Την πατήσαμε με τα κλεμμένα του Άκη, του Γιάννου, του Μανδέλη και του Καρατζαφέρη. Με τα δομημένα ομόλογα των κουμπάρων του Καραμανλή, το Βατοπέδι, οι 700.000 διορισμοί του νόμου Παυλόπουλου ξέρουμε πως είναι η αιτία του βουλιάγματος. (Αυτά ενδεικτικά, έχει πράμα να γράφουμε 2 μέρες και για ΠΑΣΟΚ και για ΝΔ). Δεν είναι εκεί λοιπόν η διαφωνία στην Ελληνική κοινωνία. Δεν υπάρχει άνθρωπος να αρνηθεί τα παραπάνω, ούτε οι ΙΔΙΟΙ που τα κάνανε.
Το θέμα που διχάζει την Ελληνική κοινωνία από το 2010 είναι το ΠΩΣ θα βγούμε από το τέλμα.
Οι μεν λένε μεταρρυθμίσεις, οι δε λένε με ό,τι νάναι μέτρα αρκεί να μείνουμε στην κυβέρνηση και εντός ευρώ με κάθε κόστος και, οι τρίτοι λένε το ευρώ δεν είναι φετίχ και ότι υπάρχει και η Ρωσία.
Εκεί είναι το χάσμα της σημερινής Ελληνικής κοινωνίας.
Μέσα σε αυτό πλαίσιο, ο Βαρουφάκης είπε κάτι που το θεωρώ και δικαίωση αλλά και ελπίδα για εθνική συναίνεση: το 67% του μνημονίου το θέλουμε και εμείς. Αν το είχε πει και ο Σαμαράς το 2010 θα είχαμε ξεμπερδέψει τώρα.
Να πούμε μερικά παραδείγματα, που χρειάζεται το 67% του μνημονίου; Προνομιακή φορολόγηση συγκεκριμένων ομάδων (πχ συντελεστές, εξωφρενικά επιδόματα αφορολόγητα), μεταφορές, έλεγχος off shore, εργασιακά, φοροδιαφυγή (που ανοίγουν σπίτια και μετά δηλώνονται ως κλοπιμαία φύλλα χρυσού, λίρες και μύρια € τα οποία φύγανε από την τράπεζα λόγω πόθεν έσχες), μαύρο χρήμα (τι βρίσκουν σε εμβάσματα καθηγητών δευτεροβάθμιας στο εξωτερικό;).
Τόσα χρόνια οι μισοί νομίζουν ότι οι άλλοι μισοί που συμφώνησαν με τη συνεργασία με τους εταίρους ότι ήταν χαρούμενοι που στερούνται. Οι μισοί νομίζουν ότι τους άλλους μισούς δεν τους "έπιασε" η κρίση. Δεν κατάλαβαν ότι αυτό το τμήμα των Ελλήνων ήθελε απλά να μείνει με τον πολιτισμένο κόσμο (δηλαδή Δύση και ευρώ). Ότι ήθελε αυτό και ένα στοιχειώδες αίσθημα δικαιοσύνης. να μην πληρώνει πάντα ο μισθωτός.
Με την κουβέντα αυτή του Βαρουφάκη ένιωσα ότι επιτέλους κάποιος κατάλαβε και εξέφρασε αυτό που πιστεύω. Πρώτη φορά στα 5 χρόνια δεν με είπανε προδότη, δοσίλογο, Πινοσέτ, Νενέκο, δεν μου τάξανε κρεμάλα, δεν με ψόφησαν και δεν μου στείλανε καρκίνο. Πρώτη φορά άρχισαν κάποιοι να καταλαβαίνουν ότι οι "κακοί ξένοι" μας δώσαν τη λίστα Λαγκάρντ και ότι εμείς την θάψαμε, ότι θα έπρεπε να έχουμε συνεργαστεί καλύτερα εν τέλει.
Συμπέρασμα: Ας κρατήσουμε λοιπόν το 67% που μας ενώνει και ας το εφαρμόσουμε. Λίστα Λαγκάρντ, κλειστά επαγγέλματα, εκλογικές περιφέρειες, ΜΜΕ, διαπλοκή πολιτικής και συμφερόντων, μια χούφτα ολιγάρχες που αρμέγουν τη Χώρα, ενεργειακή απεξάρτηση, αυτά μας ενώνουν.
Με βάση αυτό το κοινό 67%, ας φροντίσουμε το 33% της λιτότητας που μας έχει όλους πλήξει να το απαλύνουμε, αν δεν μπορούμε να το εξαφανίσουμε τελείως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου