάρανε με το ζόρι- σε κάποια άθλια "πλαζ" στην περιφέρεια;
Με λίγα λόγια, η πρόσβαση του κοινού στη θάλασσα κοστίζει στην Αθήνα, και μάλιστα πολύ. Ο συνδυασμός φρακτών, πλαζ, αισχροκέρδειας, αυθαιρέτων κτισμάτων και μπράβων ουσιαστικά αποκλείει από τη θάλασσα όσους δεν μπορούν να πληρώσουν αδρά. Και δυστυχώς η τάση αισχροκέρδειας επί του δημόσιου χώρου των παραλιών επεκτείνεται σε όλη την Έλλαδα.
2010: Ο ΓΑΠ στην παραλιακή της Αθήνας κατά την έναξη των εργασιών απόδοση του δημόσιου χώρου στους πολίτες. Φωτογραφία από Eurokinissi, via in.gr
Σήμερα το πρωί ο Παπανδρέου σε μια συμβολική κίνηση, βρέθηκε στην παραλία της Αθήνας κατά την έναρξη των εργασιών για την απόδοση του παραλιακού μετώπου πολίτες. Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε με την κατεδάφιση αυθαίρετων κτισμάτων και θα περιλάβει το σύνολο της παραλιακής.
Ο στόχος της σημερινής κίνησης του Παπανδρέου είναι η ανατροπή αυτής της κατάστασης που αποκλείει πολίτες από δημόσιο χώρο. Με δεδομένο ότι Υπουργός Περιβάλλοντος είναι η ουσιαστικά ακτιβίστρια Τίνα Μπιρμπίλη, μάλλον θα τα καταφέρει.
Κάποιοι θα μιλήσουν για επικοινωνιακή κίνηση. Η γενικευμένη απαξίωση της πολιτικής οδηγεί πολλούς πολίτες στην σκέψη ότι ο Παπανδρέου πήγε σήμερα στην κατεδάφιση της "Φαντασίας" για τον ντόρο. Ευτυχώς όμως αυτή τη φορά δεν είναι έτσι. Αρκεί κάποιος να θυμηθεί τις κινητοποιήσεις των πολιτών και του Δημάρχου Ελληνικού τον Μάιο του 2007, στις οποίες είχε δηλώσει αλληλέγγυος ο Γιώργος.
Το 2007 ο Παπανδρέου είχε πάει ως πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ίδια παραλία στην οποία πήγε σήμερα ως πρωθυπουργός και, είχε υποσχεθεί ότι "Θα απελευθερωθούν οι χώροι και από τα παράνομα μαγαζιά, από τον Πειραιά μέχρι το Σούνιο και θα ξαναδοθεί αυτός ο δημόσιος χώρος στους πολίτες της Αττικής".
Άρα δεν λειτούργησε επικοινωνιακά, ούτε τότε, πόσο μάλλον τώρα. Αυτό που πρέπει να εξασφαλίσει τώρα ο Παπανδρέου είναι ότι αφενός θα φτάσει μέχρι το τέλος και θα αποδοθεί ολόκληρη η παραλία στους πολίτες και, αφετέρου ότι θα δώσει την ίδια βαρύτητα σε όλους τους δημόσιους χώρους σε όλη την Ελλάδα.
Αυτή τη συνέπεια οι πολιτικοί την έχουν ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ. Από τα μικρά μέχρι τα μεγάλα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου