Θολούρα

Αυτό το καιρό δεν γράφω και πολύ εδώ. Πετάω μερικές σκέψεις που μου έρχονται στο facebook, αλλά μέχρι εκεί. Άλλωστε μιας και μένω σε μικρός μέρος, αρκετοί είναι αυτοί που μου έχουν επισημάνει αυτή την μετάπτωση.

Ο λόγος μου είναι και εμένα μυστήριο. Δεν είναι από κούραση ή από κορεσμό. Ούτε από έλλειψη διάθεσης, ούτε επειδή λείπουν τα γεγονότα. Άργησα, αλλά συνειδητοποίησα τελικά που οφείλεται αυτή η ακούσια αποχή.

Η εποχή είναι παράξενη σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Κάτι γίνεται, αλλά δεν το έχω ορίσει ακόμα. Κάτι γίνεται, αλλά δεν έχει μορφοποιηθεί. Κάτι πάει να κινηθεί, αλλά ούτε καν τρίζει ακόμα. Κάτι καίει, αλλά η ζέση δεν είναι ακόμα αισθητή, κρύβεται κάτω από ένα χοντρό φλοιό.

Μοιάζει με τη λάβα που κινείται κάτω από τις τεκτονικές πλάκες πριν από μεγάλο σεισμό. Σαν τα μαύρα σύννεφα της ηρεμίας πριν την καταιγίδα. Δεν με έπιασε λυρική έμπνευση, απλά δεν μπορώ να περιγράψω αλλιώς αυτό που διαισθάνομαι.

• Θα είναι εξέγερση; Δεν το πιστεύω. Περισσότερο ενδιαφέρει η λύση παρά η ανατροπή. Περισσότερο ενδιαφέρει να ρολλάρει το σύστημα παρά να διαλυθεί.
  
  
• Θα είναι κατάρρευση του πολιτικού συστήματος; Πιθανότατα να δημιουργηθεί νέο σύστημα με πολλά από τα υφιστάμενα "υλικά" να εξοβελίζονται, όπως έγινε με την μεταπολίτευση. Σίγουρα όμως κάποιοι θα μείνουν.
  
  
• Θα είναι νέα ιδεολογικά στερεότυπα; Δύσκολο να προκύψει κάτι τέτοιο από την Ελλάδα. Αν υπάρξει ιδεολογική ανατροπή απ' έψω θα μας έρθει.
  
  
• Θα είναι βίαιο; Δεν είναι απαραίτητο. Βίαιες εκδηλώσεις είχαμε μέχρι τώρα αρκετές, αλλά δεν αποκτούν τη μαζικότητα που μπορεί να φέρει ανατροπές.
  
  

Μπορεί να μην είναι και τίποτα.

Οπότε ακούω μπας και καταλάβω που πάει η κατάσταση.

Θα δούμε...