26/6/08

Επανάληψη...

Την περασμένη Δευτέρα (21/6) είχα την ευκαιρία να πάω στην Πάρνηθα. Όταν έμενα Αθήνα πήγαινα πολύ συχνά, οπότε είπα να δω τι έμεινε μετά τις περυσινές εξευτιλιστικές πυρκαγιές.

Να δω τι γίνεται με την αναδάσωση και όλα τα ωραία που μας είπε ο Βύρωνας Πολύδωρας και ο Καραμανλής φορώντας το αμπέχωνο, όταν έβγαζε τον στρατό έξω να περιπολεί στο... Παγκράτι για να μας προφυλάξει από τις ασύμμετρες απειλές, όταν κατατρόπωνε τον στρατηγό Άνεμο, όταν "το πράσινο έκαιγε το πράσινο"...

Να τι είδα:
Αυτό είναι που λένε λύσσα για ζωή, αλλά η μοναξιά δεν παλεύεται...


Επιτύμβια πλάκα και όχι πινακίδα...



Να και πως ήξερα την Πάρνηθα:

Να γλίτωσε άραγε πέρυσι;



Δεν είναι μόνο πράσινοι οι δρυμοί...


Σειρά του Υμηττού, της Πεντέλης και ποιος ξέρει ποιου άλλου δάσους φέτος...

Επειδή μπορεί να δούμε τίποτα εκλογές κατακαλόκαιρο λόγω Siemens, ξέρετε εσείς τι πρέπει να ψηφίσετε: ό,τι πουν οι επικοινωνιολόγοι...

Και για όσους πάρουν τριχίλιαρο, καλοφάγωτο!

1 σχόλιο:

αταξίας είπε...

Η -πρώτη- εικόνα αφήνει μια υποψία χαμόγελου ελπίδας, η λεζάντα της όμως το πικραίνει, γιατί επαναφέρει την πραγματικότητα.

Σε λίγο θα ευχόμαστε (όσοι την ξέραμε καλά την Πάρνηθα και τα άλλα βουνά της Αττικής):

Να ζήσουμε για να τα θυμόμαστε!