30/8/09

Change made in Japan

Μαθαίνω ότι στην Ιαπωνία άλλαξε το κυβερνητικό κόμμα. Χάσανε οι κυβερνώντες Συντηρητικοί από το κεντρώο Δημοκρατικό Κόμμα. Οι Δημοκρατικοί θα είναι αυτοδύναμοι, αφού από τα exit poll φαίνεται ότι θα κατακτήσουν τα 2/3 των εδρών του Κοινοβουλίου. Ως εδώ όλα φυσιολογικά για μια Δημοκρατία... Υπάρχουν όμως 3 μικρές λεπτομέρειες:

  1. Οι Συντηρητικοί εκλέγονται σερί στην Ιαπωνία από το 1945... Εκλέγονται δηλαδή τα τελευταία 54 χρόνια σερί, από τότε που τους βομβάρδισαν με πυρηνικά!!! Ιστορική ήττα λέμε. Στην Ελλάδα ούτε η Χούντα δεν ξεπέρασε τα επτά χρόνια σερί...

  2. Υπάρχει όμως και άλλος κρίκος που συνδέει αυτή την εξέλιξη με τα καθ ημάς. Η Ιαπωνική ανατροπή διαθέτει και μια δόση οικογενειοκρατίας: ο ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος Γιούκιο Χατογιάμα είναι εύπορος εγγονός ενός πρώην πρωθυπουργού! Αυτό στην χώρα των αυτοκρατόρων και του ανατέλλοντος ηλίου που, δόξα τω θεώ, μάλλον τα καλά τα έχει καταφέρει: Πως γίνεται στην Ελλάδα να έχει αναγορευθεί σε πανούκλα αυτό που για άλλους λαούς είναι απλά μια ακόμη επιλογή;

  3. Ο 62χρονος νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός έλεγε συχνά τη λέξη αλλαγή κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας Όπως και ο Ομπάμα. Αλλά όλοι θυμόμαστε τον πρώτο διδάξαντα... Ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει γίνει εξαγώγιμο προϊόν νομίζω;
Αν έκανα διδακτορικό στις Πολιτικές Επιστήμες, νομίζω ότι η Ιαπωνία θα με κέντριζε.

Ξέρατε ότι υπάρχει "Αντιτρεμουλικό Ρεύμα";

Και εγώ που νόμιζα ότι το ρεύμα ήταν πατέντα του ΠΑΣΟΚ (και πιο πριν του Έντισον)!.

Αντιγράφω από το tvxs.gr τις δηλώσεις του συγγραφέα Νάνου Βαλαωρίτη που ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας των Ο-Π το 2007 σε συνέντευξη που έδωσε στο Πρώτο Θέμα:





«Πολιτικάντη» και «υποχείριο των Αμερικανών» χαρακτηρίζει των ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλη Τρεμόπουλο, ο ποιητής-συγγραφέας και επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας στις εκλογές του 2007, Νάνος Βαλαωρίτης, σε συνέντευξη του στο «Πρώτο Θέμα».

Μιλώντας για τον κ. Τρεμόπουλο κάνει λόγο για «κρατικοδίαιτο επαγγελματία πολιτικό». Στην ίδια κατηγορία εντάσσει και τον Νίκο Χρυσόγελο και τον Τάσο Κρομμύδα. Αναφέρει μάλιστα, ότι: «Η οικολογία πουλάει και ο Μ. Τρεμόπουλος έχει ήδη ζήσει από αυτή. Είχε την ‘Αντιγόνη’, μια ΜΚΟ, που πληρωνόταν από τα υπουργεία. Το ίδιο και η ΜΚΟ του Χρυσόγελου, που ήταν στα μέσα και στα έξω με τα υπουργεία. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κρατικοδίαιτοι και συνηθισμένοι σε αυτές τις σχέσεις με την εξουσία. Την ξέρουν πολύ καλά».

Όταν καλείται από τον δημοσιογράφο Μανόλη Γαλάνη να κρίνει τη συνολική παρουσία των Οικολόγων Πράσινων μετά τις ευρωεκλογές, ο κ. Βαλαωρίτης απαντάει: «Οι Οικολόγοι Πράσινοι όταν μιλούν για τα οικολογικά θέματα μιλάνε καλά. Είναι καταρτισμένοι από χρόνια. Από τη στιγμή όμως που θα τους ρωτήσεις γιατί τα πράσινα κινήματα στην Ευρώπη είναι ανθελληνικά και δείχνουν έντονη ανθελληνική στάση σε όλα τα θέματα, εκεί τα χάνουν και αρχίζουν να μπερδεύονται. Εκεί φαίνεται τι είναι και αυτοί οι ίδιοι και τι πιστεύουν. Ταυτίζονται με τις ανθελληνικές θέσεις των Γερμανών και Γάλλων Οικολόγων. Αισθάνθηκα ότι η ηγεσία των Οικολόγων Πράσινων είναι κάτω από τον δάχτυλο των Αμερικανών».

Προσθέτει ακόμα ότι πιστεύει πως η ηγεσία των Οικολόγων Πράσινων εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα. «Κυρίως ο κ. Τρεμόπουλος, που είναι υποχείριο της πολιτικής των ΗΠΑ. Έχει σταλεί από τον κ. Τζορτζ Σόρος στην Αμερική για να του κάνουν υποτίθεται αυτοπληροφόρηση, αλλά φαντάζομαι και κάποια μικρή πλύση εγκεφάλου, αλλά δεν τη χρειαζόταν καν. Ήταν έτοιμος. Τι θέλετε να πω πλέον για πράσινο κόμμα; Θα γίνει παίγνιο των μεγάλων και ισχυρών ρευμάτων. Η οικολογία εξαφανίζεται σε αυτά τα διαβούλια», αναφέρει. Επίσης, επισημαίνει ότι το κόμμα των Οικολόγων πράσινων θα λειτουργήσει στο ευρωκοινοβούλιο ως δούρειος ίππος των μεγάλων συμφερόντων.

Όσο αφορά στο βίντεο που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα με τις θέσεις του κ. Τρεμόπουλου για το Σκοπιανό, ο κ. Βαλαωρίτης σχολιάζει: «Ο κ. Σόρος στηρίζει οικονομικά τα Σκόπια. Ο ίδιος άνθρωπος έδωσε υποτροφία στον Τρεμόπουλο. Τι άλλο να σας πω;».

Αναφορά γίνεται και στη διένεξη μεταξύ Τρεμόπουλου και Βαλαωρίτη. Ο τελευταίος αναφέρει ότι στην αρχή χρησιμοποιήθηκε το όνομά του ως εγγύηση στην προεκλογική εκστρατεία μέχρι που εξασφάλισαν 75.000 ψήφους. Μετά, τονίζει ο κ. Βαλαωρίτης, άρχισε ο πόλεμος. «Άρχισαν να με κατεδαφίζουν με ειρωνεία, με υπονοούμενα. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο. Είδα όλα τα emails του Τρεμόπουλου που έστελνε σε διάφορα στελέχη του κινήματος, στα οποία έλεγε ότι επωφελήθηκα βάζοντας υποψηφιότητα για να πουλάω τα βιβλία μου! Σε κάποια συγκέντρωση στελεχών του κόμματος δεν δίστασε να πει ότι πρέπει «να το βουλώσω». Αυταρχική συμπεριφορά που θυμίζει σταλινικές τακτικές. Πότε να βρίζεις, πότε να γλείφεις, πότε να εξορίζεις», λέει χαρακτηριστικά. Ωστόσο, ξεκαθαρίζει ότι παραμένει ως ένα απλό μέλος στο κόμμα και δεν αποχωρεί γαιτί τον θέλει το αντιτρεμοπουλικό ρεύμα.

Τέλος, απαντώντας σε ερώτηση πόσο πιθανό είναι το ενδεχόμενο να δούμε τον κ. Τρεμόπουλο σε κυβερνητικό πόστο αναφέρει: «δεν είναι απίθανο κάτι τέτοιο. Ο Τρεμόπουλος θα μπορούσε να συμμαχήσει ακόμα και με τον διάβολο για να πετύχει τους σκοπούς του. Όπως λένε και οι Άγγλοι: business as usual».

Σχόλιο: Μάλλον ο Μπόμπολας (Πρώτο Θέμα ντε) ή δεν θέλει τους Ο-Π στη Βουλή, ή θέλει να τους δείξει τη δύναμή του ώστε να περάσουν και αυτοί από το παγκάρι, ή απλά τον ενόχλησαν τελευταία σε κάποιο εργοτάξιό του (Άκτωρας είπαμε λέγεται το άλλο μαγαζί του Μπόμπολα;). Μήπως γι' αυτό δίνουν διάσταση σε αυτή την προσωπική διένεξη μεταξύ Βαλαωρίτη και Τρεμόπουλου;

Από την άλλη, οι Ο-Π έχουν φοβερό ταλέντο στο να τα μπλέκουν στα εθνικά θέματα. Ταλεντάρες λέμε! Άλλο όμως το μπάχαλο και άλλο η... εθνική προδοσία απόν ένα κόμμα 75.000 ψηφοφόρων.

Επίσης το one man show του Τρεμόπουλου αρχίζει να κάνει μπαμ, οπότε στοχοποιείται εύκολα. Από εκεί βέβαια μέχρι να κατηγορήσεις τους Ο-Π για... σταλινισμό υπάρχει δρόμος (έλεος)! Ακόμη, αυτά παθαίνει όποιος μπλέκει την πολιτική με τις "προσωπικότητες της τέχνης".

Τέλος, αμφισβητεί κανείς ότι βάλλεται συνολικά το πολιτικό σκηνικό και όχι μόνο τα "δύο μεγάλα κόμματα";

Δεν κρατιέται ο Πρετεντέρης!

Από τώρα αποκαλύπτει τις προθέσεις του και των αφεντικών του απέναντι στην αυριανή κυβέρνηση Παπανδρέου. Διαβάστε πως περιγράφει την ασταθή κυβερνητική θητεία του, την οποία προεξοφλεί ότι θα διαρκέσει δύο ή το πολύ τρία χρόνια.

"Διότι ό,τι κι αν αποφασίσει ο Καραμανλής κι ό,τι κι αν προκύψει από αυτό που αποφάσισε, το πρόβλημα βρίσκεται αλλού: O τόπος έχει μπει σε μια- διετή; τριετή; - περίοδο αστάθειας και ακυβερνησίας από την οποία ουδείς γνωρίζει ούτε πότε ούτε πώς θα βγει. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αντένες των ανθρώπων της οικονομίας άρχισαν να εκπέμπουν διάφορα σενάρια συγκυβέρνησης. ...Ακόμη, όμως, κι αν η συγκυβέρνηση δεν αποτελεί απάντηση, το ερώτημα παραμένει επιτακτικό: Πώς θα κυβερνηθεί ο τόπος; Με ποιο σχέδιο, ποιες ηγεσίες και ποιες πλειοψηφίες; Ούτως ή άλλως θα κάνουμε, όπως φαίνεται, πολλά χρόνια για να ξαναδούμε κάποια ισχυρή, κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Εν τω μεταξύ η χώρα θα παραπαίει, με ή χωρίς κυβέρνηση..."

Μας λέει τη νέα γραμμή του ΔΟΛ Ο Πρετεντέρης: Παπανδρέου ίσον ακυβερνησία, ΠΑΣΟΚ ίσον έλλειψη σχεδίου, ηγεσίας και... πλειοψηφίας. Το τελευταίο ας το προσέξουμε: τι εννοεί όταν λέει αστάθεια; Προεξοφλεί άραγε την απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΠΑΣΟΚ στην κυβερνητική του πορεία; Και πως θα γίνει αυτό άραγε κ. Πρετεντέρη; Με την πιθανή αποχώρηση κάποιων βουλευτών που θα δηλώσουν ότι δεν αντέχουν όλη αυτή έλλειψη σχεδίου, πόσο μάλλον που θα είναι εκτός υπουργείων; Έτσι θα τον φάνε τον Παπανδρέου σε δύο ή το πολύ τρία χρόνια;

Αλλά έχει και κερασάκι, που αποκαλύπτει το απύθμενο μίσος αυτού του ανθρώπου για το όνομα Παπανδρέου. Περιγράφει την τελευταία κυβερνητική θητεία του Ανδρέα Παπανδρέου με τα μελανότερα χρώματα. Μια θητεία που ξεκίνησε με την εντολή του 46,9% των ψηφοφόρων και διαδέχτηκε την άθλια κυβέρνηση Μητσοτάκη, περιγράφεται ως... σερνάμενη! Ποιο ποσοστό άραγε θα περιέγραφε ως στρόβιλο ο Πρετεντέρης άραγε; Αυτό που έλαβε ο Σημίτης το 2000 ή αυτό του Καραμανλή το 2007; Αυτά βέβαια για τον Πρετεντέρη είναι λεπτομέρειες: ο άνθρωπος δεν σέβεται τους θεσμούς, τους χειραγωγεί. Συνεχίζει λοιπόν:
"...Μόνο στο βασανιστικό ερώτημα «πόσα χρόνια μας πήγε πίσω η διακυβέρνηση Καραμανλή» νομίζω ότι βρήκα τελικά την απάντηση: Δεκαέξι χρόνια ακριβώς! Η σημερινή κατάσταση θυμίζει έντονα το καλοκαίρι του 1993, όταν έπεφτε μια ανίκανη ΝΔ και ερχόταν ένα σερνάμενο ΠαΣοΚ. Τότε η κατάντια συνεχίστηκε για άλλα δυόμισι χρόνια, ως την ανατροπή του 1996, παρ΄ όλο που το φθινόπωρο του 1993 η χώρα απέκτησε ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Τώρα, και με τα σημερινά δεδομένα, κανείς δεν μπορεί να πει.

Το μόνο καλό είναι ότι ως τώρα αυτός ο δημοσιογράφος και τα αφεντικά του δεν κατάφεραν να επιβάλλουν την πορεία του ΠΑΣΟΚ, παρόλο που το έχουν προσπαθήσει με προτροπές, ψεύτικες δημοσκοπήσεις και άθλια άρθρα. Ας ελπίσουμε ότι ο Παπανδρέου θα δημιουργήσει το θεσμικό πλαίσιο που θα οριοθετεί την σχέση πολιτικής και ΜΜΕ στους πραγματικά θεσμικούς τους ρόλους.

29/8/09

Η απογοήτευση της "γαλάζιας" βάσης είναι επικίνδυνη για την Δημοκρατία

Ο χρόνος του Καραμανλή τελείωσε. Αυτό το έχουν καταλάβει όλοι: από τον πιο αγνό υποστηρικτή της Νέας Δημοκρατίας και το κάθε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, μέχρι τον πιο διαπλεκόμενο τηλε-δημοσιογράφο (ονόματα δεν λέμε).

Τελείωσε όχι γιατί έκλεισε τον κύκλο της, ή γιατί κούρασε μετά από χρόνια σταθερής κυβερνητικής πορείας. Τελείωσε γιατί απογοητεύτηκε η ενεργή βάση του κόμματός του.

Το αποκαλύπτουν φιλικοί διάλογοι με τοπικά και μεσαία στελέχη της κυβερνητικής παράταξης. Κοινό σημείο σε αυτές τις off the record φιλικές κουβέντες αποτελεί η απογοήτευση. "Όσο όλοι βολεύουν τους κουμπάρους τους μην περιμένεις να αλλάξει τίποτα" ήταν τα λόγια ενός τοπικού στελέχους της Νέας Δημοκρατίας. "Είδαμε και τα αποτελέσματα της Δημοκρατίας" άλλος. Όταν πριν ένα μήνα ρώτησα άλλο μεσαίο στέλεχος αν βλέπει εκλογές μου απάντησε ότι "τον Σεπτέμβριο του 2007 ήταν αλλιώς" βάζοντας ταυτόχρονα τα γέλια. "Μάλλον έχουν δίκιο αυτοί που προτείνουν συγκυβέρνηση, να διώξουμε τα βαρίδια και από τους δύο χώρους" προτείνει τρίτος. "Άλλο ΔΑΠ και άλλο Νέα Δημοκρατία" διαχωρίζει τη θέση του νεαρός σπουδαστής.

Αυτή την απογοήτευση αποκάλυψε και η εικόνα των εκλογικών τμημάτων στις Ευρωεκλογές στη Ναύπακτο, έναν παραδοσιακά δεξιό Δήμο όπου για πρώτη φορά πέρασε μπροστά το ΠΑΣΟΚ, ενώ γιγαντώθηκαν ταυτόχρονα τα ποσοστά του ΛΑΟΣ. Για πρώτη φορά υπήρχαν εκλογικά τμήματα στα οποία δεν υπήρχε παρουσία εκλογικών αντιπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή την απογοήτευση εκφράζει και η αντιπαράθεση που ξέσπασε αμέσως μετά τις ευρωεκλογές μεταξύ της Τοπικής Οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας και της νεοδημοκρατικής Δημοτικής Αρχής, όταν η Οργάνωση χρέωσε το κακό εκλογικό αποτέλεσμα στα πεπραγμένα του Δημαρχείου. Αυτή την απογοήτευση αποκαλύπτουν και τα "ανοίγματα" φιλόδοξων τοπικών στελεχών προς ανερχόμενους παράγοντες του ΠΑΣΟΚ.

Με λίγα λόγια, η Νέα Δημοκρατία θα πορευτεί μέχρι τις επόμενες εκλογές χωρίς την βάση της, αφού αυτή θα έχει παροπλισθεί λόγω της απογοήτευσης που έχουν προκαλέσει τα σκάνδαλα, η κακή οικονομική πολιτική, η γενικευμένη αίσθηση ατιμωρησίας και η "προδοσία" διακηρύξεων πέρι σεμνής και ταπεινής επανίδρυσης του κράτους.

Η βάση της Νέας Δημοκρατίας έχει χάσει την εμπιστοσύνη της όχι μόνο προς το κόμμα της, αλλά συνολικά προς το πολιτικό σύστημα. Λογική -αλλά επικίνδυνη- εξέλιξη, αν σκεφτεί κάποιος ότι ο Καραμανλής συστηματικά λαΐκιζε όσο καιρό ήταν στην αντιπολίτευση και, όταν ήρθε η ώρα του, προτίμησε να πορευθεί επικοινωνιακά αντί να ασκήσει επεξεργασμένες πολιτικές.

Μια βάση που είχε εθιστεί στην λογική ότι για όλα φταίει το καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ και είχε την ψευδαίσθηση ότι συνέβαλε στην πορεία προς μια ηθική και αποτελεσματική διακυβέρνηση, βρέθηκε μπροστά σε μια αναποτελεσματική, διεφθαρμένη και δημαγωγική κυβερνητική θητεία.

Η βάση αυτή έδωσε τον αγώνα της υπομένοντας για πολλά χρόνια ήττες, σκληρές εσωκομματικές διαδικασίες και απογοητεύσεις. Τον αγώνα του νεοδημοκράτη που οδήγησε στην εκλογή του Κ. Καραμανλή το 2004, ακολούθησε μια εξόχως απογοητευτική και κυρίως προσβλητική για την βάση του κόμματος κυβερνητική θητεία.

Πως να μην έχει απογοητεύσει την βάση της μία
κυβέρνηση που από το επιπόλαιο "σεμνά και ταπεινά" μετακινήθηκε στο -φορολογικά ρεαλιστικό- "νόμιμο και ηθικό"; Πως να μην απογοητευθεί κάποιος από ένα Πρωθυπουργό που αναγκάστηκε -κάτω από το βάρος των δικών του σκανδάλων- να ανακαλέσει τον βαρύτατο χαρακτηρισμό "αρχιερέας της διαπλοκής" που είχε επιπόλαια και ανεύθυνα απευθύνει σε εν ενεργεία Πρωθυπουργό; Πως να μην απογοητευθεί κάποιος που πίστεψε ότι για όλα έφταιγε το "κακό ΠΑΣΟΚ" και σήμερα βλέπει τα χειρότερα από τους "δικούς του";

Η βάση ενός μεγάλου κόμματος, που έχει συμβάλλει στην πορεία της χώρας από την μεταπολίτευση και μετά, δείχνει να αποστασιοποιείται από ένα πολιτικό σύστημα το οποίο αφενός της στέρησε για πολλά χρόνια την διακυβέρνηση και αφετέρου πρόδωσε τις προσδοκίες της σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Αυτή λοιπόν είναι και η χειρότερη "υπηρεσία" που προσέφερε ο Κ. Καραμανλής: διέρρηξε την σχέση ενός μεγάλου τμήματος ενεργών πολιτών με το δημοκρατικό σύστημα.

Αυτή ακριβώς την απογοήτευση θέλουν να εκμεταλευτούν οι επίδοξοι Μπερλουσκόνι για να καταλάβουν την εξουσία και ουσιαστικά να καταλύσουν το δημοκρατικό σύστημα μέσω εκλογικής διαδικασίας: "οι δικοί σου δεν μπορούν, οι αντίπαλοί σου δεν σού κάνουν, ψήφισε εμένα που είμαι επιτυχημένος" είναι το μοτίβο που αναδεικνύεται.

Και εδώ το βάρος που επωμίζεται ο Γιώργος Παπανδρέου γίνεται σχεδόν αβάσταχτο: δεν αρκεί να αποδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ ξέχασε τον κυβερνητισμό Δεν αρκεί να κάνει μεγάλα δημόσια έργα. Δεν φτάνει πλέον μια Ολυμπιάδα, μια Γέφυρα, μια Εγνατία οδός, μια Αττική οδός, ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας ή ένα νέο αεροδρόμιο για να αποκατασταθεί η σχέση αυτών των πολιτών με την Δημοκρατία. Ο Παπανδρέου θα είναι υποχρεωμένος, ως κυρίαρχος εκφραστής του πολιτικού συστήματος λόγω του αξιώματος που θα καταλάβει, να αποκαταστήσει την σχέση της Δημοκρατίας με τους πολίτες όλων των πολιτικών τάσεων. Πως; Πιθανώς υλοποιώντας μερικές βασικές του δεσμεύσεις που αφορούν τον περιορισμό του μαύρου πολιτικού χρήματος και τις σχέσεις εξάρτησης πολιτικών-ΜΜΕ, την προώθηση της αξιολόγησης, την υλοποίηση ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος που θα εμπεδώσει την σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πολίτη και συστήματος και άλλα πολλά που έχει κατά καιρούς προτείνει.

Ο Παπανδρέου ως πρωθυπουργός πρέπει, σε ελάχιστο χρόνο, να πείσει τους απογοητευμένους ενεργούς πολίτες η σχέση των οποίων με το πολιτικό σύστημα πληγώθηκε από την σημερινή κυβέρνηση, να τους κάνει να εμπιστευτούν ξανά την δημοκρατία. Όχι για να τον ψηφίσουν ή για να τον στηρίξουν, αλλά για να διασώσει το δημοκρατικό σύστημα.

Αν τα καταφέρει, τον περιμένει ένας κυβερνητικός κύκλος με τομές που θα μείνουν, λογική χρονική διάρκεια, άνοδο και φυσιολογική φθορά που θα οδηγήσει κάποια στιγμή σε ήττα. Αν όμως αποτύχει, θα μείνει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός που δεν κατάφερε να δαμάσει την μηντιοκρατία και που τον διαδέχτηκε ο Έλληνας Μπερλουσκόνι.

Βαρύ το φορτίο της απογοήτευσης που αργά ή γρήγορα θα παραλάβει ο Παπανδρέου, ενώ είναι βέβαιο ότι τα συγκροτήματα θα αντισταθούν σε οποιαδήποτε πορεία ανάκαμψης του πολιτικού συστήματος. Θα τα καταφέρει; Ελπίζω και πιστεύω ναι, αλλά μόνο μετά από λίγα χρόνια θα ξέρουμε.

26/8/09

Δεν πάω πουθενά με μαύρα ρούχα! Αυτή τη φορά θα ψηφίσω...

"Σε κοινή δράση με αφορμή την τελευταία καταστροφική πυρκαγιά στη βορειοανατολική Αττική καλούνται οι bloggers και όλοι οι ενεργοί πολίτες την Παρασκευή 28 Αυγούστου στις 7 το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος. Απαραίτητη ενδυμασία για τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τα μαύρα ρούχα. Θα κατατεθούν στο προεδρείο της Βουλής καμένα δέντρα σαν απάντηση της φύσης και των ενεργών πολιτών στις πολιτικές που τα έκαψαν". http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=284942&dt=25/08/2009
Αρνούμαι να συμμετάσχω σε οποιαδήποτε εκδήλωση διαμαρτυρίας η οποία δεν κατονομάζει ρητά ποιους στοχοποιεί. Όπως στήνεται αυτή η εκδήλωση ενοχοποιεί συλλήβδην το πολιτικό σύστημα χωρίς να επιρρίπτει ευθύνες εκεί που πρέπει. Καταδικάζει το "πολιτικό σύστημα" και τις "πολιτικές" γενικώς. Οι ευθύνες όμως έχουν όνομα, και αυτό το όνομα δεν το είδα στην "πρόσκληση", η οποία είναι μια αισχρή απόπειρα συμψηφισμού ευθυνών.

  • Κουβέντα όμως για τον τετραπλασιασμό των καμμένων εκτάσεων ανά έτος μετά το 2004.
  • Κουβέντα για τα εφευρήματα των ασύμμετρων απειλών και του στρατηγού άνεμου.
  • Κουβέντα για το γεγονός ότι δεν έχει γίνει ούτε μια αγορά πυροσβεστικού αεροσκάφους μετά το 2004.
  • Κουβέντα για την ανικανότητα του Παυλόπουλου που δύο φορές ως αρμόδιος υπουργός δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τις πυρκαγιές (Ηλεία και Αττική).
  • Κουβέντα για την μη απόδοση των πόρων στην Ηλεία από το ταμείο Μολυβιάτη.

Πιστεύω ότι η λύση σε όλα τα θεσμικά, κοινωνικά και οικονομικά μας ζητήματα μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την πολιτική και το πολιτικό σύστημα. Επομένως θεωρώ ότι εκδηλώσεις που στοχοποιούν το πολιτικό σύστημα γενικώς είναι επικίνδυνες και ταυτόχρονα ανούσιες. Είναι ένα ακόμη κρόσσι στο χαλί που στρώνουν τα ΜΜΕ για την έλευση του Έλληνα Μπερλουσκόνι.

Απάντηση Χριστοφοράκου σε Ραγκούση

Στις 11/8 ο συνήγορος του Χριστοφοράκου δήλωσε στο ΒΗΜΑ: «αν η Νέα Δημοκρατία θέλει στοιχεία για πληρωμές στα ταμεία της από τη Siemens, τότε ας μας στείλει σχετικό αίτημα. Θα το διαβιβάσω αμέσως στον πελάτη μου. Είμαι σίγουρος ότι αυτός θα της απαντήσει επακριβώς».

Το ΠΑΣΟΚ μέσω του Γ. Ραγκούση έστειλε σχετικό αίτημα στον Χριστοφοράκο, αν και στην δήλωση δεν γινόταν αναφορά σε αυτό. έτσι, έλαβε την παρακάτω απάντηση:

«Αξιότιμε κ. Ραγκούση

Επιβεβαιώνουμε δια της παρούσης την παραλαβή της επιστολής σας της 18.08.09, με την οποία ζητάτε πληροφορίες για υποτιθέμενες πληρωμές της SIEMENS Α.Ε στο κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ, αναφερόμενος σε μια δήθεν δήλωση που έκανα στην ελληνική εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ».
Σχετικά πρέπει να επισημάνουμε ότι, δεν δώσαμε ούτε στις 11.08.09, ούτε σε άλλη ευκαιρία στην αναφερθείσα εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» ή σε (αρχι)συντάκτες της, εγκεκριμένη συνέντευξη του περιεχομένου αυτού, ότι θα ήμασταν σίγουροι, για το ότι ο πελάτης μας θα παρείχε αναλυτικές πληροφορίες, όταν απευθυνόταν σε μας σχετικό αίτημα.
Επειδή δυστυχώς δεν διαθέτω γνώση της ελληνικής γλώσσας δεν είμαι σε θέση να παρακολουθώ τις αναφορές του ελληνικού Τύπου και έτσι δεν μπορώ να αντικρούω εσφαλμένες αναφορές.
Εμείς απλώς δηλώσαμε στη ελληνική κρατική τηλεόραση, ότι θα διαβιβάζαμε στον κ. Χριστοφοράκο κάθε μορφή γραπτού αιτήματος εκ μέρους τρίτων και ότι απορούμε για το ότι έως τα μέσα Αυγούστου 2009 δεν απευθύνθηκαν κανενός είδους ερωτήματα. Το αν βεβαίως ο κ. Χριστοφοράκος θα απαντήσει σε τέτοιου είδους ερωτήσεις, επαφίεται αποκλειστικά σε δική του απόφαση.
Παρακαλώ να έχετε κατανόηση ότι σε υποθέσεις πελατών που αφορούν εκρεμμούσες διαδικασίες ενώπιον των γερμανικών δικαστικών αρχών δεν μπορούμε να κάνουμε κανενός είδους δηλώσεις σχετικά με τον πελάτη μας ή πόσο μάλλον να δώσουμε πιθανά αποδεικτικά στοιχεία και ότι συστήσαμε στον κ. Χριστοφοράκο εξαιτίας των τελευταίων εξελίξεων να μην κάνει κανενός είδους δηλώσεις.
Από τα παραπάνω εξαιρούνται μόνο δηλώσεις Τύπου, ρητά χαρακτηρισμένες από εμάς ως τέτοιες και εγκεκριμένες ή τοποθετήσεις στο πλαίσιο τηλεοπτικών συνεντεύξεων.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Dr. Stefan Kursawe»

Σχόλιο: Μια απάντηση στην οποία δεν αναφέρεται κανένα στοιχείο για μίζες.

Ζέφη Δημαδάμα: "Ο κρατικός μηχανισμός σκέφτεται μόνο την αποχώρηση από την εξουσία"

Η Ζέφη Δημαδάμα είναι από τα νέα πρόσωπα που έφερε ο Γιώργος Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ. Διδάκτορας Περιβαλλοντικής Αναπτυξης, ενεπλάκη στην πολιτική μετά το 2004. Υποψήφια Βουλευτής στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

Παρακολουθείστε τις δηλώσεις της στο κανάλι "Lepanto TV" και τον δημοσιογράφο Σωτήρη Καρέλη σχετικά με τις πυρκαγιές της Αττικής.




25/8/09

Τρεμόπουλος: «Κυβερνήσατε, καήκαμε, φύγετε!»

Από το "TV Χωρίς Σύνορα" η δήλωση του επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλου για τις πυρκαγιές στην Αττική:

«Παρακολουθούμε με θλίψη και οργή την ανικανότητα όσον αφορά στο σχεδιασμό, την πρόληψη και την αντιμετώπιση για την καταστολή των πυρκαγιών, γεγονός που μας δημιουργεί ερωτήματα κατά πόσον πρόκειται για απλή ανικανότητα ή για εφαρμογή κάποιων άλλων σχεδίων», δήλωσε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος.

«Τα έχουμε πει επανειλημμένα, η μεγάλη καταστροφή του 2007 δεν μπόρεσε να συνετίσει την ελληνική Κυβέρνηση. Απουσία δασικής πολιτικής, ενθάρρυνση των μικροσυμφερόντων, απαξίωση της δασικής υπηρεσίας, έλλειψη συντονισμού, έλλειψη εμπλοκής των τοπικών κοινωνιών στη διαδικασία της δασοπυρόσβεσης είναι τα βασικά σημεία που εντοπίζουμε ως πρόβλημα για μια ανίκανη κυβέρνηση, η οποία για δεύτερη φορά ευθύνεται για την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στη χώρα - και ειδικά στην Αττική όπου είναι συγκεντρωμένος ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας», συνέχισε ο κ. Τρεμόπουλος.

«Πραγματικά το σύνθημα που τότε είχαμε προβάλει είναι και σήμερα επίκαιρο: Κυβερνήσατε, καήκαμε, φύγετε!», κατέληξε ο ευρωβουλευτής.

Σχόλιο: Θα περίμενα από τους Ο-Π -το κατ' εξοχήν περιβαλλοντολογικό κόμμα κατά δήλωσή του- εκτός από αόριστη κριτική να δω και προτάσεις που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε επίπεδο κυβερνητικού προγράμματος, καθώς και ανάλυση των αιτίων της καταστροφής. Ευτυχώς πάντως οι Ο-Π αποφεύγουν τους εύκολους συμψηφισμούς ευθυνών μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στους οποίους αρέσκονται ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ.

24/8/09

Καλός υπουργός, κακός πρόεδρος;

Toυ Πασχου Mανδραβελη, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_23/08/2009_326614

Eνα ενδιαφέρον θέμα άνοιξε ο συνάδελφος Αθανάσιος Ελλις με δύο άρθρα αυτόν τον μήνα. Ξεκινώντας από το ταξίδι του κ. Γιώργου Παπανδρέου στο συνέδριο της Φατάχ εκτίμησε ότι «η δραστηριότητα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνει αυτό που είχε καταστεί σαφές κατά την πενταετή θητεία του ως υπουργού Εξωτερικών. Είναι ένας πολιτικός που κινείται με άνεση στο εξωτερικό, διατηρεί προσβάσεις, και είναι αποδεκτός ως αξιόπιστος συνομιλητής, στοιχεία χρήσιμα για τη χώρα, ιδιαίτερα στην περίπτωση που εκλεγεί πρωθυπουργός» («Καθημερινή» 6/8/2009). Συμπλήρωσε δε την επόμενη εβδομάδα ότι «η θετική αποτίμηση της θητείας του στην ηγεσία της ελληνικής διπλωματίας δεν ισχύει και για την πορεία του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όπου έχει αποδειχθεί ελλειμματικός» («Κ» 13/8/2009).

Το «καλός υπουργός, κακός πρόεδρος» είναι ένα από τα στερεότυπα που δημιούργησαν τα Μέσα και δεν είναι το πρώτο. Ας μην ξεχνάμε ότι για τα ίδια Μέσα ο κ. Παπανδρέου ήταν στην δεκαετία του ’90 «το παιντί με το laptop», από τα ίδια Μέσα έγινε το 2002-2004 ο «Θεός που θα έσωζε το ΠΑΣΟΚ και τη χώρα» και τα ίδια Μέσα άρχισαν να τον παρουσιάζουν μετά το 2005 σαν τον πολιτικό που «δεν καταλαβαίνει τι του λένε» (προφανώς, οι ιδιοκτήτες αυτών των ΜΜΕ).

Πώς όμως κρίνεται ένας πολιτικός ως πρόεδρος κόμματος; Η εύκολη ανάγνωση είναι «αν κερδίζει εκλογές». Αυτό όμως το σκεπτικό πάσχει επειδή κατά κανόνα ο πολιτικός κύκλος της χώρας είναι επταετής. Το μεγάλο πλήγμα για τον κ. Παπανδρέου ήταν οι προσδοκίες που επέτρεψε να δημιουργηθούν περί «δεξιάς παρένθεσης». Γράφαμε και παλαιότερα ότι το ευφυολόγημα του κ. Λαλιώτη έγινε ψυχωτική διαταραχή του πολιτικού συστήματος. Από το 2005 το ΠΑΣΟΚ ήταν σε αναμμένα κάρβουνα. Το 2006 αδημονούσε: «ακόμη να πέσουν;» Και όσο η Ν.Δ. δεν έπεφτε, τόσο χαντακωνόταν ο κ. Παπανδρέου, που «δεν μπορούσε να τη ρίξει».

Το ερώτημα όμως που πρέπει να απαντηθεί είναι άλλο: άλλαξε καθόλου το ΠΑΣΟΚ από το 2004 ή ο κ. Παπανδρέου ασπάστηκε τη λογική του ώριμου φρούτου χωρίς να αγγίξει καθόλου το κόμμα του; Κάποιοι σαρκάζουν ότι η μεγαλύτερη τομή του κ. Παπανδρέου ως προέδρου του Κινήματος είναι ότι κατάφερε εδώ και καιρό να... κόψει το τσιγάρο στους ΠΑΣΟΚους. Είναι αληθές πολλοί αρειμάνιοι μυστακοφόροι του Κινήματος υποφέρουν στα νέα οικολογικά γραφεία, αλλά η μετακόμιση (παρά το μεγάλο συμμάζεμα των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ που επέφερε) δεν αποτελεί τομή. Τομή θα μπορούσαν να είναι οι άλλες προτάσεις για τις οργανώσεις τύπου «Κάθε Μέρα Πολίτης» ή τη μετατροπή των γραφείων του ΠΑΣΟΚ σε internet points, ώστε να προσελκύσει τους νέους. Η νεανική αποχή στις ευρωεκλογές έδειξε πόσο χρήσιμες ήταν αυτές οι ιδέες. Υπήρξε όμως μια τομή και η μόνη που έγινε στο κομματικό σύστημα: η απευθείας εκλογή προέδρου από τη βάση. Αυτό που ξεκίνησε ως φανφάρα το 2004 απέδειξε τη χρησιμότητά του το 2007: τα εξωθεσμικά κέντρα δεν μπόρεσαν να επιβάλουν στο ΠΑΣΟΚ και στη χώρα τη λύση που ήθελαν.

Ο κ. Παπανδρέου παρέλαβε το 2004 ένα κόμμα υπό διάλυση, κουρασμένο από την πολυετή διακυβέρνηση και μετά από βαριά ήττα. Ο προκάτοχός του ουδέποτε ασχολήθηκε, ίσως επειδή ένιωθε ξένο σώμα ή επειδή είχε άλλες προτεραιότητες. Βεβαίως, ο κ. Σημίτης μπορούσε να αδιαφορήσει, επειδή έγινε πρόεδρος του κόμματος ως πρωθυπουργός και διά της εξουσίας είχε τη δυνατότητα να υπερβεί τις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις οι οποίες -σημειωτέον- δεν έλειψαν ποτέ από τον χώρο. Ειρωνεία: η μεγάλη εσωκομματική ήττα, του κ. Σημίτη στο ασφαλιστικό οφειλόταν στην αντίδραση του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ, η μεγάλη εσωκομματική ήττα του κ. Παπανδρέου για τα μη κρατικά ΑΕΙ οφειλόταν πρωτίστως στην αντίδραση των εκσυγχρονιστών.

Γεγονός πάντως είναι ότι το ΠΑΣΟΚ του 2009 είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από το κόμμα που παρέλαβε ο κ. Παπανδρέου (παρά το γεγονός ότι είναι στην αντιπολίτευση και τα μεγάλα κόμματα παθαίνουν νευρική κρίση στην αντιπολίτευση). Ανέδειξε νέα πρόσωπα, αρθρώνει προτάσεις, εμφανίζει διαφορετικό πολιτικό λόγο. Απέχει, βέβαια, από το να γίνει το τέλειο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αλλά απέχει λιγότερο απ’ ό,τι απέχει η ελληνική κοινωνία από τις ευρωπαϊκές.

"Οι μαλάκες γαμώτο, οι μαλάκες"

Διακρίνω σήμερα τρεις κυρίαρχες γραμμές με τις οποίες επιχειρεί η Κυβέρνηση να διασωθεί αναφορικά με τις πυρκαγιές της Αττικής.

Η πρώτη, πιστή στην αρχή του συμψηφισμού, λέει ότι -παρόλο που δεν είναι ώρα για κριτική- και το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται για τις πυρκαγιές. Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και οι αριθμοί: μέχρι τώρα στην Αττική κάηκαν περισσότερα από 230.000 στρέμματα. Το 2007 κάηκαν περίπου 70.000 στρέμματα στον δρυμό της Πάρνηθας. Το 2005 κάηκαν 10.000 στρέμματα στην Ραφήνα. Σύνολο 310.000 στρέμματα από το 2004 έως το 2009. Από το 1981 έως το 2004 κάηκαν περίπου 320.000 στρέμματα στην Αττική. Δηλαδή όση ζημιά έγινε σε 23 ολόκληρα χρόνια (1981-2004) έγινε μόλις σε πέντε (2004-2009)! Αυτά χωρίς να λάβουμε υπόψη μας ότι τα μέσα πυρόσβεσης έχουν βελτιωθεί στο πέρασμα του χρόνου. http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=75625

Η ίδια αριθμητική αναλογία υπάρχει και για τις πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα. http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5189940&publDate=26/7/2009

Από το 1981 έως το 2004 λοιπόν κάηκαν 14.000 στρέμματα ανά έτος στην Αττική. Από το 2004 έως το 2009 κάηκαν 58.000 στρέμματα κάθε χρόνο. Άρα κ. δημοσιογράφοι μου λέτε ψέμματα όταν λέτε ότι και το ΠΑΣΟΚ φταίει. Φταίει το ΠΑΣΟΚ, αλλά πολύ λιγότερο. Ήταν αναποτελεσματικό όντως, αφού καίγονταν 14.000 στρέμματα τον χρόνο. Αλλά η κατρακύλα στα 58.000 στρέμματα ανά έτος δεν είναι σαφώς χειρότερη; Δεν φταίει περισσότερο η σημερινή κυβέρνηση η οποία όχι μόνο δεν βελτίωση τις υποδομές δασοπυρόσβεσης που βρήκε αλλά τις διέλυσε; Δεν φταίει για το γεγονός ότι για πρώτη φορά κάηκε Εθνικός Δρυμός; Με λίγα λόγια, αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μέσα σε 5 χρόνια διέλυσε κάθε μηχανισμό πυρόσβεσης με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστούν οι αρνητικές συνέπειες των πυρκαγιών.

***

Η δεύτερη γραμμή λέει ότι δεν είναι ώρα για κριτική αλλά για εθνική ομοψυχία. "Όχι τώρα αυτά κ. Πρόεδρε, δεν είναι η ώρα" διακόπτει ο τηλε-δημοσιογράφος όποτε κάποιος Πρόεδρος καμμένης κοινότητας ουρλιάζει επειδή δεν έχει κανένα μέσο πυρόσβεσης στην περιοχή του. Με την γραμμή αυτή επιχειρείται η αποσιώπηση των δικαιολογημένων αντιδράσεων και η αποτροπή άσκησης κριτικής στην κυβέρνηση που ευθύνεται για την πολιτική προστασία της χώρας. Δηλαδή σε τι πρέπει να συναινέσει ο κάθε καμένος πυρόπληκτος; Στην ανικανότητα; Στη συνέχεια αυτής της κατάστασης; Εσύ κ. δημοσιογράφε θα συναινούσες αν ήταν το δικό σου σπίτι;

***

Η τρίτη γραμμή λέει ότι καίγονται ύποπτες βίλες, οπότε δεν πειράζει και πολύ. Μπορεί να είναι και αυθαίρετα, οπότε τους αξίζει αυτή η τιμωρία. Δεν είναι δα και το ίδιο με το να καίγεται το σπίτι του μεροκαματιάρη... Έστω ότι δέχομαι αυτό το ηλίθιο σκεπτικό το οποίο ποντάρει στον κοινωνικό αυτοματισμό κατά του νεοπλουτισμού. Είναι όμως αυτός λόγος να καούν πάνω από 200.000 στρέμματα; Δικαιολογεί η αυθαίρετη βίλα την αδυναμία κατάσβεσης της πυρκαγιάς; Σκοπός αυτής της γραμμής είναι να στρέψει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης μακριά από την τεράστια οικολογική καταστροφή και να προσδώσει σε αυτή κοινωνικά χαρακτηριστικά. Επιχειρείται δηλαδή η μετατόπιση της συζήτησης από την ουσία, η οποία είναι ότι η Αττική πλέον δεν έχει πράσινο.

Θα έρθουν κι' άλλες γραμμές: το πράσινο που καίει το πράσινο, ο στρατηγός άνεμος, πράκτορες και ασύμμετρες απειλές, η κλιματική αλλαγή, οι μεγάλες πυρκαγιές της Μεσογείου, τα πεύκα που καίγονται από μόνα τους και πάει λέγοντας.

Ένα δεν θα πουν οι παπαγάλοι, αυτό που είπε ο δημοσιογράφος Κώστας Μπαξεβάνης γνωστός από την τηλεοπτική εκπομπή "Το κουτί της Πανδώρας" (διαβάστε όλο το βιωματικό άρθρο εδώ): "Ευτυχώς η περιοχή έχει πολλά πυροσβεστικά. Είμαι γείτονας με τους υπουργούς Χατζηγάκη και Στυλιανίδη. Αξιωματικοί και οι δύο του στρατηγού άνεμου, αν γλυτώσουν ίσως γλυτώσουμε και εμείς. Ο καπνός πυκνώνει. Θέλω να γράψω πολλά, αλλά αηδιάζω. Αηδιάζω και με κάτι κανάλια που πήραν εντολή να είναι όλα στρογγυλά. Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Του εφικτού των συμφερόντων τους όμως. Πυκνώνει ο καπνός. Καλύτερα να μαζέψω μερικά πράγματα. Τα σκυλιά, μερικά αρχεία, ρούχα... Ο στρατηγός άνεμος λέει. Ποιος στρατηγός άνεμος; Θέλω να πω αυτό που θέλει να πει όλη η Ελλάδα. Χωρίς καθωσπρεπισμούς και προσχήματα. Οι μαλάκες γαμώτο,οι μαλάκες". http://www.koutipandoras.gr/ArticleDetail.aspx?nodeSerial=001002005&nodeId=15&articleId=518

22/8/09

Τι άλλο περίμενες δηλαδή;

Τριχίλιαρα, στρατηγός άνεμος, το πράσινο που καίει το πράσινο, ασύμμετρες απειλές, PART II... δύο χρόνια μετά.

Αφιερώνω τις σημερινές εικόνες ολέθρου σε όσους υπάκουσαν στους κρατικοδίαιτους δημοσιοκάφρους και πίστεψαν ότι τιμώρησαν γενικώς τους υπεύθυνους με τον να μην πάνε να ψηφίσουν. Τα μούτρα κρέας τους κάνατε!

Τις αφιερώνω σε όσους επέτρεψαν με την στάση τους ο αρμόδιος υπουργός να είναι ο ίδιος που χειρίστηκε τις πυρκαγιές του 2007. Σε όσους το βούλωσαν με τα τριχίλιαρα. Σε όσους λένε ότι όλοι είναι ίδιοι και την ίδια ώρα ζητάνε ρουσφέτια για την πάρτη τους.

Οι σημερινές εικόνες είναι δικές σας.

ΥΓ: και μην δω τίποτα μαυροφόρους στο Σύνταγμα γιατί θα τα πάρω πολύ χοντρά στο κρανίο!

Δήλωση Κοροβέση και επιστολή Παπανδρέου: μαζί σας

"Η υπόθεση Siemens είναι ένα δομικό σκάνδαλο του μαφιόζικου καπιταλισμού

Το μέγα σκάνδαλο είναι ότι έχουν πάρει χρήματα και το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ, ύστερα από τις πληροφορίες που έχουμε, την περίοδο της οικουμενικής Κυβέρνησης Τζανετάκη και αυτά τα δύο κόμματα, δεν έχουν αντιδράσει. Άρα λοιπόν πρόκειται για μία διαφθορά όλου του πολιτικού συστήματος και δυστυχώς είναι μέσα και η αριστερά.

Προκηρύχθηκε ένας διαγωνισμός διεθνής για τα τηλέφωνα κι όλα τα κόμματα που μετείχαν στην Οικουμενική Κυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο ενιαίος Συνασπισμός, η ΕΑΡ (Ελληνική Αριστερά) δηλαδή του Λεωνίδα Κύρκου, πήρανε χρήματα και δεν αντιδράσανε. Ούτε ο Κύρκος αντέδρασε, ούτε οι επίγονοι του Φλωράκη".

Απλά πράγματα λέει ο άνθρωπος: η διαφθορά είναι θεσμικό ζήτημα, διαπερνά το σύνολο της δημόσιας ζωής. Είτε το ομολογούμε και δημιουργούμε θεσμούς που θα αποτρέπουν την διαφθορά, είτε θα πιστέψουμε ότι υπάρχουν κακοί ληστές και καλοί ιππότες, οπότε θα ψηφίζουμε κανέναν Μπερλουσκόνι.

Αλλά με ποιον να τα συζητήσεις όλα αυτά;
  • Με το ΚΚΕ που ακόμη διατυπώνει ύμνους για τον Στάλιν;
  • Με τον Τσίπρα που ψάχνει πως θα διεμβολίσει την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ;
  • Με τον Αλαβάνο που έχει μαζέψει 200 γκρουπούσκουλα και τα ονόμασε συνιστώσες;
  • Με την ΝΔ που επιμένει να καλύπτει τύπους σαν τον Βουλγαράκη και τον Παυλίδη;
  • Η μήπως με ορισμένους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που κάνουν υπερχλιδάτες προεκλογικές εκστρατείες δηλώνοντας μηδενικά έξοδα και είναι κάθε μέρα στο MEGA;
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι όλοι οι παραπάνω είναι μέρος της λύσης, το αντίθετο. Πιστεύω όμως ότι μέρος της λύσης είναι ο Παπανδρέου και άνθρωποι όπως ο Κοροβέσης.
  • Ο δεύτερος γιατί επωμίστηκε εν γνώσει του την χλεύη των συντρόφων του προκειμένου να πει μια αλήθεια.
  • Ο πρώτος γιατί σήκωσε το γάντι που πέταξε ο Χριστοφοράκος, που ως σύγχρονος Κοσκωτάς απειλεί με αποκαλύψεις ενώ βρίσκεται φυλακισμένος στο εξωτερικό. Το πιστεύω ακόμη περισσότερο διαβάζοντας την επιστολή που έστειλε ο Ραγκούσης προς τον συνήγορο του Μιχ. Χριστοφοράκου:
"Αξιότιμε κύριε,
Δηλώσατε στην εφημερίδα «Το Βήμα», 11/08/09, ότι «αν η Νέα Δημοκρατία θέλει στοιχεία για πληρωμές στα ταμεία της από τη Siemens, τότε ας μας στείλει σχετικό αίτημα. Θα το διαβιβάσω αμέσως στον πελάτη μου. Είμαι σίγουρος ότι αυτός θα της απαντήσει επακριβώς».
Κατόπιν της δηλώσεώς σας αυτής, και παρότι αναφέρεστε αποκλειστικά στη Νέα Δημοκρατία η οποία απέφυγε να αποδεχθεί την ανωτέρω δημόσια πρόσκλησή σας, το ΠΑΣΟΚ σας καλεί δημοσίως να ανταποκριθείτε στη δέσμευσή σας, παρέχοντας το σύνολο των στοιχείων - αποδείξεων που ισχυρίζεται ότι διαθέτει ο πελάτης σας και αφορούν στο ΠΑΣΟΚ και σε κάθε περίπτωση όσα ετέθησαν υπόψη της Γερμανικής Δικαιοσύνης. Παρακαλούμε να μας γνωστοποιήσετε άμεσα την απάντησή σας, την οποία το ΠΑΣΟΚ μόλις λάβει θα δώσει στη δημοσιότητα".

***

Μέσα σε λίγες μέρες άκουσα δύο φωνές από διαφορετικά κομματικά στρατόπεδα που αποδεικνύουν ότι πραγματικά επιθυμούν την ανατροπή της σημερινής νοσηρής κατάστασης με οποιοδήποτε κόστος.

Εμένα με έχουν μαζί τους.