19/7/15

Τσιπρας όπως Παπαδήμος

Όπως ξέρετε ούτε Σύριζα είμαι, Ανέλ με την καμία, ναι το έριξα και ευρώ θέλω. Όμως τα μάτια δε μπορώ να τα κλείσω.

Παρακολουθούμε από τα ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες μια σκανδαλώδη προσπάθεια απαξίωσης όποιου εξέφρασε το όχι και δεν ψήφισε τρίτο μνημόνιο. Βαλαβάνη, Βαρουφάκης, Λαφαζάνης κλπ στην κρεατομηχανή.

Αντίθετα ο Τσίπρας εμφανίζεται ως το παιδί που "παρασύρθηκε" αλλά την τελευταία στιγμή "είδε το φως το αληθινό". Μετάφραση; Έχει γίνει συμφωνία. Η ανακεφαλοποίηση των τραπεζών θα γίνει πάλι με "βολικό" για τον Σάλλα τρόπο όπως επί Παπαδήμου, με τις άδειες των ΜΜΕ όλα θα πάνε καλά για τους "Μεγκάλους" (ο Σκάι ίσως να έχει ένα θέμα) και... ο Τσίπρας είναι καλός τώρα που απαλλάχτηκε από τα βαρίδια.

Ηθικό δίδαγμα: Κάθε φορά που χάνεται η κοινοβουλευτική πλειοψηφία του Πρωθυπουργού, κάποιοι κάνουν πάρτι. Το αν θα μείνει το ίδιο πρόσωπο Πρωθυπουργός ή αν θα αλλάξει με κάποιον "τεχνοκράτη", έχει να κάνει με το πόσο θα ανοίξει τις "πίσω πόρτες του Μαξίμου" ο συγκεκριμένος. Το 2011 ήταν Παπαδήμος η έκφραση της συναίνεσης, σήμερα είναι ο ανανήψας Τσίπρας.

18/7/15

Σχέδια για νέο σταθμό ΚΤΕΛ στην Αθήνα

Καλά σκέπασαν ποτάμι, το χάσαμε αλλά δεν είπαμε τίποτα. Τώρα θα μας πάρουν και τον σταθμό των ΚΤΕΛ στον Κηφισό;

Εμείς ρε φίλε που μεγαλώσαμε με "στάση Παλατάκι-άφιξη Κηφισό και μετά το "051" για Αγίου Κωνσταντίνου" τι θα απογίνουμε; Εμάς που οι διαδρομές μας κάθε φορά που πηγαίναμε "πάνω" στα πρώτα μας εφηβικά μοναχικά ταξίδια ξεκινούσαν και τελείωναν στον "Κηφισό", που αυτό ήταν το ορόσημο για να μην χανόμαστε, τι μας κάνουνε;

Είτε με σάκους τίγκα στα άπλυτα από Κρήτη, είτε με στρατιωτικό "λουκάνικο" σε μετάθεση από μονάδα σε μονάδα, είτε μαθητής ακόμα να σε μαζεύει ο θείος σου και να μαθαίνεις την Αθήνα στάση με στάση του τρόλεϊ και του Ηλεκτρικού, είτε την πρώτη μέρα για δουλειά, εδώ ήταν η αρχή και το τέλος!



Εκεί μάθαμε πως αναγκάζουμε τον ταξιτζή να μας παίρνει κι ας μην τον βολεύει ο προορισμός μας, εκεί είδαμε τους πρώτους πορτοφολάδες, εκεί μάθαμε δεκαετία 90 ότι κυκλοφορούμε με ταυτότητα γιατί αλλιώς έχει εξακρίβωση στο τμήμα, εκεί είδαμε τις πρώτες σκούπες για μετανάστες, εκεί κάναμε τσιγάρα άκοπα πριν πάρουμε το λεωφορείο γιατί μας περίμενε ένα δίωρο ατσιγαρίας από τον Σημίτη και μετά, εκεί ήμασταν 24 ώρες αύπνοι από καραβίσιο ταξίδι με 9 μποφόρ, εκεί πηγαίναμε να πάρουμε δέματα με σπιτικό φαγητό, εκεί κάτω από αυτούς τους γκρι τσίγκους γίνανε όλα αυτά.

Μετά πήραμε αυτοκίνητο και μάθαμε την Αθήνα απέξω και κοντράρουμε παλιούς ταρίφες της πg (προ gps) εποχής, γιατί ως παιδιά της επαρχίας δε μας φτάνει να ξέρουμε μόνο τη γειτονιά μας, πρέπει να ξέρουμε όλη την πόλη. Τον προδόσαμε τον Κηφισό δε λέω, δεν ξαναπεράσαμε από εκεί από τότε που με το ΙΧ μας δεν είχαμε αναμονές στο σταθμό, τον παρατήσαμε σαν άσωτοι υιοί. Αλλά ξέραμε ότι είναι εκεί, άμα τον χρειαζόμασταν θα μας περίμενε σαν γερο-πατέρας: με τα στραβά του, αλλά πάντα δεκτικός.

Παιδιά δεν γίνεται να μας πάρετε την και την αρχή της αυτόνομης μετακίνησής μας και τη αρχή της σχέσης μας με την Αθήνα, θα χαθούμε λέμε εμείς της επαρχίας οι εραστές της που μας διασκέδασε, μας φιλοξένησε, μας δίδαξε, μας τάισε και εν τέλει μας ξέβγαλε έτσι και μας πάρετε την Πύλη μας!

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=723220

10/7/15

Κι αν γίνει δημοψήφισμα σε 2 χρόνια;

Πέντε μνημονιακά χρόνια ριζοσπαστικοποίησαν μεγάλες μάζες. Μην γελιόμαστε, μεγάλο ποσοστό του όχι ήταν και όχι στο ευρώ.

Το νέο μνημόνιο, αν και εφόσον περάσει, θα διώξει κόσμο από τον Σύριζα. Ας μην έχουμε αυταπάτες ότι αυτός ο κόσμος θα πει "OK δεν γίνεται αλλιώς". Θα συνεχίσει να παλεύει και να πιστεύει σε μια καλύτερη προοπτική εκτός ΕΕ.

Σίγουρα αυτές οι μάζες θα βρουν άλλο πολιτικό φορέα ο οποίος από την αρχή θα διακηρύξει τον στόχο της αριστερής προοπτικής εκτός ΕΕ και δεν θα τα λέει για λαϊκή κατανάλωση. Τότε είναι που θα μπει το δίλημμα ωμά: εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και ευρώ.

Η ευθύνη γι αυτή την εξέλιξη ενός τμήματος της κοινωνίας σε συνειδητά αντιευρωπαϊκό βαρύνει αποκλειστικά τις ηγεσίες της ΕΕ. Αυτές που επί πέντε χρόνια επέβαλλαν εξοντωτικά μέτρα και πάντα σε αντιδιαστολή με το ευρώ. "Θες ευρώ; Λιτότητα και εξουθένωση" είναι το δίλημμα που τίθεται διαρκώς. 

Όπως οι ηγεσίες της ΕΕ εξάντλησαν το πολιτικό κεφάλαιο δύο αστικών κομμάτων, έτσι δεν δίνουν χώρο στην Ευρωπαϊκή φυσιογνωμία του Σύριζα μέση μιας έστω και συμβολικής νίκης, έτσι εξωθούν μάζες σε μελλοντικά αντιευρωπαϊκά κόμματα.

Εδώ λοιπόν μπαίνει ένα καίριο ερώτημα: ποιο είναι το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος αν αυτό γίνει το 2017 με ερώτημα ξεκάθαρο για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη; Ένα μεγάλο ποσοστό υπέρ της εξόδου θα είναι αποτέλεσμα της πρακτικής των ηγεσιών της ΕΕ.

Και ένα υστερόγραφο επί προσωπικού: σέβομαι και τιμώ όσους πιστεύουν ειλικρινά ότι η Ελλάδα θα έχει καλύτερη μοίρα με δραχμή ή εκτός ΕΕ. Απεχθάνομαι όμως βαθιά όσους εξαπάτησαν αυτό τον κόσμο για να κυβερνήσουν. Οι δεύτεροι δεν διαφέρουν σε τίποτα από τον Σαμαρά των Ζαππείων.