23/2/09

Ο Παλιοκώστας κάτι θέλει να μας πει...

Εντάξει, είναι εύκολο να αρχίζεις να λες ότι ο Παλιοκώστας ντρόπιασε την Κυβέρνηση, ότι πρέπει να παραιτηθούν οι Υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών. ότι οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι τα παίρνουν από τους κρατούμενους, ότι φυλακή μένουν οι χαζοί και οι φτωχοί, ότι ότι ότι...

Από την άλλη, μπορείς το ίδιο ανέξοδα να κατηγορείς τις κυβερνήσεις των τελευταίων διακοσίων πενήντα ετών, να κατηγορείς τον δικομματισμό, να στηλιτεύεις το σάπιο κατεστημένο κλπ κλπ κλπ.

Τέλος, μπορείς να κάνεις πλάκα και εν τέλει να γουστάρεις τον βαρυποινίτη που διασύρει τους πάντες δραπετεύοντας δύο φορές με τον ίδιο φαντεζί τρόπο.


Η ουσία όμως κρύβεται αλλού. Τι πρέπει να μάθουμε από αυτή την ιστορία που μας δίδαξε δύο φορές ο Παλιοκώστας και εμείς κοβόμαστε ως αδιάβαστοι;

Το δίδαγμα είναι ένα: αξιολόγηση, παντού και πάντα. Αν υπήρχε ένας μηχανισμός αξιολόγησης σε λειτουργία για το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας, θα είχε αναλυθεί η πρώτη απόδραση. Θα φανερώνονταν οι λεπτομέρειες που κάνουν μια τέτοια απόδραση τόσο εύκολη.
  • Ενδεχομένως έτσι να άλλαζε κάτι στον τρόπο με τον οποίο ενοικιάζονται ελικόπτερα, οπότε δεν θα μπορούσε ο καθένας να κυκλοφορεί ανώνυμα με ένα αεροσκάφος πάνω από την Αθήνα.
  • Ίσως να άλλαζε το σχήμα των ταρατσών της φυλακής, ώστε να μην μπορεί να προσγειωθεί ελικόπτερο.
  • Ίσως να μην άλλαζε τίποτα, γιατί μπορεί να αποδεχόμασταν τγην πιθανότητα να γίνονται αποδράσεις έναντι του κόστους των αντίμετρων.
Αυτό που σίγουρα θα γινόταν αν εφαρμοζόταν ένα αξιόπιστο σύστημα αξιολόγησης είναι ότι θα είχε προκύψει πολιτική διαχείρισης και αποτροπής τέτοιων συμβάντων. Το πάθημα θα είχε γίνει μάθημα και θα ξέραμε τι μας γίνεται.

  • Το ίδιο θέλησε να μας πει και ο διαταραγμένος αστυνομικός που πυροβόλησε τον σεκιουριτά στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Τον αξιολόγησε ποτέ κάποιος μηχανισμός; Όχι. Οπότε ενώ όλοι ήξεραν ότι είναι άρρωστος, το σύστημα εξακολουθούσε να τον έχει οπλισμένο.
  • Το ίδιο και ο παιδόφιλος ιερέας, ο οποίος επίσης δεν είχε περάσει από κανένα σύστημα αξιολόγησης. Έτσι εξακολουθούσε να κατηχεί ανήλικους, αφού τον εμπιστεύονταν οι γονείς τους.
  • Το ίδιο και ο "χασάπης" χειρουργός που εξακολουθεί να παρέχει τις υπηρεσίες του, και ο τεμπέλης καθηγητής και δάσκαλος που για το εκπαιδευτικό σύστημα έχει την ίδια αντιμετώπιση με τους εργατικούς συναδέρφους του και πάει λέγοντας.
Όλα αυτά τα περιστατικά προσπαθούν να μας διδάξουν ό,τι και η επανάληψη της απόδρασης Παλιοκώστα.

- Τι θέλει λοιπόν να μας πει ο Παλιοκώστας;
- Αξιολόγηση παντού...
- Το μάθαμε ή θα τον παρακολουθήσουμε να πετάει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο;

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Και βέβαια αξιολόγηση παντού Γιώργο άλλα όχι μόνο αυτό!

Πρέπει κάποιοι να καταδικάζονται για τις πράξεις τους και όχι να συνεχίζουν την καριέρα τους είτε είναι δημοσιοι υπάλληλοι είτε ιδιωτικοί είτε πολιτικά πρόσωπα.

Και κάτι ακόμη που πρέπει να θιχτεί. Αλλη ευθύνη έχει ένας δημόσιος υπάλληλος που έχει αρμοδιότητα να στέλνει τα θέματα στις εξετάσεις και άλλη ευθύνη έχει ένας δημόσιος υπάλληλος που γράφει μια εγκύκλιο τον χρόνο. Και άλλα λεφτά πρέπει να παίρνει ένας δεσμοφύλακας και άλλα ένας αστυνομικός που βαράει σφραγίδες στο αστυνομικό τμημα Άνω Μαγουλίτσας.

Έτσι έχουμε π,χ Μηχανικούς να παίρνουν το επίδομα των 600 ευρώ και να μην κάνουν τίποτα και να μην αξιολογούνται.Αλλά σε τι θα αξιολογηθούν αφού δεν έχουν αντικείμενο?
Ο καλός ο καθηγητής δηλαδή πρέπει να παίρνει παραπάνω λεφτά, ο καλός χειρούργος επίσης και ο καλός αστυνομικός εκτός από λεφτά να παίρνει και προαγωγές και να μην περιμένει τον βολευτή να τον σπρώξει παραπάνω στην ιεραρχία..

Αλλα τι περιμένεις από μια χώρα όπου οι πολιτικοί κατακλέβουν την δημόσια περιουσία και δεν μπαίνουν φυλακή και οι πολίτες να κλέβουν την εφορία ζητώντας μάλιστα κοινωνικό κράτος!Ας μη μιλήσουμε βέβαια για τις επιχειρήσεις όπου οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και επιθεωρητές εργασίας απλά δεν υφίστανται.

Τότε ένας κοινός ληστής του ποινικού δικαίου γίνεται ήρωας!

Γιάννης Φάκας