30/6/11

Παπουτσή παραιτήσου

Στα πρώτα 15 δευτερόλεπτα βλέπουμε έναν ένστολο των ΜΑΤ να ανοίγει εν ψυχρώ και με πρόθεση ένα κεφάλι, χωρίς να δέχεται καμία μορφή φυσικής βίας. Αν πέφτουν "γαλλικά" ή όχι δεν μπορώ να το ξέρω. Αλλά σε κάθε περίπτωση κανένας δεν απειλούταν από αυτό τον άτυχο που από σήμερα έχει ένα σπασμένο κεφάλι.


Ακόμα και αν "παράκουσε" τις οδηγίες των οργάνων δεν δικαιολογείται το εν ψυχρώ άνοιγμα του κεφαλιού. Υπάρχουν χίλιοι τρόποι για ένα όργανο να "συνετίσει" έναν άοπλο που δεν φοράει καν κουκούλα.


Αν τα πρώτα 15 δευτερόλεπτα αυτού του βίντεο...
  • δεν αρκούν για την παραίτηση Παπουτσή...
  • δεν απασχολούν την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας...
  • δεν έχουν καμία συνέπεια για το συγκεκριμένο όργανο...
  • δεν ανησυχούν τον ίδιο τον ΓΑΠ και δεν προκαλούν κάποια αντίδρασή του...
Τότε θα συνεχίσουμε να έχουμε Γρηγορόπουλους, αδικαιολόγητη βία, κουκουλοφόρους άγνωστης και "άγνωστης" προέλευσης, Μαρφίν κλπ κλπ. Χειρότερα ακόμα, θα έχουμε μια Δημοκρατία που αυτο-αναιρείται.




Στη χώρα αυτή το δικαίωμα της ελεύθερης συνάθροισης δεν ήρθε ειρηνικά, ούτε είναι αυτονόητο. Η διαφύλαξη αυτού του δικαιώματος είναι κόκκινη γραμμή. Η δουλειά των σωμάτων ασφαλείας είναι ακριβώς αυτή: να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των πολιτών, όχι να σπάνε κεφάλια στα καλά καθούμενα.

Το λιγότερο είναι η παραίτηση Παπουτσή, γι αυτό και μόνο το βίντεο.

Αλήθεια, εκείνη η απόφαση Χρυσοχοΐδη για διακριτικά των ΜΑΤ με ονοματεπώνυμο κλπ, ισχύει ή "χάθηκε" σε κανένα συρτάρι; Αν ισχύει είναι εύκολη η ταυτοποίηση των "ατίθασων" και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τη συγκάλυψη τέτοιων περιστατικών επικίνδυνης αυθαιρεσίας.

Για να μη θυμηθώ τα πέρι κατάργησης των χημικών σε διαδηλώσεις και αυτόφορου για υποθέσεις αστυνομικής βίας που είχε επίσης εξαγγείλει ο Χρυσοχοΐδης...

Συνδικαλισμός made in Greece

Από το Φελέκι

Το 1914 ψηφίζεται ο νόμος “Περί σωματείων” που κατοχύρωνε το δικαίωμα του “συνεταιρίζεσθαι” για τους εργάτες αναγνωρίζοντας τα σωματεία τους.

Το 2011 υπουργός της κυβέρνησης ο κύριος Χρυσοχοΐδης χωρίς αιδώ, αναφέρει ανοιχτά σε δημοσιογραφική τηλεοπτική εκπομπή πόσο τιμητικό είναι για το κόμμα του να ανήκει στους κόλπους του ο αρχισυνδικαλιστής της ΓΕΝΟΠ κύριος Φωτόπουλος.

Να λοιπόν, φίλοι πού έχει καταλήξει ο συνδικαλισμός στη μικρή μας χώρα. Λες και δεν το ξέραμε, θα μου πείτε, αλλά θα ήθελα να κάνω μια μικρή αναδρομή στο συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση αναφερόμενος στην περίπτωση της Γ.Σ.Ε.Ε., έτσι για να θυμηθούμε αυτούς που κόπτονται για το “δίκιο του εργάτη”.

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Με τον ιστορικό Νόμο 1264 αποκαθίσταται ο ρόλος και η λειτουργία του Συνδικαλιστικού Κινήματος ως ένα από τα βάθρα της Δημοκρατίας. Αναγνωρίζεται το δικαίωμα της απεργίας και εξυγιαίνεται το Συνδικαλιστικό Κίνημα από τον “εργοπατερισμό”.

Αμ δε, όμως. Αμέσως μετά δημιουργούνται οι κλαδικές του ΠΑ.ΣΟ.Κ και αναλαμβάνουν δράση οι συνδικαλιστές. Αρχίζουν οι αρθρόες προσλήψεις στο Δημόσιο και όπως καταλαβαίνετε, τον πρώτο λόγο έχει η ΠΑΣΚΕ. Το 1985 ιδρύεται και η συνδικαλιστική παράταξη της Ν.Δ. (ΔΑΚΕ) καθώς η δεξιά παράταξη αναδιοργανώνεται και προσπαθεί να περιορίσει τη δράση των πράσινων συνδικαλιστών. Μετά το “Τσοβόλα δως τα όλα” και καθώς η Ε.Ο.Κ. τραβάει το αυτάκι του Αντρέα, εξαγγέλεται πολιτική λιτότητας, κάτι που δεν αρέσει στα στελέχη του συνδικαλιστικού χώρου και η ΠΑΣΚΕ αρχίζει τη διαγραφή στελεχών της. Το 1989 γίνεται το 25ο συνέδριο της ΓΣΕΕ και η ΠΑΣΚΕ εμφανώς αποδυναμωμένη κερδίζει ισχνή πλειοψηφία με δεύτερους σε απόσταση αναπνοής (διαφορά μίας έδρας) το Κ.Κ.Ε. σε συνεργασία με την Ε.ΑΡ. και τρίτη τη ΔΑΚΕ. Το 1989 σηματοδοτείται “το τέλος μια μακράς και ταραγμένης περιόδου για τα συνδικάτα, η οποία δεν έληξε με την πτώση της επτάχρονης δικτατορίας, αλλά χρειάστηκε μια επιπλέον 15ετία για να οδηγηθεί στο δρόμο της ενηλικίωσης, δηλαδή στην απουσία, στο εξής, έκδηλων φαινομένων ελέγχου και παραμβάσεων της κρατικής κυβερνητικής εξουσίας στις λειτουργίες της” (“Η Ελλάδα στη δεκαετία του ’80. Κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό λεξικό, σελ. 93)

Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Συνδικαλιστές-εργατοπατέρες εκμεταλλεύονται τη θέση για να κερδίσουν τις βουλευτικές καρέκλες (Πρωτόπαππας, Μανώλης κλπ.) και ο συνδικαλισμός γίνεται κρατικοδίαιτος.

Για να μη παραξηγηθώ: δεν είμαι εναντίον του συνδικαλισμού. Αλλά δεν αντέχω το συνδικαλισμό made in Greece.

Σε πολλές χώρες του εξωτερικού (π.χ. Φιλανδία) ένα υψηλό ποσοστό των εργαζομένων καλύπτεται από κάποιο συνδικάτο (σε αντίθεση με την Ελλάδα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα). Όμως τα συνδικάτα στην Εσπερία λειτουργούν με διαφορετική τακτική και προς όφελος τόσο των εργαζομένων, όσο και της επιχείρησης.

Πείτε μου λοιπόν: Πόσοι από αυτούς που κόπτονται για το “δίκιο του εργάτη” έχουν καθαρή εικόνα για τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα των εργαζομένων;

Ποιος από του συνδικαλιστές στην Ελλάδα έχει ενταγμένες στο λεξιλόγιό του τις λέξεις “Αξιολόγηση”, “Ποιότητα υπηρεσιών”, “Παραγωγικότητα”;

Ποιος από τους εργατοπατέρες θεωρεί ότι οφείλει να συμβάλει ουσιαστικά στη δυναμική της επιχείρησης, με προτάσεις ρεαλιστικές και βιώσιμες και όχι με υποκριτική συνθηματολογία;

Δυστυχώς, η άμεση εξάρτηση των συνδικάτων από το κράτος, η έντονη “παραταξιοποίηση”, η απουσία κάθε διάθεσης για διάλογο έχει υποβαθμίσει την αποτελεσματικότητά τους και την αξιοπιστία τους στα μάτια των εργαζομένων. Αν δεν αλλάξουν ρότα, ιδιαίτερα σήμερα που συμβαίνουν συνταρακτικές αλλαγές, είναι καταδικασμένα στην αυτοαναφορικότητά τους και στη μελλοντική τους διάλυση. Και τότε ποιος θα υπερασπιστεί τα εργασιακά μας δικαιώματα;

Νέο διοικητικό συμβούλιο του σωματείου καφεπωλών και εστιατόρων Ναυπακτίας

Από την Αιχμή

Αναδείχτηκε το νέο διοικητικό συμβούλιο του σωματείου καφεπωλών και εστιατόρων Ναυπακτίας.

Πρόεδρος είναι και πάλι ο Γιάννης Αγγελόπουλος, αντιπρόεδρος εκλέχτηκε ο Θ. Θεοδωρόπουλος, αναπληρωτής αντιπρόεδρος ο Ν. Τσουκαλάς, γραμματέας ο Μ. Ζαβέρδας, αναπληρωτής γραμματέας ο Γ. Κουβέλης, ταμίας ο Σπ. Βασιλόπουλος και αναπληρωτής ταμίας ο Θ. Πελέκης.

Σε αυτές τις εκλογές η συμμετοχή αυξήθηκε κατά 47%. Συνολικά τα μέλη του σωματείου είναι 108, όμως το σωματείο προσανατολίζεται στο να εγγραφούν οι επιχειρηματίες σε επίπεδο Καλλικρατικού δήμου. Από δω και στο εξής η προσπάθεια του νέου δ.σ. θα ενταθεί για τη συζήτηση και την λύση των προβλημάτων του κλάδου, σε μια εποχή έντονης οικονομικής κρίσης.

Ποιμενικός Βίος: Ρουπάκια Κυριακή 3/7

Στοίχιση  δεξιά
Το σχετικό δελτίο τύπου του Δήμου, εδώ.

Τα Ρουπάκια είναι ο τόπος που έλκει την καταγωγή ο πατέρας μου, επομένως έχω ένα λόγο παραπάνω να είμαι εκεί την Κυριακή.

Τα Ρουπάκια είναι το πιο κοντινό δάσος στη Ναύπακτο με μεγάλα δέντρα. Αιωνόβιες βελανιδιές -"δέντρα" όπως λέγονται αλλιώς- και φτέρες συνθέτουν το σκηνικό. Το τοπίο είναι παραμυθένιο με τα θεόρατα δέντρα να δεσπόζουν, ενώ όταν φυσάει ο ήχος του αέρα που περνάει ανάμεσα στα κλαριά μοιάζει με αυτόν ενός ορμητικού ποταμού. Το βράδυ δε, λόγω της έλλειψης ρεύματος στην περιοχή, ο έναστρος ουρανός είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός για κάποιον που έχει συνηθίσει να μην βλέπει πολλά στον ουράνιο θόλο λόγω της φωτορύπανσης των πόλεων.

Παλιότερα στην περιοχή αυτή υπήρχαν χωράφια και βοσκοτόπια, ενώ η κύρια δραστηριότητα ήταν φυσικά η κτηνοτροφία. Στα μέρη αυτά ξεκαλοκαιριάζανε οι βοσκοί, αφού το καλοκαίρι υπάρχει άφθονη τροφή για τα ζώα. Το φθινόπωρο μεταφέρονταν με τα ζώα τους σε πεδινές περιοχές της Τριχωνίδας και του Μεσολογγίου, όπου υπήρχε τροφή για τα ζώα σε βοσκοτόπια που μισθώνανε.

Πρόκειται για μια παραγωγική διαδικασία που επέβαλλε μια ζωή σχεδόν νομαδική, αφού η ανάγκη για επαρκή τροφή των ζώων καθόριζε και τον τόπο διαμονής των κτηνοτρόφων. Οι κτηνοτρόφοι δεν ζούσαν κατά συνέπεια σε σπίτια, αλλά σε ταράτσες και τσατούρια, κατασκευές πρόχειρες με ξύλα, λάσπη, πέτρες και άλλα υλικά που βρίσκονταν στο περιβάλλον.

Σε καμία περίπτωση όμως οι κτηνοτρόφοι δεν ήταν φτωχοί παρά τις σκληρές συνθήκες ζωής, το αντίθετο. Η κτηνοτροφία τότε, αν και εξόχως επίπονη, ήταν επικερδής δραστηριότητα ενώ εξασφάλιζε πολύ καλό επίπεδο διατροφής για όλη τη -πολυμελή- οικογένεια. Τυροκομικά, κρέατα, πίτες, κρασί, καλοκαιρινά φρούτα, σιτάρι, καλαμπόκι, αυγά, κηπευτικά και λαχανικά υπήρχαν σε υπερεπάρκεια, σε αντίθεση με εσπεριδοειδή, ελιές και λάδι που δεν παράγονται σε περιοχές με τέτοιο υψόμετρο.

Η έλλειψη τεχνικών μέσων όπως το ψυγείο -που χρειάζεται ρεύμα ως γνωστόν το οποίο δεν υπήρχε και δεν υπάρχει ακόμα στη συγκεκριμένη τοποθεσία- επέβαλλε τη συντήρηση των τροφίμων μέσω του τρόπου παρασκευής τους. Για παράδειγμα μπορεί το γάλα να μην συντηρείται, αλλά το τυρί και το βούτυρο αντέχουν πολύ καιρό. Μπορεί το κρέας να έχει μικρή διάρκεια ζωής, αλλά οι τσιγαρίθρες που είναι βυθισμένες μέσα σε αεροστεγές λίπος (γλίνα) χοιρινού, αντέχουν για καιρό. Μπορεί το χειμώνα να μην υπήρχαν λαχανικά για πίτες, αλλά ο τραχανάς και οι χυλοπίτες που παρασκευάζονταν στο τέλος του καλοκαιριού αντέχουν επίσης για καιρό.

Αυτή η δραστηριότητα έφθινε σταδιακά και σχεδόν εξαφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας το 1960, με τη μετανάστευση και την αστυφιλία να αποσυνθέτουν το συγκεκριμένο παραγωγικό μοντέλο.

Στα Ρουπάκια δεν υπάρχει χωριό, μόνο 3-4 σπίτια, το χάνι του "Μπρίνη" και ένα καφεστιατόριο. Υπάρχει όμως πολύ φύση, πολύ ησυχία και ένα υπέροχο βελανιδόδασος.

Η περιοχή αυτή είναι στο όριο μεταξύ της Στύλιας και του Νεοκάστρου. Το χωριό της Στύλιας απέχει περίπου 10 λεπτά (άσφαλτος) και το Νιόκαστρο άλλα 10 (χωματόδρομος). Υπάρχουν δύο τρόποι προσέγγισης με αυτοκίνητο από τη Ναύπακτο. Η μία διαδρομή είναι ασφάλτινη, ξεκινάει από τη Δάφνη, περνάει από τον Παλιόπυργο και οδηγεί τα Ρουπάκια. Η δεύτερη είναι χωμάτινη, η διαδρομή της Παλιόσκαλας. Ξεκινάει από τη Σκάλα, περνάει από την περιοχή της Παλιόσκαλας χαρίζοντας μια υπέροχη πανοραμική θέα προς τον Κορινθιακό και Πατραϊκό κόλπο, περνάει από το Νιόκαστρο και οδηγεί στα Ρουπάκια. Ο χωματόδρομος αυτός στο πρώτο του σκέλος μέχρι τις ανεμογεννήτριες είναι εύκολα βατός και πλατύς, ενώ από το Νιόκαστρο μέχρι τα Ρουπάκια δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα αν και θέλει κάποια προσοχή λόγω νεροφαγωμάτων που ωστόσο δεν καθιστούν απαγορευτική τη διαδρομή.



Προβολή Ρουπάκια Πυλλήνης σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Ένα μέρος λοιπόν δίπλα στη Ναύπακτο σε απόσταση μισής ώρας, που αξίζει κανείς να επισκεφτεί με αφορμή τη συγκεκριμένη εκδήλωση που αναβιώνει τον τρόπο ζωής των κατοίκων της περιοχής και που πλέον δεν υπάρχει. Τα λέμε εκεί!

23/6/11

Η γραφειοκρατία ως φέουδο




Η λέξη Δερβέναγας ή ντερβέναγας ή ντερβεναγάς είναι τουρκική λέξη σύνθετη εκ των περσικού "ντερμπέντ" (= δίοδος, πέρασμα) και "Αγάς" (= αρχηγός - τοπάρχης) που σημαίνει τον επιτετραμένο αρχηγό φρουράς διάβασης ή περάσματος (Δερβένι).


...Έτσι η λέξη λόγω των καταχρήσεων που συνέβαιναν τότε προσέλαβε σιγά - σιγά τη σημασία του αυθαίρετου και μ΄ αυτή συνεχίζεται σήμερα να χρησιμοποιείται στις δημώδεις εκφράσεις του ελληνικού λαού π.χ.Δερβέναγας το παίζεις;, ή "Εδώ τι νομίζεις πως είσαι, δερβέναγας;".

Ομοίως Γενικός Δερβέναγας είναι δημώδης έκφραση με χαρακτήρα θαυμασμού που συνηθέστερα λέγεται ειρωνικά για άτομο που αξιώνει ή ασκεί, ή φαντάζεται πως ασκεί γενική ανώτατη και ανεξέλεκτη διεύθυνση ή διοίκηση.
Ο ορισμός από τη
Βικιπαίδια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.


Γραφειοκρατεία: 1) το φαινόμενο στο οποίο μία οργάνωση λειτουργεί με ιεραρχική διοίκηση και κάθε θέση έχει αυστηρά προσδιορισμένες αρμοδιότητες 2) διοίκηση μέσω γραφείων 3) (μεταφορικά) η εμφάνιση περίπλοκων και μπερδεμένων διαδικασιών για την έκδοση ενός πιστοποιητικού, βεβαίωσης, άδειας ή άλλου δημόσιου ή οιωνεί δημόσιου χαρτιού 4) (μεταφορικά) καθυστέρηση διεκπεραίωσης υποθέσεων.
Ο ορισμός από το Βικιλεξικό.


Το Ελληνικό δημόσιο δεν είναι ο μόνος γραφειοκρατικός μηχανισμός στον κόσμο. Είναι όμως αναποτελεσματικό. Συχνά κατηγορούμε τη γραφειοκρατία ως πηγή αναποτελεσματικότητας και αυθαιρεσίας, κάτι που δεν ισχύει αφού άλλες χώρες λειτουργούν το δημόσιο μηχανισμό γραφειοκρατικά χωρίς αντίστοιχα φαινόμενα. Ένα παράδειγμα είναι η Γαλλία, που είναι η "μητέρα" της γραφειοκρατικής δημόσιας διοίκησης, που όμως είναι αποτελεσματική και δεν διακρίνεται από φαινόμενα ευρείας αυθαιρεσίας.

Όπως είδαμε παραπάνω, δερβέναγας λοιπόν είναι αυτός που αξιοποιεί την εξουσία που του έχει εκχωρήσει το επίσημο κράτος για εξυπηρέτηση ίδιων σκοπών με κύριο χαρακτηριστικό την αυθαιρεσία. Είναι αυτός που ασκεί εξουσία αυθαίρετα, ενώ θα έπρεπε να υπηρετεί το κράτος.
Στη σύγχρονη Ελλάδα η πηγή αυθαίρετης εξουσίας δεν είναι το δερβένι, αλλά η ίδια η γραφειοκρατία που δεσπόζει στον κρατικό μηχανισμό. Ο κατέχων το "γραφείο", λόγω των στρεβλώσεων στον κρατικό μηχανισμό, μπορεί να αντλήσει εξουσία που ξεπερνά τα στενά του καθήκοντα. Έτσι παρουσιάζονται συχνά φαινόμενα αυθαιρεσίας, διαφθοράς, αναποτελεσματικότητας, ταλαιπωρίας των πολιτών και όλα όσα χαρακτηρίζουν τη λειτουργία του Ελληνικού κράτους.

Τι είναι όμως αυτό που μετατρέπει τη δημόσια γραφειοκρατία σε δερβένι; Αυτή η στρέβλωση, που μετατρέπει τη δημόσια διοίκηση σε Οθωμανικό φέουδο, οφείλεται κυρίως στη γενικευμένη ατιμωρησία, την έλλειψη αξιολόγησης από τους χρήστες κάθε υπηρεσίας, την απουσία λογοδοσίας των κατώτερων επιπέδων της διοίκησης, η πολυνομία που οδηγεί σε "ερμηνείες" του θεσμικού πλαισίου κατά το δοκούν από τον εκάστοτε υπάλληλο, την θεσμική αβεβαιότητα που δημιουργεί ευθυνοφοβία και άλλα.

Είναι μάταιο λοιπόν να περιμένουμε ότι ένας νέος προϊστάμενος (Διοικητής, Προϊστάμενος, Δήμαρχος, Υπουργός, Γενικός Γραμματέας κλπ) θα "βάλει σειρά" στον τομέα που διοικεί. Επίσης είναι μάταιο να κατηγορούμε συλλήβδην το υπαλληλικό προσωπικό ως αναποτελεσματικό, τεμπέλικο και διεφθαρμένο από τη στιγμή που δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο που να βάζει ξεκάθαρους κανόνες.

Όσο δεν υιοθετούμε στη δημόσια διοίκηση μηχανισμούς αξιολόγησης, λογοδοσίας και ιεραρχικού ελέγχου, θα έχουμε φέουδο και όχι κρατικό σύστημα. Οι υπεύθυνοι λοιπόν για το χάλι αυτό είναι όσοι αντιστέκονται σε τέτοιες αλλαγές. Αυτές είναι οι δυνάμεις που κρατάνε πίσω τον κρατικό μηχανισμό, και όχι συνολικά οι υπάλληλοι και οι διοικούντες.

22/6/11

Ζητούν συζήτηση για το ΤΕΙ οι σπουδαστές

Από το nafpaktia.com. Το κτιριακό του ΤΕΙ στη Ναύπακτο έχει χρονίσει είναι η αλήθεια.

22-06-11 - Επικαιρότητα

Με επιστολή του προς τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Παντελή Πατούχα, ο Σύλλογος Σπουδαστών του ΤΕΙ Ναυπάκτου, ζητά να συζητηθεί το κτιριακό θέμα, ενόψει και ενδεχόμενων ανακατατάξεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Η επιστολή

Παρακαλoύμε,
Να φέρετε σε συζήτηση, στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ναυπακτίας ή σε έκτακτη συνεδρίαση, το κτιριακό θέμα του Τμήματος Τηλεπικοινωνιακών Συστημάτων και Δικτύων, του Παραρτήματος Ναυπάκτου, του ΤΕΙ Μεσολογγίου.
Όπως γνωρίζετε το Παράρτημα Ναυπάκτου δεν έχει ιδιόκτητες εγκαταστάσεις και στεγάζεται σε μισθωμένο κτίριο, του οποίου το ενοίκιο υπερβαίνει τα 200.000 ευρώ ετησίως. Η δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας μας και η πρόθεση της Κυβέρνησης για μείωση των προϋπολογισμών όλων των δημοσίων φορέων, δημιουργεί ανησυχία στους φοιτητές για πιθανή αδυναμία κάλυψης του ενοικίου από τον προϋπολογισμό του ΤΕΙ Μεσολογγίου και την πιθανή μετακίνησή του σε άλλη γειτονική πόλη.

Στα πλαίσια του νέου νομοσχεδίου για την παιδεία, που θα έρθει προς ψήφιση τα μέσα του καλοκαιριού, παρακαλούμε να συζητήσετε στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ή σε έκτακτη συνεδρίαση, και να αποφασίσετε να καταθέσετε ολοκληρωμένη πρόταση σε συνεργασία με την Διοίκηση του ΤΕΙ Μεσολογγίου και του ΤΕΣΥΔ στο Υπουργείο Παιδείας, σχετικά με την παραμονή του Τμήματος στην Ναύπακτο.

Αναμφισβήτητα η έλλειψη ιδιόκτητων εγκαταστάσεων του ΤΕΙ στη Ναύπακτο, δημιουργεί μειονέκτημα στην διατήρηση του στην πόλη της Ναυπάκτου.

Παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες.

Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος
Καββαδίας Αλέξανδρος

Ο Ειδικός Γραμματέας
Διπλός Νικόλαος

Σαρωτικές αλλαγές στην ονοματοδοσία στο Internet

Από το neo.gr


Ιστορικής σημασίας αποδεικνύεται η πρόσφατη συνεδρίαση του ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers), καθώς ο οργανισμός που διαχειρίζεται τα top-level domains ενέκρινε το άνοιγμα της χρήσης domains σε οποιαδήποτε σχεδόν λέξη.

Όσον αφορά το καθεστώς των domains μέχρι πρότινος υπήρχαν δύο βασικές κατηγορίες top-level domains. Τα γενικά top-level domains (σήμερα υπάρχουν 22 με γνωστότερο και πλέον δημοφιλές το .com) και τα εθνικά top-level domains (όπως το .gr που διαχειρίζονται οι εθνικοί διαχειριστές κάθε χώρας).
Αυτό που άλλαξε με την απόφαση του ICANN αφορά την πρώτη κατηγορία και ουσιαστικά επεκτείνει τη χρήση των γενικών top-level domains σχεδόν σε οποιαδήποτε λέξη. Με αυτόν τον τρόπο οι εταιρείες μπορούν να μετατρέψουν τα brands τους σε επεκτάσεις ονομάτων στο Internet.
Φυσικά δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνει ο καθένας, γιατί πρόκειται για μία ιδιαίτερα δαπανηρή διαδικασία. Το κόστος της αίτησης ανέρχεται στις $185.000, ενώ το ετήσιο κόστος για την λειτουργία του domain φτάνει τις $25.000. Στην περίπτωση που το domain διεκδικείται από περισσότερους του ενός θα επιλέγεται αυτός που δίνει την υψηλότερη προσφορά.
"Ο ICANN άνοιξε το σύστημα ονοματοδοσίας στο Internet προκειμένου να απελευθερώσει την παγκόσμια ανθρώπινη φαντασία. Η σημερινή απόφαση σέβεται τα δικαιώματα των ομάδων να δημιουργήσουν νέα top-level domains σε οποιαδήποτε γλώσσα ή αλφάβητο. Ελπίζουμε ότι αυτό θα επιτρέψει στο σύστημα ονοματοδοσίας να εξυπηρετήσει καλύτερα την ανθρωπότητα" αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Rod Beckstrom, πρόεδρος και CEO του ICANN.
Οι αιτήσεις για τα νέα top-level domains θα γίνονται δεκτές από τον ICANN στο διάστημα 12 Ιανουαρίου - 12 Απριλίου του 2012.

17/6/11

14ο Πέρασμα φαραγγιού Σκά.Κυριακή 26 Ιουνίου 2011


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
06:40 - 07:00 Συγκέντρωση συμμετεχόντων στην ψησταριά ‘’Ο Πρόεδρος‘’ στην πλατεία του Δ. Δ. Λυγιά.
07:00 Αναχώρηση με οχήματα για την αρχή του φαραγγιού του Σκα (πάνω από τη γέφυρα τουπεριφεριακού δρόμου).

07:10 - 10:30 Διάσχιση της κοίτης του φαραγγιού σε ομαλή διαδρομή μέσα από καταρράκτες.
10:30 - 12:30 Άνοδος από την κήτη του φαραγγιού από υψόμετρο 400μ στο Άνω Νεόκαστρο με υψόμετρο 823μ.
13:00 Παράθεση γεύματος από τον εκπολιτιστικό σύλλογο Νεοκάστρου στην πλατεία Χοχλαστής.
15:30 Επιστροφή στο Δ. Δ. Λυγιά με φροντίδα του συλλόγου Νεοκάστρου.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΔΩΡΕΑΝ
Δηλώσεις συμμετοχής: Δημήτρης Βασιλόπουλος 6948-882612 ή Βασίλης Κατσιγιάννης 6976-583616 έως Σάββατο 25-6-2011 και ώρα 14:00.
Συμμετοχή ατόμων κάτω των 18 ετών με συνοδό.
Διοργάνωση: Εκπολιτιστικός σύλλογος Νεοκάστρου -Ορειβατικός σύλλογος Ναυπάκτου

Ναυτικός Όμιλος Ναυπάκτου: Πυρετός προετοιμασιών

Από το blog του Ναυτικού Ομίλου Ναυπάκτου

Την ερχόμενη εβδομάδα ξεκινά το φετινό καλοκαιρινό πρόγραμμα προπονήσεων ιστιοπλοΐας για αρχαρίους στην κατηγορία Optimist, το οποίο απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 6-7 ετών (βασική προϋπόθεση να ξέρουν μπάνιο) έως 13 ετών.

Στα πλαίσια της φιλοξενίας παιδιών έχει ξεκινήσει εδώ και μερικές ημέρες μια προσπάθεια εξωραϊσμού τόσο του κτηρίου όσο και του προαύλειου χώρου. Στο στάδιο της ολοκλήρωσης βρίσκεται το εσωτερικό φρεσκάρισμα -βάψιμο του κτηρίου, επιδιορθώσεις στα μπάνια και καινούργια πλακάκια ενώ έγινε καθαρισμός του εξωτερικού, έχει τοποθετηθεί και φωτισμός στον προαύλιο χώρο, ενώ θα βαφτεί εκ νέου το κτήριο εξωτερικά ύστερα από τον βανδαλισμό με γκράφιτι.



Στην προσπάθειά μας αυτή αρωγοί στάθηκαν ο Δήμος Ναυπακτίας, τα Εκπαιδευτήρια Πάνου και η Πυροσβεστική Υπηρεσία, τους οποίους και ευχαριστούμε.

Μεγάλο στοίχημα θα αποτελέσει φέτος η αστυνόμευση και η καλή λειτουργία τόσο του χώρου του Ναυτικού Ομίλου, όσο και όλου του Αλσυλλίου στο Γρίμποβο και σ' αυτό ζητούμε τη συνδρομή τόσο της δημοτικής αστυνομίας, όσο και του Λιμενικού αλλά και της αστυνομίας.

Κι αυτό γιατί ο συγκεκριμένος χώρος, επί χρόνια τώρα, μετατρέπεται σε... ελεύθερη κατασκήνωση με τριτοκοσμικές εικόνες. Στόχος της νέας διοίκησης του Ναυτικού Ομίλου είναι η αναβάθμιση της περιοχής και η δυναμική ανάπτυξη του ναυταθλητισμού, αλλά και η συνέχιση συναφώς δραστηριοτήτων στο χώρο του Αλσυλλίου, όπου το BMX και το beach volley.


Να σημειώσουμε ότι υπάρχουν ακόμη κενές θέσεις και όσοι ενδιαφέρονται να ασχοληθούν τα παιδιά τους με ένα συναρπαστικό θαλάσσιο άθλημα μπορούν είτε να προσέλθουν στις εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου είτε να επικοινωνούν με το τηλέφωνο 6975209616 (Πέτρος Τζομάκας).




Αχ, αυτό το αιώνιο ΠΑΣΟΚ

Του Δημήτρη Καμπουράκη, από το protagon.gr

Και κυβέρνηση μαζί και αντιπολίτευση, και δεξιό και αριστερό, και διαπλεκόμενο και καθαρό, και συντηρητικό και προοδευτικό, και ικανό και ανίκανο, και μαρξιστικό και νεοφιλελεύθερο, και ευρωπαϊκό και εθνικιστικό, και πατριωτικό και διεθνιστικό.

Και με τους εργολάβους και με τους οικολόγους, και με τους ποδηλατόδρομους και με τους αυτοκινητόδρομους, και με τον Καντάφι και με τον Κλίντον, και με τους βομβαρδισμούς και με τον Μιλόσεβιτς, και με τους παραθρησκευτικούς και με τους Γιακωβίνους, και με τους διορισμούς και με το ΑΣΕΠ, και με τα ρουσφέτια και με την αξιοκρατία, και γεμάτο αποστάτες και εναντίον των αποστατών.

Και με τον εκσυγχρονισμό και με την οπισθοδρόμηση, και με τον Παπανδρεϊσμό και εναντίον της οικογενειοκρατίας, και με τη ΓΕΝΟΠ και με την αποκρατικοποίηση, και με τους λιμενεργάτες και με τους Κινέζους, και με τα σκυλάδικα του Βαγγέλη Γιαννόπουλου και με τα Μέγαρα του Χρήστου Λαμπράκη.

Ξέρει και να διοργανώνει μπλόκα και να ξεφουσκώνει λάστιχα τρακτέρ, και να δεξιώνεται σε κότερα και να κωπηλατεί με κανό, και να διορίζει χιλιάδες και να διώχνει άλλους τόσους, και να γεμίζει τον τόπο με αναπήρους-μαϊμούδες και να τους κυνηγά στη συνέχεια, και να δανείζεται ασύστολα και να καταγγέλλει την υπερχρέωση, και να φτιάχνει απεργίες και να τις καταστέλλει άγρια.

Αχ αυτό το αιώνιο πολυσυλλεκτικό ΠΑΣΟΚ.

Και με τους σκληρότερους μηχανισμούς στο εσωτερικό του και με την εκλογή του αρχηγού απ’ το λαό, και με τους αγανακτισμένους (βουλευτές) και με τους τροϊκάνους (υπουργούς), και με τους ΧΥΤΑ και με τους κατοίκους της Κερατέας, και με τους τραπεζίτες και με τους υπερχρεωμένους κακομοίρηδες, και με τους μετανάστες και με τον φράχτη στον Έβρο, και με τα πιράνχας και με τη συνταγογράφιση.

Και με τα κέρδη του χρηματιστηρίου και εναντίον των χρηματιστηριακών κερδοσκόπων, και με την κάθαρση στο πρόγραμμα του και με τους κλέφτες στους κόλπους του, και με την ανθρώπινη αυτοδιοίκηση και με τους Καλλικράτηδες, και με τη γραβάτα του Τρισέ και με το σαρίκι του εμίρη του Κατάρ, και με τα μεγαλεπίβολα σχέδια του Αθεμπίγιο και με τα προστιματάκια τακτοποίησης των ημιυπαίθριων.

Και με την ΕΟΚ και με το ΝΑΤΟ και με το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», και με τον μονοκομματισμό και με τη συναίνεση, και με τη μανία για εξουσία και με το «με νοιάζει η πατρίδα κι όχι η καρέκλα», και με την επιστροφή στη ρίζα του αγνού Ολυμπισμού και με τη ντόπα, και με τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη και με τον Παναθηναϊκό του Βαρδινογιάννη.

Αυτό το 35χρονο πολυσυλλεκτικό αλλοπρόσαλο ΠΑΣΟΚ, που ιστορικά ισοφαρίζει θετική και αρνητική προσφορά στον τόπο σα να κινείται μέσα σ’ έναν αέναο βασανιστικό κύκλο, είδαμε πάλι χθες σ’ όλη του τη μεγαλοπρέπεια και κακομοιριά μαζί. Μην παρασύρεστε από εύκολες εντυπώσεις. Μέσα στο DNA αυτού του καθαρά ελληνικού καταφερτζίδικου κόμματος, υπάρχει ένα είδος γεννετικού προγραμματισμού αυτοπροστασίας. Ενός μηχανισμού που αντί να έχει την πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση απέναντι του, την εγκολπώνει και την καταλαγιάζει.

Όταν η πολιτική τού εκκρεμούς που ονομάζεται κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε ένα από τα δύο άκρα, δεξιά ή αριστερά, νομοτελειακά ξεσπά μια μίνι εσωτερική (ελεγχόμενη και ουδέποτε αυτοκαταστροφική) επανάσταση, που πρεσβεύει και υπερασπίζεται την άλλη πολιτική αντίληψη. Η αντίδραση αυτή κρατά ζωντανή την επαφή του συνολικού πολιτικού οργανισμού με τα στρώματα που δυσαρεστούνται από την ακολουθούμενη ακραία πολιτική κι ετοιμάζονται να τον εγκαταλείψουν. Το ‘χουμε ξαναδεί πολλές φορές το παιχνίδι και έχει πολλάκις αποδώσει. Δεν σημαίνει ότι θα πετυχαίνει πάντα, μπορεί αυτή τη φορά να αποδειχτεί ιστορική καρικατούρα, αλλά μην την υποτιμούμε κιόλας. Η ιδεολογική παι πολιτική προσαρμοστικότητα χάριν της επιβίωσης, ήταν πάντα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του κόμματος που κυβερνά. Σήμερα, το εκκρεμές ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο πιο ακραίο δεξιό του σημείο και η «επανάσταση» που εύκολα κατεστάλη την Πέμπτη ήταν άκρως αριστερή φιλολαϊκή... Ο νοών νοείτω.

16/6/11

Game Over

του Σταύρου Θεοδωράκη, από το protagoΣύνδεσμοςn.gr.

Μια μεγάλη ευκαιρία έχασε τις τελευταίες ώρες (κυρίως) ο Παπανδρέου αλλά και ο Σαμαράς. Να βρουν από κοινού τους δέκα, έντεκα ανθρώπους που θα βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο. Τόσους θέλουμε όχι παραπάνω. Έναν υπουργό οικονομικών Εξωτερικών (γιατί βέβαια είναι γελοίο μια χώρα χρεοκοπημένη να διαθέτει υπουργό των Εξωτερικών που δεν είναι ταυτόχρονα και υπουργός οικονομικών). Έναν υπουργό οικονομικών εσωτερικών που θα αναλάμβανε το ταμείο και τις Εφορίες. Έναν υπουργό Αποκρατικοποιήσεων και Δημόσιας Διοίκησης (οι ευκόλως εννοούμενες επεξηγήσεις παραλείπονται). Έναν υπουργό Μετανάστευσης που θα συγκέντρωνε όλη την εξουσία για να λύσει το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας - μετά την οικονομία. Έναν υπουργό Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης. Έναν υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού. Έναν υπουργό Δικαιοσύνης και Αστυνομίας. Έναν υπουργό Υγείας. Έναν υπουργό Ναυτιλίας και Τουρισμού. Έναν υπουργό Στρατιωτικών και έναν κυβερνητικό εκπρόσωπο. Αυτούς τους «δέκα» ανθρώπους χρειάζεται εδώ και κάποια χρόνια η χώρα. Ούτε αναπληρωτές, ούτε υφυπουργούς, ούτε ωραίες λογοτεχνικές αναδομήσεις. Και παρά τη σήψη του, το πολιτικό σύστημα διαθέτει ακόμη αυτούς τους «δέκα» ανθρώπους, αρκεί να ψάξουμε μακριά από τους πολιτικούς που δεν έχουν δουλέψει ποτέ ή έχουν πάρει την δουλειά του μπαμπά ή έχουν μάθει την «κυβερνητική» και την κοινωνία από τα βιβλία (από αυτούς είναι γεμάτη η αυλή του Παπανδρέου και ιδού πώς καταντήσαμε).

Ξέρω ότι το λαϊκό αίτημα είναι να παραδώσουμε τη χώρα – ότι έχει απομείνει τέλος πάντων – σε τεχνοκράτες του εσωτερικού ή του εξωτερικού, οι τεχνοκράτες όμως θα προσπαθήσουν να είναι αρεστοί στον Παπανδρέου και τον Σαμαρά (σε οποίον τους έχει προτείνει δηλαδή), θα είναι σήκω κάτσε στα «συμφέροντα» (εκδοτικά, επιχειρηματικά, συνδικαλιστικά) και θα πελαγώσουν με τις φωνές στους δρόμους. Ίσως με μεγάλη προσπάθεια μπορούμε να βρούμε 2-3 τεχνοκράτες που να τα έχουν βγάλει πέρα με τα θηρία, τους υπόλοιπους όμως πρέπει να τους βρούμε από την δεξαμενή της πολιτικής (εκτός αν κάποιοι γοητεύονται από λύσεις τύπου … Μπερλουσκόνι). Τρεις δεξιούς, τρείς κεντρώους, τρεις αριστερούς, χρειαζόμαστε, για να σας δώσω το «μίγμα». Ανθρώπους νέους, χωρίς διάθεση για λούσα και λιμουζίνες, τολμηρούς και συγκροτημένους, με κοινή λογική και χωρίς αγκυλώσεις. Και το κυριότερο; Θα αποφασίζουν τη δουλειά το πρωί και θα την τελειώνουν το βράδυ. Με πρωθυπουργό έναν επίσης πολιτικό που θα πάρει στα χέρια του –μετά από συμφωνία των ηγετών ή, καλύτερα, μετά από ένα δημοψήφισμα – ένα πρόγραμμα χιλίων ημερών. Και όταν απομακρυνθούμε από το χείλος του γκρεμού - μετά από τρία χρόνια - ας αρχίζουμε πάλι τους ιδεολογικούς μας καυγάδες.

Ο Παπανδρέου όμως και ο Σαμαράς αντί να κάνουν το άλμα, μένουν καρφωμένοι στις καρέκλες τους. Ο Παντελής Καψής έγραψε κάποια στιγμή στο «Βήμα» ότι Παπανδρέου και Σαμαράς θυμίζουν πρωταγωνιστές από σπαγγέτι γουέστερν, πληγωμένους και ετοιμοθάνατους που συνεχίζουν τη μονομαχία πετώντας ο ένας στον άλλον τα παπούτσια τους. Εμένα πάλι μου θυμίζουν τους παίχτες των ηλεκτρονικών παιγνιδιών που συρρικνώνονται πριν η οθόνη γράψει οριστικά Game Over.

Δημοψήφισμα και νέα μεταπολίτευση

Η χθεσινή μέρα ήταν αναμφίβολα ιστορική. Θα τη θυμόμαστε σαν τη μέρα που το πολιτικό σύστημα κατάλαβε ότι έχει τελειώσει και πρέπει να αντικαταστήσει τον εαυτό του.

Το προηγούμενο διάστημα ζήσαμε μια τραγελαφική κατάσταση, όπου το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού συστήματος είχε "αναθέσει" στον Παπανδρέου να εφαρμόσει το μνημόνιο και οι υπόλοιποι παρίσταναν ότι δεν ξέρανε τίποτα. Ούτε για το πως φτάσαμε εδώ, ούτε για το ποια είναι η λύση. Από τη μία η Νέα Δημοκρατία να αντιπροτείνει μια θολή αναδιαπραγμάτευση και από την άλλη ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ να παριστάνει ότι δεν πολυσυμφωνεί, όταν δεν ψέλλιζε ότι... δεν ήξερε τι ψήφισε στο πρώτο μνημόνιο. Όσο δε για την Αριστερά, το ΚΚΕ είχε ξεκάθαρη στάση από την αρχή, ενώ στον Σύριζα υπερέβαλλαν εαυτόν με χαρακτηρισμούς τύπου "Πινοσέτ", δοσίλογη κυβέρνηση, Τσολάκογλου κλπ. Με λίγα λόγια, όλοι αμφισβητούσαν -εκ του ασφαλούς- την πολιτική νομιμοποίηση των αποφάσεων που λαμβάνονταν.

Πίσω από όλη αυτή τη συμπεριφορά κρύβεται η βασική καύσιμη ύλη που τροφοδότησε το πολιτικό μας σύστημα μετά τη μεταπολίτευση: ο λαϊκισμός. "Αφού κάποιος είχε αναλάβει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, ας χαϊδέψουμε μερικά αυτιά", αυτό ήταν το μοτίβο. Τα πράγματα όμως πλέον έχουν αλλάξει, ακόμα και αν δεν το κατάλαβε το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Αφενός κανένας δεν πιστεύει πια τα εύκολα λόγια, και αφετέρου η κρίση απαιτεί αλήθειες και πράξεις.

Κατά τη γνώμη μου αυτή η κατάσταση ερμηνεύει τη συμπεριφορά του Παπανδρέου: απλά βαρέθηκε να είναι αυτός που του "έσκασε" η καυτή πατάτα και την ίδια ώρα οι περισσότεροι κοιτάνε την κομματική τους πελατεία. Έτσι λοιπόν δέχτηκε να παραιτηθεί και από πρωθυπουργός, πράξη σίγουρα ταπεινωτική. Πράξη σίγουρα πρωτόγνωρη, που ταιριάζει όμως στην κατάσταση. Μια πράξη που σίγουρα αρμόζει στο τέλος μιας ολόκληρης εποχής του πολιτικού συστήματος.

Ποια ήταν η αντίδραση του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος; Από τα παλιά η συνταγή: ο Σαμαράς έβαλε μερικές προϋποθέσεις δευτερέουσας σημασίας όπως το νόμο για το... μεταναστευτικό. Η αριστερά "φυσικά" κράτησε αποστάσεις. Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ είδαν να χάνεται ο κόσμος πολύ πιο γρήγορα από ότι περίμεναν, σε 20 μόλις μήνες. Η πράξη του Πανανδρέου έπεσε σε ένα κενό που καθορίζει το "παλιό" πολιτικό σύστημα όπου τα κριτήρια είναι διαφορετικά από αυτά της κοινής λογικής που απαιτείται.

Το τι θα έρθει σαν αποτέλεσμα της πράξης του Παπανδρέου είναι ακόμα απροσδιόριστο. Σίγουρα θα δημιουργηθούν διαλυτικές δυνάμεις σε όλο το πολιτικό φάσμα, σίγουρα θα αμφισβητηθεί ο Παπανδρέου, σίγουρα και ο Σαμαράς θα έχει απώλειες. Σίγουρα θα εξαφανιστούν πολλοί, σίγουρα θα υπάρξουν νέοι συσχετισμοί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η κίνηση ήταν η θρυαλλίδα που θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Σίγουρα αυτά που ξέραμε τελειώσανε. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Αριστερά, όλα θα επαναπροσδιοριστούν. Σταδιακά θα αλλάξει ο τρόπος που αποφασίζουν οι ψηφοφόροι και ο τρόπος που μιλάνε οι πολιτικοί.

Και με την οικονομία τι θα γίνει; Θα εφαρμοστεί το μνημόνιο ή όχι; Κατά τη γνώμη μου αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να το απαντήσει το πολιτικό σύστημα, είτε ολόκληρο είτε ένα μέρος του. Αν μπορούσε, θα είχαμε σήμερα οικουμενική κυβέρνηση άλλωστε. Η μόνη λύση είναι το δημοψήφισμα: να μιλήσει η κοινωνία και να αποφασίσει που θα πάμε. Μνημόνιο ή χρεοκοπία και όλα από την αρχή; Ένα ερώτημα που χρειάζεται άμεση απάντηση, την οποία δεν μπορεί να δώσει το πολιτικό σύστημα, αλλά μόνο ο λαός.

Δημοψήφισμα λοιπόν και εφαρμογή της όποιας απόφασης είναι αυτό που θα περάσει το πολιτικό σύστημα στη νέα εποχή, στην επόμενη μεταπολίτευση.

9/6/11

Βρέθηκε το αρχείο Φλωράκη

Από το ΈΘΝΟΣ.


Βιβλία, φύλλα εφημερίδων και πολύτιμες σημειώσεις του ιστορικού ηγέτη βρέθηκαν στο Μοναστηράκι. Είχαν κλαπεί τον Μάρτιο του 2009 από το Παλαιοζογλώπι Καρδίτσας


Το μουσείο που δημιούργησε το ΚΚΕ στην ιδιαίτερη πατρίδα του Χαρίλαου Φλωράκη στο Παλαιοζογλώπι Καρδίτσας, για να στεγάσει το αρχείο του ιστορικού ηγέτη

Το μουσείο που δημιούργησε το ΚΚΕ στην ιδιαίτερη πατρίδα του Χαρίλαου Φλωράκη στο Παλαιοζογλώπι Καρδίτσας, για να στεγάσει το αρχείο του ιστορικού ηγέτη


Σε παλαιοπωλείο στο Μοναστηράκι βρέθηκε μέρος του πολύτιμου αρχείου του Χαρίλαου Φλωράκη, το οποίο κλάπηκε τον Μάρτιο του 2009, από το μουσείο που έστησε το ΚΚΕ στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Παλαιοζογλώπι Καρδίτσας. Στο ίδιο παλαιοπωλείο βρέθηκαν επίσης εκκλησιαστικοί θησαυροί που αφαιρέθηκαν από εκκλησίες της ορεινής Καρδίτσας και της Ευρυτανίας, ανάμεσά τους και τμήμα του ιερού λειψάνου του Αγίου Στυλιανού.

Η Ασφάλεια Καρδίτσας συνέλαβε έναν 50χρονο από την Καρδίτσα ως δράστη των διαρρήξεων και καλεί όσους έχουν πέσει θύματα διαρρηκτών να προσέλθουν και να αναγνωρίσουν κάποια από τα κλοπιμαία που βρέθηκαν στην κατοχή του συλληφθέντος.

Μεγάλο μέρος από τα κλοπιμαία βρέθηκαν και κατασχέθηκαν στο παλαιοπωλείο 76χρονου στο Μοναστηράκι, ενώ εκτιμάται ότι ακόμη μεγαλύτερος αριθμός από αυτά έχουν ήδη πουληθεί σε ανυποψίαστους πελάτες.

Εκεί, βρέθηκε πλήθος από βιβλία, φύλλα της εφημερίδας "Ριζοσπάστης", της "Ακρόπολης", της "Απογευματινής", βιβλία του ΚΚΕ και παλιές εκδόσεις από την ΕΣΣΔ, ιστορικές σημειώσεις που χρονολογούνται από το 1930, όχι όμως και η πίπα, η βαλίτσα και άλλα προσωπικά αντικείμενα του ιστορικού ηγέτη που είχαν κλαπεί από το μουσείο του.

Η κλοπή έγινε στο τέλος Μαρτίου του 2009 και επειδή εκείνες τις μέρες είχε πολύ χιόνι κανείς δεν ανέβηκε στο Παλαιοζογλώπι, το μουσείο δεν άνοιγε. Ο δράστης (ή οι δράστες) έδρασαν ανενόχλητοι και από την πρώτη στιγμή οι αρχές πίστευαν ότι ήταν κάποιος που γνώριζε την περιοχή. Εσπασε την ξύλινη πόρτα, σχετικά εύκολα και αφαίρεσε πολύτιμα βιβλία, ρούχα και προσωπικά αντικείμενα του Χαρίλαου Φλωράκη, αλλά και μία βαλίτσα που οι υπεύθυνοι του μουσείου δεν γνώριζαν τι περιείχε. Τα περισσότερα από τα αντικείμενα αυτά έχουν ήδη πουληθεί και δεν βρέθηκαν.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ
Τι βρέθηκε στην κατοχή του 50χρονου

Στο σπίτι του 50χρονου που συνελήφθη βρέθηκαν σημαντικά εκκλησιαστικά κειμήλια. Ηδη έχουν αποδοθεί στους εφημέριους μία οστεοθήκη, μέσα στην οποία υπήρχε τμήμα οστού του Αγίου Στυλιανού και ένα ευαγγέλιο που χρονολογείται στα 1873 και είχαν κλαπεί από την Αγία Τριάδα Σάικας Ευρυτανίας, καθώς επίσης ένα ξύλινο αναλόγιο και τρία μανουάλια που έκλεψε ο 50χρονος από τον ναό Αγ. Παρασκευής Κοροπλεσίου Καρδίτσας. Αναγνωρίστηκε επίσης από τον εφημέριο του ιερού ναού Προφήτη Ηλία Καναλίων Καρδίτσας, ένα κόκκινο ευαγγέλιο. Με ανακοίνωσή της η αστυνομική διεύθυνση Καρδίτσας καλεί όσους πολίτες έχουν χάσει πολύτιμα αντικείμενα να προσέλθουν μήπως τυχόν αναγνωρίσουν κάποιο από αυτά, ενώ ξεχωρίζουν 7 κουδουνάκια προερχόμενα από θυμιατά.

Ιδανική μέρα για χαμουρόψαρα

Από το protagon.gr.

χαμουρόψαρο (το), ουσ.: [1] ανυποψίαστος γκόμενος ή γκόμενα, που ψαρώνει στο ξαφνικό κουλάντρισμα/μπαλαμούτιασμα και σου κάθεται. [2] πονηρεμένος γκόμενος ή γκόμενα (χαμούρης ή χαμούρα), που, όπως το ψάρι, θέλει προσεκτικό πασπάτεμα για να μη σου κάτσει στο λαιμό. [3] λετσογκόμενος ή λετσογκόμενα που πλένεται άπαξ μηνιαίως για να μη φύγει το μύρο, μα που ωστόσο, ένεκα η μπίχλα που διώχνει και βόθρατζη, είναι εξόχως ευπροσήγορος/η στο χαμούρεμα.

Ας μην κρύβουμε άλλο την περηφάνεια που γεννά η μοναδικότης μας: σε πείσμα των καυτών κοινωνικών αιτημάτων, της μαζικής πολιτικοποίησης και του επαναστατικού χαρακτήρα του κινήματος των Αγανακτισμένων, η πλατεία Συντάγματος έχει μετατραπεί σε πιστό αντίγραφο της λαϊκής εμποροπανήγυρης του Αγίου Μάμα: τι καλαμπόκια και ποπκόρνια, τι μπύρες και σογλάκια (σουβλάκια)… το μόνο που λείπει είναι ο αρκουδιάρης με την αρκούδα, να την τραβάει απ’ το χαλκά στη μουσούδα και να της λέει: «Πέσε χάμω και δείξε μας πώς κάνει η Βουγιουκλάκη όταν βλέπει τον Παπαμιχαήλ.»

Και δεν το λέω με καμία διάθεση ψόγου – στην πραγματικότητα, το δαιμόνιο της ελληνικής τζερτζελεδοσύνης είναι το μόνο που μπορεί να μας σώσει, αν όχι απ’ τη χρεοκοπία, τουλάχιστον απ’ τη βαριά κατάθλιψη που το γενικευμένο οικονομικό άγχος μπορεί να προκαλέσει. Όσο κι αν μεμφόμαστε εαυτούς και αλλήλους για την πολλάκις εγκληματική μας ελαφρότητα (που έχει επιτρέψει σε δύο πολιτικά τζάκια – διόρθωση: μεταποιημένες φουφούδες – να παίζουν τη χώρα πέρα-δώθε σαν μπαλάκι του πινγκ-πονγκ), σε περιόδους όπως η τωρινή, όταν το φάσμα της κατήφειας και της απόγνωσης πλανάται πάνω από τον κόσμο σαν τη μαύρη πανώλη, το μόνο άμεσο κι αποτελεσματικό γιατρικό, έστω κι αν θεραπεύει το σύμπτωμα και όχι τη νόσο, είναι η ευεργετική επίδραση του χαβαλέ.

Ωστόσο, όπως λέει κι ο σοφός λαός, η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Και καθώς η πλατεία έχει γεμίσει αντίσκηνα – άμα βάλεις και πέντε φουσκωτές πισίνες και πετάξεις όξω και τον βύζο έχεις το κάμπινγκ της Αντιπάρου –, ίσως ήρθε η στιγμή (αν δεν έχει έρθει ήδη) στο όπλο της θυμηδίας να προστεθεί κι αυτό της αρπαχτής.

Άλλωστε οι συνθήκες είναι ιδανικές: 24ωρο φαστ φουντ (για τη λιγούρα μετά, ή σε περίπτωση που το Σύνταγμα γίνει τελείως τριμπούρδελο κι αρχίσουν να σκάνε και μπάφοι), περίπτερα για τσιγάρα και καπότες, και πολυκοσμία που σου επιτρέπει να ξεγλιστράς απ’ το’ να αντίσκηνο στ’ άλλο χωρίς να σου κρεμάσουν τα κουδούνια ως τσουλάρα της πλατείας (που κι αυτό να συμβεί, μπορείς ν’ αρχίσεις να χρεώνεις: το αρχαιότερο επάγγελμα, με θέα στο αχρηστότερο επάγγελμα – αυτό του Έλληνα λαμογιο-βουλευτή).

Οπότε αγόρια, αδράξτε τις κιθάρες σας, και, θερμά παρακαλώ, ξεχάστε πια τον Θεοδωράκη και τον Λοΐζο, τον Παπακωνσταντίνου και το ρημαδοέντεχνο, διότι η μόνη περίπτωση να σου κάτσει πήδουλος με τα καταθλιπτικά του Καββαδία, είναι η γκόμενα να’ χει μόλις ξεμπαρκάρει από γκαζάδικο. Όχι και πάλι όχι. Η ελαφρότης που δρά ευοδωτικά στο χαμούρεμα, απαιτεί και ανάλογη, έξω καρδιά μουσική συνοδεία. Όσο κι αν ο Τσε Γκεβάρα που κρύβεται μέσα σας αγανακτεί, πιάστε κανά Κραουνάκη απ’ τα βαριά, σεβνταλίδικα λαϊκά του στο ψιθυριστό, λίγο Μοσχολιού, ακόμα και Χατζηγιάννη βρε αδελφέ – ώστε η τρυφερή και σεξουαλικά διεκδικήσιμη κορασίδα που κάθεται και σας ακούει πεταρίζοντας τα βλέφαρα, ύστερα απ’ την εξουθένωση της ολοήμερης αγανάκτησης, να στενάξει/πλαντάξει, να χύσει ένα δάκρυ, ώστε κι εσείς κατόπιν στη σκηνή να χύσετε ακόμα περισσότερο (δάκρυ, από συγκίνηση κι ευγνωμοσύνη για το ταπεινό θαύμα που λέγεται σπασμωδικό ξεπαρτάλιασμα…)

Διότι, εκτός από γεμάτη, η πλατεία είναι γαμάτη…

Το Κατάρ θέλει να επενδύσει 5 δισ. στην Ελλάδα, επιβεβαιώνει ο Εμίρης του

Από το tvxs.gr. Ο Εμίρης και ο κακομοίρης!
Σχετικά με το Ελληνικό και τη μορφή που θα πάρει(?), δείτε εδώ.



Τη βούληση του Κατάρ να επενδύσει 5 δισ. δολάρια στην Ελλάδα επιβεβαίωσε την Πέμπτη ο εμίρης του Κατάρ Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θάνι. Σε κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Θάνι με τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου και προεδρεύοντα του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο Λουξεμβούργο αναφέρθηκε στην Ελλάδα και στο Μνημόνιο Κατανόησης που υπέγραψαν τον προηγούμενο Σεπτέμβριο οι δύο χώρες.

«Θα εκπληρώσουμε τη συμφωνία που υπογράψαμε με την Ελλάδα. Κοινή επιτροπή εξετάζει τις νομικές λεπτομέρειες των επενδύσεων» δήλωσε ο εμίρης του Κατάρ αναφερόμενος στη συμφωνία των δύο πλευρών.

Το Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ Ελλάδας και Κατάρ προβλέπει την αμοιβαία πρόθεσή των δύο χωρών να εντείνουν τη συνεργασία τους για την προώθηση επενδυτικών σχεδίων και ευκαιριών μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Επενδυτικής Αρχής του Κατάρ, κυρίως στους τομείς των ακινήτων, του τουρισμού, των μεταφορών, των εγκαταστάσεων σε λιμάνια και αεροδρόμια, στον τραπεζικό χώρο, στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, στην ενέργεια και σε άλλους τομείς.

Με βάση το συμφωνητικό των δύο πλευρών, η Qatar Investment Authority επιβεβαιώνει την πρόθεσή της να επενδύσει στην Ελλάδα ακόμη και μέσω θυγατρικών της εταιρειών, με συνολικό προϋπολογισμό - στόχο ύψους 5 δισ. δολαρίων, ενώ εκφράζεται και η κοινή πρόθεση διερεύνησης τρόπων με τους οποίους η Qatar Investment Authority μπορεί να συμμετέχει σε επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Τύπου, η αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό βρίσκεται ακόμη σε περίοπτη θέση στην ατζέντα των επαφών Ελλάδος – Κατάρ.

Στον ανακριτή οδηγείται ο 18χρονος χάκερ, στην Αθήνα κλιμάκιο του FBI

Από το in.gr. Και international χακεράδες μαυροζωνάτους έχουμε:)


«Τέτοιες επιθέσεις με εκφράζουν ιδεολογικά»

Ο 18χρονος έχτιζε µια µικρή οικονοµική «αυτοκρατορία» µέσα από το σπίτι του (Πηγή ΕΛ.ΑΣ.)
Ο 18χρονος έχτιζε µια µικρή οικονοµική «αυτοκρατορία» µέσα από το σπίτι του (Πηγή ΕΛ.ΑΣ.)


Αθήνα
Κλιμάκιο του FBI από την Ουάσινγκτον αναμένεται να φτάσει εντός της ημέρας στην Αθήνα προκειμένου να... ανακρίνει τον 18χρονο χάκερ που έχει εισβάλλει σε ιστοσελίδες αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Ο νεαρός οδηγείται σήμερα, Πέμπτη, στον ανακριτή, ενώ στην Ασφάλεια ζήτησε υπολογιστή με σύνδεση στο Ίντερνετ για να παρακολουθήσει την πορεία των μετοχών του!

Σύμφωνα με «Τα Νέα», ο χάκερ από τον Άγιο Δημήτριο που έχει αναστατώσει το FBI, την Ιντερπόλ και για τρεισήμισι χρόνια αποτελούσε τον νούμερο ένα καταζητούμενο της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος θα περάσει εντός της ημέρας το κατώφλι της 24ης τακτικής ανακρίτριας για να μάθει το κατηγορητήριο που τον βαρύνει.

Με μεγαλύτερο ενδιαφέρον, μάλιστα, αναμένεται και το κατηγορητήριο του FBI εις βάρος του. Από τον Φεβρουάριο του 2009 όταν εισέβαλε στην επίσημη σελίδα του FBI και στην συνέχεια της NSA βρέθηκε πολύ ψηλά στη λίστα των καταζητούμενων χάκερ για τις αμερικανικές αρχές.

«Έκανα τις επιθέσεις για να κερδίσω τον σεβασµό των υπολοίπων χάκερ αλλά και γιατί τέτοιου είδους επιθέσεις µε εκφράζουν και ιδεολογικά. ∆εν είναι άλλωστε λίγο πράγµα να σε κυνηγάει το FBI και η Ιντερπόλ», είπε ο νεαρός χάκερ. «Είδα τελικά πως δεν ήταν κάτι δύσκολο. Επίσης ήταν και ένας εύκολος τρόπος να βγάλω χρήµατα για εµένα και τη µητέρα µου», είπε σύµφωνα µε αστυνοµικές πηγές.

Η µητέρα του είχε σταµατήσει να δουλεύει τουλάχιστον τα τρία τελευταία χρόνια και τη συντηρούσε ο 18χρονος, ο οποίος στο µεταξύ έχτιζε µια µικρή οικονοµική «αυτοκρατορία» µέσα από το σπίτι του. Μόνο στο ελληνικό χρηµατιστήριο διέθετε χαρτοφυλάκιο 48 µετοχών, ενώ τώρα η Επιτροπή για τη Νοµιµοποίηση παράνοµων εσόδων καλείται να διαπιστώσει το εύρος των οικονοµικών δραστηριοτήτων του 18χρονου χάκερ.

Η µεγάλη του αγάπη ήταν η δηµιουργία λογισµικών προγραµµάτων τα οποία διέθετε δωρεάν. Αυτά όµως λειτουργούσαν ως «δούρειοι ίπποι» στους υπολογιστές όπου εγκαθίστανται και υπέκλεπταν τα δεδοµένα των ανύποπτων χρηστών τους.

Από την Τετάρτη σε διεθνή συνεργασία, διεξάγεται έρευνα για τη συµµετοχή του και σε άλλες αξιόποινες πράξεις που αφορούν σε διαδικτυακές επιθέσεις (τύπου DDoS), όπως παραβιάσεις τραπεζικών λογαριασµών µέσω του e-banking, λογαριασµών Paypal, λογαριασµών twitter, facebook και λοιπών µέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Οι ελληνικές αρχές θεωρούν δεδομένο ότι οι Αμερικανοί θα ζητήσουν την έκδοση του 18χρονου στις ΗΠΑ, ενώ αντίστοιχη κίνηση αναμένεται και από τη Γαλλία.

"Όσοι γίνουν πρωθυπουργοί¨"

Ο Μάρκος Υπουργός

H Hochtief πουλά τη συμμετοχή της στο «Ελ. Βενιζέλος»

Από το Βήμα. Και εμείς ακόμα πιστεύουμε ότι θέλουν να φάνε τα φιλέτα μας;;;

Θα δεχτεί προσφορές για την πώληση του μεριδίου στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών από τα τέλη Ιουνίου
H Hochtief πουλά τη συμμετοχή της στο «Ελ. Βενιζέλος»

H Hochtief η οποία κατέχει το 40% του ελληνικού αεροδρομίου προτίθεται να πωλήσει τις μετοχές της και σε πέντε ακόμα αεροδρόμια.



Προσφορές για την πώληση του μεριδίου στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών θα δεχτεί από τα τέλη Ιουνίου η γερμανική εταιρεία Hochtief, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times.

H Hochtief η οποία κατέχει το 40% του ελληνικού αεροδρομίου προτίθεται να πωλήσει τις μετοχές της και σε πέντε ακόμα αεροδρόμια, στο Σίδνεϊ, το Αμβούργο, το Ντίσελντορφ, τα Τίρανα και τη Βουδαπέστη.

Από την εκχώρηση αυτών των συμμετοχών η γερμανική κατασκευαστική εταιρεία (η οποία εξαγοράστηκε πρόσφατα από τον ισπανικό όμιλο ACS) προσδοκά κέρδη άνω του 1,5 δισ. ευρώ το οποίο είναι υπερδιπλάσιο της ονομαστικής τιμής των μετοχών.

Διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι η παρούσα συγκυρία είναι κατάλληλη για την κίνηση αυτή καθώς η Hochtief θα μπορέσει να αποκομίσει υψηλό τίμημα βελτιώνοντας έτσι την οικονομική της κατάσταση.

8/6/11

Κουβέντα να γίνεται – επιτέλους!

Του Στέλιου Σοφιανού, από το ΒΗΜΑ

Πείτε με αφελή και εκτός τόπου (και χρόνου), αλλά αν υπάρχει κάτι θετικό σε όλη αυτή την κατρακύλα κοινωνίας, πολιτικής και οικονομίας (με αυτή τη σειρά), είναι ότι… το συζητάμε. Συζητάμε. Κάτι τα 12ωρα στο ΠαΣοΚ, κάτι οι σύγχρονες Εκκλησίες του Δήμου στην πλατεία Συντάγματος, αυτός ο λαός ανακαλύπτει ξανά την αξία της συζήτησης. Του διαλόγου. Εστω και των (πολλών και από πολλούς) μονολόγων.

Δίνουν όμως όλα αυτά την ευκαιρία να ακουστούν πολλές και από πολλούς απόψεις. Υποχρεώνουν κάποιους, αν όχι να μιλήσουν και να πάρουν θέση, τουλάχιστον να ακούσουν. Λίγο το ’χετε;

Οσοι θέλουν, βεβαίως συμμετέχουν. Αλλά και πολλοί να μην είναι αυτοί, καλύτερα από το τίποτα στο οποίο είχαμε βολευτεί και συνηθίσει.

Υπάρχουν σήμερα έφηβοι, νέοι άνθρωποι, οι οποίοι νομίζουν ότι «διάλογος» είναι αυτό που (είκοσι!) χρόνια τώρα γίνεται στα τηλεοπτικά παράθυρα μεταξύ δημοσιογράφων, πολιτικών, (κουτσομπολο)σχολιαστών και «επωνύμων», που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα τους (ανα)γνώριζε ούτε η μάνα τους. Εφτασε αυτό να θεωρείται «φυσιολογικό» – ευτυχώς πολλοί το χλευάζουν και το απορρίπτουν, απόδειξη ότι υγιείς αντιστάσεις και δυνάμεις υπάρχουν.

Aνακαλύπτουν τώρα ότι όντως υπάρχει και άλλη πρόταση: όλοι να συμμετέχουν ισοτίμως, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, τάξης, μόρφωσης (στην πλατεία) ή προέλευσης, παλαιότητας στην πολιτική, τάσης (στην ΚΟ του κυβερνώντος κόμματος). Ολοι μπορούν να πουν αυτό που θέλουν ή πιστεύουν, με μοναδικό όρο να μην προσβάλουν προσωπικά τον συνομιλητή τους – και να το κάνουν, οι πολλοί θα τους την «πέσουν» και το Σώμα θα τους αποβάλει (ΟΚ, αυτό κυρίως στην πλατεία).

Σε μια κοινωνία που πλακώνεται στο ξύλο για ψύλλου πήδημα, που δεν μπορεί να συνεννοηθεί στα πολύ βασικά της καθημερινότητας, είναι αυτό μια κάποια πρόοδος.

Σε ένα κόμμα που πάντα ήταν ανοιχτό στις επιρροές και τις τάσεις και αυτό ουσιαστικά το έκανε διαφορετικό και μεγάλο (σε σύγκριση, π.χ., με το κλειστό σύστημα της Νέας Δημοκρατίας), είναι αυτό μια, έστω, παρηγοριά. Και αφήστε τα Μέσα να μένουν (όσα μένουν) στην επιφάνεια και στον εύκολο εντυπωσιασμό: πάλιωσε αυτό, πάλιωσαν και αυτά, άλλωστε το πληρώνουν…

Είναι κέρδος αυτό που εσείς, σε τούτο τον ιστότοπο, με αυξανόμενο ρυθμό κάνετε: να σχολιάζετε, να μπαίνετε στην ουσία του θέματος, να μας διαβάζετε, να σας διαβάζουμε, να σας ακούμε (ακόμη και όταν κάποιοι μας βρίζετε, έστω και αν οι θέσεις άλλων, λίγων ευτυχώς, είναι τρομακτικά ακραίες).

Σαφώς και δεν φτάνει αυτό. Η κουβέντα δεν πρέπει να πάει στράφι – και δύσκολα θα πάει, γιατί τη γεννάει η ανάγκη, το πρόβλημα, το «αδιέξοδο». Θα οδηγήσει κάπου, κάποιους. Δεν ξέρω πού και ποιους, αλλά αυτό εν τέλει εξαρτάται από το πλήθος εκείνων που θα συμμετάσχουν και, κυρίως, όσων θέλουν να ακούσουν.

Γιατί ανοιχτά αυτιά σημαίνει ανοιχτά μυαλά. Και περισσότερα ανοιχτά μυαλά ισοδυναμούν με περισσότερες ιδέες και προτάσεις, με ανοιχτή κοινωνία, με πρόοδο.

Δεν είναι καθόλου κοντά, αλλά ίσως έτσι βρούμε μια ώρα αρχύτερα τον δρόμο προς τα έξω και μπροστά.

Δεν είναι αδιέξοδο. Λαβύρινθος είναι.

Ελληνικό: «Χωρίς κατοικία δεν γίνεται τίποτα»

Από τα ΝΕΑ


Την πρότασή του για το πάρκο του Ελληνικού, που περιλαµβάνει µεταξύ άλλων εµπορικό κέντρο, πανεπιστηµιούπολη αλλά καιχώρους πρασίνου, παρουσίασε ο Χοσέ Ασεµπίγιο
Κατοικίες – όπου θαεγκατασταθούν 15.000 νέοι κάτοικοι –, γραφεία, εµπορικό και συνεδριακό κέντρο, δηµόσιες υπηρεσίες, πανεπιστηµιούπολη, αλλά και αρκετό πράσινο, προβλέπει µεταξύ άλλων το σχέδιο για το Ελληνικό που ανέπτυξε χθες ο Χοσέ Ασεµπίγιο.

Ο ισπανός αρχιτέκτονας παρουσίασε την πρότασήτου για το πάρκο του Ελληνικού στο νέο ∆ιοικητικό Συµβούλιο της εταιρείας Ελληνικό Α.Ε. Και όπως διευκρίνισε, «πρόκειται για τον στρατηγικό πολεοδοµικό σχεδιασµό και όχι για την τελική αρχιτεκτονική µελέτη».

Εµπορικές χρήσεις, κατοικία, ελεύθεροι χώροι. Αυτό είναι τοτρίπτυχο, σύµφωνα µε τον Ασεµπίγιο, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε ο στρατηγικός σχεδιασµός. Μάλιστα, για να δικαιολογήσει την κατοικία και τις εµπορικές χρήσεις στον χώρο τού πρώην αεροδροµίου τόνισε ότι «προφανώς είναι απαραίτητο το πάρκο, αλλά πουθενά στη Βόρεια Ευρώπη και τη Μεσόγειο δεν υπάρχει ενιαίο πάρκο 600 εκταρίων».

15.000 ΝΕΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ. Ο σχεδιασµός προβλέπει το 72% της έκτασης του Ελληνικού (4.320 στρέµµατα) να είναι χώροιπρασίνου – αλλά και ελεύθεροι χώροι– , το 15% να καλύπτεται από δρόµους και το 12% (720 στρέµµατα) να είναι το δοµηµένο τµήµα. Οπως ανέφερε χθες ο ισπανός αρχιτέκτονας, στο Ελληνικό θα είναι συνολικάχτισµένα 2 εκατοµµύρια τετραγωνικά µέτρα. Ο συντελεστής δόµησης θα είναι 0,3 ή 0,5. Από αυτά τα τετραγωνικά µέτρα, τα 980.000 θα αφορούν κατοικία. Προβλέπεται ηκατασκευή 6.200-6.500 οικιστικών µονάδων και η προσέλκυση στην περιοχή 15.000

νέων κατοίκων.

Την ίδια ώρα, οι εµπορικές χρήσεις θα αφορούν 300.000

τετραγωνικά µέτρα. Από αυτά το 20% (60.000 τετραγωνικά µέτρα) θα καλύψουν την κατασκευή νέων γραφείων. Η εκτίµηση είναι ότι οι εµπορικές χρήσεις µπορούν να προσελκύσουν στην περιοχή γύρω στις 28.000 νέες θέσεις εργασίας.

Η βασική ιδέα είναι στο κέντρο του Ελληνικού να δηµιουργηθεί ένα κεντρικό πάρκο 260 εκταρίων (2.600

στρέµµατα) και δάσος –µε αυτόχθονη βλάστηση όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε–, που θασυνδέει το θαλάσσιο µέτωπο µε τους γύρω δήµους.

Στις χρήσεις περιλαµβάνεται η κατασκευή ενός εµπορικούκέντρου (115.000 τετραγωνικών µέτρων), συνεδριακού κέντρου µεγάλου βεληνεκούς, πανεπιστηµιούπολης, ξενοδοχείου, Μedia Park και κέντρου έρευνας µε στόχο να µετατραπεί το Ελληνικό σε διεθνές οικονοµικό κέντρο. Προβλέπεται ακόµη και η µεταφορά περίπου 2%-3% των δηµόσιων υπηρεσιών προκειµένου, όπως είπε ο κ. Ασεµπίγιο, «να λειτουργήσουνως κράχτης για µεγάλες επιχειρήσεις να εγκατασταθούν στην περιοχή». ∆ΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΝΤΟΥΜΠΑΪ. Οπως ξεκαθάρισε: «Πρόκειται για ένα πρότζεκτ που λαµβάνει υπόψη τον µεσογειακό τρόπο ζωής». Και συµπλήρωσε: «Ποτέ στη ζωή µου δεν έχω προτείνει την κατασκευή καζίνο». Σε ό,τι αφορά τις υφιστάµενες εγκαταστάσεις στο Ελληνικό, ο κ. Ασεµπίγιο τόνισε: «Μου είπαν ότι δεν είναι απαραίτητο να διατηρηθούν». Για το εµπορικό κέντρο ανέφερε πως κάποιοι από τους συµβούλους τού είπαν ότι πρέπει να συµπεριληφθεί στην πρόταση.

Σε ό,τι αφορά το συνεδριακό κέντρο υπογράµµισε ότι «η Αθήνα χρειάζεται µία και όχι 100 αίθουσες προκειµένου να ανταγωνιστεί πόλεις όπως η Βαρκελώνη και η Βιέννη που έχουν τα πρωτεία στον συνεδριακό τουρισµό». Ο κ. Ασεµπίγιο ανέφερε ότι δίνει ιδιαίτερο βάρος στην εξοικονόµηση ενέργειας στα κτίρια και προβλέπεται η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών. «Η Βαρκελώνη καταναλώνει 30% λιγότερη ενέργεια από την Αθήνα», τόνισε χαρακτηριστικά. «Για τον λόγο αυτό θα χρησιµοποιηθούν 3ης γενιάς συστήµατα ψύξης - θέρµανσης».

ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε. Η πρόταση αυτή, όπως ανέφερε ο πρόεδρος της εταιρείας Σπύρος Πολλάλης, θα αποτελέσει τη βάση στηνοποία θα στηριχθεί η τελική µελέτη για την ανάπλαση της περιοχής. Ξεκαθάρισε ότι δεν είναι η τελική πρόταση και θα ληφθούν υπόψη και προηγούµενες µελέτες που έχουν γίνει γιατο Ελληνικό. «Μας απασχολεί το business plan. Αισθανόµαστε µεγάλη πίεση», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Πολλάλης και δεν ξεκαθάρισε πότε θα αρχίσουν τα έργα.

Οπως είπε, «ο χώρος θα αποτελέσει ατµοµηχανή ανάπτυξης για την Αθήνα και όλη τη χώρα». Και συµπλήρωσε: «Πολλοί λένε ότι είναι το πιο σηµαντικό οικόπεδο σε όλη την Ευρώπη. Πρέπει να το χειριστούµε µε µεγάλη υπευθυνότητα».

Η βασική ιδέα είναι να δηµιουργηθεί ένα πάρκο 2.600 στρεµµάτων και δάσος µε αυτόχθονη βλάστηση

«Θα δούµε αν θα έρθουν οι Καταριανοί»

Ο υπουργός Επικρατείας Χάρης Παµπούκης επεσήµανε ότι «η πρόταση του κ. Ασεµπίγιο αποτελεί ένα οπλοστάσιο και θα ακολουθήσει πολύ σύντοµα – έως το τέλος του καλοκαιριού – πρόσκληση για εκδήλωση µη δεσµευτικού ενδιαφέροντος από επενδυτές». Απαντώντας µάλιστα σε σχετική ερώτηση αν µεταξύ των επενδυτών θα είναι το Κατάρ, τόνισε χαρακτηριστικά ότι «θα δούµε αν θα έρθουν οι Καταριανοί»