28/8/15

Η απόσταση κομμάτων και λαού

Η απάτη του διπόλου αντιμνημόνιο-μνημόνιο κατέρρευσε μετά από πέντε χρόνια ανώριμης συμπεριφοράς ενός αυτιστικού πολιτικού συστήματος. Πέντε χρόνια δεν υπήρξε πολική, αλλά ηθικολογία επί ενός ανύπαρκτου διλήμματος: οι καλοί αντιμνημονιακοί και οι κακοί μνημονιακοί. Γι' αυτό είδαμε ανίερες συμμαχίες μεταξύ αριστερών και δεξιών. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Τα πραγματικά προβλήματα που γονατίζουν τον Ελληνικό λαό είναι η υψηλή ανεργία που εξευτελίζει μεγάλο μέρος της κοινωνίας και, η παράλογα υψηλή φορολογία που πνίγει την κίνηση του χρήματος στην αγορά. 

Ανεργία και φορολογία όμως δεν έχουν τεθεί στο δημόσιο διάλογο εν όψει των εκλογών, μιας και το πολιτικό σύστημα παραμένει αυτιστικό. Αποτέλεσμα θα είναι ένα εκλογικό αποτέλεσμα-χυλός. Μιας και κανένα κόμμα δεν προτείνει κάτι σχετικά με τα ζέοντα ζητήματα, ο κόσμος θα ψηφίσει με απρόβλεπτο τρόπο. Μιας και η κάλπη δεν κρύβει ουσιαστικό διακύβευμα, η ψήφος θα διαχυθεί χωρίς προσδοκία λύσεων, χωρίς κάποιο όραμα. Ψήφο στο κουτουρού με απλά λόγια.

Αν μια πρόβλεψη μπορεί να γίνει είναι ότι πολλά κόμματα θα καταφέρουν να μπουν στη Βουλή και οι δύο μεγάλοι θα χάσουν ψήφους. Εκ πρώτης όψεως όμως αυτό μοιάζει θετικό, μιας και δημιουργούνται προϋποθέσεις συναίνεσης και επιτυγχάνεται πλουραλισμός. Δυστυχώς όμως η επερχόμενη πολυκομματική Βουλή δεν θα είναι προϊόν πολυφωνίας.

Αντιθέτως όλα τα κόμματα που θα μπουν στη Βουλή λένε το ίδιο πράγμα αφού κανένα δεν απαντά στις αγωνίες του εκλογικού σώματος. Όλοι λένε "δεν έχουμε λύσεις για την ανεργία και την φορολογία, ψηφίστε μας έτσι γιατί πρέπει κάποιον να ψηφίσετε".

Πάμε ολοταχώς σε μια Βουλή μηδενικών προσδοκιών. Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι όταν η Δημοκρατία δεν εκπληρώνει ή έστω δεν υπηρετεί τις προσδοκίες του λαού τότε η λειτουργία της τίθεται εν αμφιβόλω.

Ας ελπίσουμε ότι σύντομα το πολιτικό σύστημα θα καταφέρει να ανασυσταθεί ώστε να εκφράζει έστω και οριακά προσδοκίες, να προσφέρει όραμα, εν τέλει να είναι έστω και φραστικά κοντά σε αυτό που σκέφτεται συλλογικά ο λαός. Αλλιώς πιθανόν να μάθουμε ότι ενίοτε η Δημοκρατία έχει και αδιέξοδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: