16/11/11

Πολυτεχνείο

Αύριο Πολυτεχνείο.

Ο,τι γέννησε εκείνη η εποχή πεθαίνει σύντομα.

Εκτός από την ανάγκη για ανατροπή, ξεβόλεμα και σπάσιμο των στερεοτύπων.

Το Πολυτεχνείο "ζει", η γενιά του όμως ξόφλησε πολιτικά. Ας πρόσεχε. Και η γενιά, και το Πολυτεχνείο, που της παραδόθηκε έτσι εύκολα.

Συμβολικά -γιατί η πολιτική είναι η διαχείριση των συμβολισμών όπως έχει πει ο Φ. Μιτεράν- ας αλλάξουμε και τον τρόπο που το "γιορτάζουμε". Δεν χρειάζονται ούτε οι πασίγνωστες φωτογραφίες, ούτε τα πασίγνωστα ηχητικά αποσπάσματα, ούτε οι σχετικές διαδηλώσεις-παρελάσεις.

Την ώρα που κυβερνάει ο κληρονόμος της Χούντας, είναι τουλάχιστον προσβλητικό για το πνεύμα της ημέρας να "γιορτάζουμε" κατά τα συνήθη.

Ας βάλουμε τέλος στα τοτέμ που προσκυνάμε 40 χρόνια. Ο καθένας ας κάνει ό,τι καταλαβαίνει, ίσως έτσι γίνει μια αρχή.

1 σχόλιο:

Giannis Fakas είπε...

Στην Αθήνα την πρώτη φορά που πέρασα έξω από το Πολυτεχνείο,κατά τον εορτασμό του, ανατρίχιασα. Ίσως ήταν όλα αυτά που είχα διαβάσει/δει όταν ήμουν μαθητής.

Τώρα τον εορτασμό τον νιώθω σαν τον επιτάφιο της Μ. Παρασκευής. Ένα τελετουργικό για κάτι που δεν ανταποκρινεται στην σημερινή πραγματικότητα.
Εαν είμαστε πραγματι ζωντανοί και δεν ζούμε σε αναμνήσεις θα δίναμε περισσότερη σημασία στην σημερινή πραγματικότητα και δεν θα περιμέναμε την 17 Νοέμβρη για να βγούμε στους δρόμους.
Άλλα δεν είμαστε...