Η Αργεντινή λοιπόν έμπλεξε όταν η τότε κυβέρνησή της αποφάσισε αφενός να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα -συμπεριλαμβανομένων και των πετρελαίων που παρήγαγε η χώρα- και αφετέρου συνέδεσε την ισοτιμία του νομίσματός της με το δολάριο. Αυτή η συνταγή ακολουθήθηκε για να μειώσει τον πληθωρισμό, που είχε αγγίξει το... 4000%.
Η συνταγή δεν δούλεψε, με αποτέλεσμα την έλλειψη ρευστότητας. Αυτό σημαίνει ότι μια μέρα οι τράπεζες δεν δίνανε λεφτά. Οι καταθέσεις ουσιαστικά δεσμεύτηκαν, οπότε οι αποταμιεύσεις απλά εξαφανίστηκαν. Όσα λεφτά και να είχες σε καταθέσεις, δεν είχες φράγκο στη τσέπη.
Την ίδια εποχή εγκατέλειψαν την κλειδωμένη ισοτιμία με το δολάριο, οπότε το πέσο υποτιμήθηκε κατά πέντε περίπου φορές λόγω της χρεοκοπίας της εθνικής οικονομίας. Εκεί που είχες 1000 δολάρια ένα βράδυ, το πρωί ξύπναγες με 200 πέσος, τα οποία δεν μπορούσες φυσικά να πάρεις από την τράπεζα.
Το Αργεντίνικο ναυάγιο προκλήθηκε από δύο παράγοντες: την ξαφνική υποτίμηση του εθνικού νομίσματος και, την έλλειψη ρευστότητας.
Σκεφτείτε το ανάλογο στην Ελλάδα: έλλειψη ρευστότητας λόγω επίταξης των καταθέσεων και, επιστροφή στη δραχμή σε συνδυασμό με τεράστια υποτίμησή του σε σχέση με το ευρώ. Τότε θα βιώναμε το πείραμα της Αργεντινής και εδώ.
Πως αποφύγαμε αυτό το θανάσιμο συνδυασμό;
- Η έλλειψη ρευστότητας που θα "ακύρωνε" το χρήμα που κυκλοφορεί αποφεύχθηκε λόγω του δανείου που πήρε η Ελλάδα από το μηχανισμό στήριξης. Χρήματα από τις αγορές δεν θα βλέπαμε, αφού σε εκείνη τη φάση ήταν αδύνατο να αποπληρώσουμε ομόλογα που λήγανε οπότε θα προέκυπτε χρεοκοπία.
- Η επιστροφή στη δραχμή αποφεύχθηκε επειδή το ευρώ αποφάσισε να μην αυτοκτονήσει, αφού η ευρωζώνη αποφάσισε να στηρίξει το νόμισμά της, πριν λίγες μέρες που συνέστησε το μόνιμο μηχανισμό στήριξης.
Στη συνέχεια η Αργεντινή πέρασε στην ανάκαμψη. Μια απλή διαδικασία για μια πετρελαιοπαραγωγό χώρα. Με την περίπτωση της Ελλάδα όμως τι θα γίνει, πως μπορεί να ανακάμψει και η παραγωγή της να εκπληρώνει τις απαιτήσεις και ανάγκες των κατοίκων της;
Αν δεν αποφασίσουμε γρήγορα τι θα παράξουμε, πως θα το καταφέρουμε, πως πρέπει να δουλεύουμε, πως πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας μέσα στο σύνολο που λέγεται Ελλάδα, ας μην περιμένουμε ανάκαμψη. Αν δεν αποκτήσουμε εισόδημα από κάποια δραστηριότητα, η μία κρίση θα διαδέχεται την άλλη.
Αν την σκαπουλάρουμε τώρα, που μάλλον θα την σκαπουλάρουμε, η επόμενη καταστροφή θα μας περιμένει σύντομα αν δεν αποκτήσουμε επιτέλους παραγωγικό μοντέλο και, αποτελεσματικό κρατικό σύστημα.
Οι σημαντικές αποφάσεις θα παρθούν αφού η κρίση περάσει.
ΥΓ: Γιατί δεν δείχνει κανένα κανάλι ένα αντίστοιχο ντοκιμαντέρ για τις περιπτώσεις όπου αντίστοιχες κρίσεις ξεπεράστηκαν με επιτυχία, όπως πχ στην Τουρκία και σε Ασιατικές χώρες; Ο τρόμος πουλάει, είναι μόδα μάλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου