2/6/11

Κι ο Μίκης το βιολί του

Του Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου, από το Έθνος


Πριν από μερικές ημέρες έλαβα ένα e-mail που έλεγε ότι "ένας σκανδιναβικός όμιλος εταιρειών μάς είχε προτείνει να μας καταβάλει 50 δισεκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που υπάρχει στο υπέδαφός μας", αλλά απορρίψαμε την πρόταση επειδή, προφανώς, η κυβέρνηση είναι δεσμευμένη να εκχωρήσει σ" άλλους τα σχετικά δικαιώματα. Αυτό το παραμύθι δεν το είχα ξανακούσει.


Το άλλο, όμως, με τους Ρώσους και τους Κινέζους είναι από τα πρώτα που κυκλοφόρησαν όταν έγινε γνωστό ότι αδυνατούμε να δανειστούμε. Κάποια στιγμή, μάλιστα, το είχε χρησιμοποιήσει και η κυβέρνηση, διαρρέοντας ότι υπήρχε τέτοια δυνατότητα ή προοπτική, αλλά φυσικά ούτε κόκκο αλήθειας δεν περιείχε ο ισχυρισμός αυτός. Στην καλύτερη περίπτωση ήταν μια υπεραισιόδοξη και αφελής προσδοκία.


Γι' αυτό και ξαφνιάστηκα διαβάζοντας ότι στην προχθεσινή συγκέντρωση στα Προπύλαια ο Θεοδωράκης επανέφερε ως λύση στα προβλήματά μας το σενάριο της δανειοδότησής μας από Ρώσους και Κινέζους, που θα ήταν προτιμότεροι από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ενωση και θα μας εξυπηρετούσαν και με χαμηλότερο επιτόκιο. Και δικαιολογημένα, υποθέτω, αναρωτήθηκα: τώρα πρωτάκουσε το σενάριο ο Μίκης ή απλώς ήθελε να προσδώσει και ουσιαστικό χαρακτήρα στην ομιλία του και μη έχοντας τίποτα καλύτερο επέλεξε το συγκεκριμένο παραμύθι;


Το έχω ξαναπεί: με τον πολιτικό Θεοδωράκη δεν τα πηγαίνω καλά και αντιμετωπίζω αρνητικά τις εκάστοτε πολιτικές παρεμβάσεις του. Οπως έχω εξηγήσει, η δυσπιστία μου ξεκίνησε το '76, που έκανα τη βλακεία να προσθέσω την υπογραφή μου σ' ένα κείμενο με το οποίο κατηγορούσε την ΚΝΕ ότι επιδίωκε τη φυσική του εξόντωση. Δύο χρόνια αργότερα ήταν υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με το ΚΚΕ, μετά το '81 συμπορεύτηκε για ένα διάστημα με τον Ανδρέα, μετά το "90 έγινε υπουργός του Μητσοτάκη και μετά το 2004 εγκωμίασε επανειλημμένα τον Κώστα Καραμανλή.


Σωστά επισήμανε τις ευθύνες των πολιτικών ο Θεοδωράκης στην προχθεσινή ομιλία του. Αλλά πολιτικός υπήρξε και ο ίδιος. Επί δεκαετίες και με τεράστια απήχηση στην κοινή γνώμη. Και ή δεν έβλεπε πού πάμε ή αδιαφορούσε. Παράλληλα, όμως, αξιοποιούσε πλήρως τα νόμιμα προνόμια που του παρέχει η ιδιότητα του συνταξιούχου βουλευτή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: