20/5/11

Βαθιά Ελλάδα

Πήγα Μεσολόγγι σήμερα, και αποφάσισα να σταματήσω σε ένα πάρκινγκ λίγο πριν τη Γαυρολίμνη να δω μια γέφυρα που κατασκευάζεται ως τμήμα της Ιονίας οδού. Φυσικά δεν δούλευε κανείς αφού έχουμε παύση έργων στην Ιόνια, δυστυχώς. Η αλήθεια είναι ότι σπάνια σταματάω, ακόμα και σε μακρινά ταξίδια. Οπότε μάλλον ήταν η πρώτη φορά που σταμάτησα σε τόσο σύντομη διαδρομή.


Με το που ανοίγω την πόρτα με πήρε η γνωστή μυρωδιά της τουαλέτας, διακριτικά ευτυχώς. Υπάρχει βέβαια η δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν WC στην εθνική,. Από την άλλη, σε απόσταση 500 μέτρων λειτουργούν 2-3 καταστήματα όλο το 24ώρο, οπότε η δικαιολογία είναι λίγο αβάσιμη.


Ρίχνοντας το βλέμμα κάτω ώστε να μην πατήσω κάτι βλέπω μπρος στα πόδια μας το εθνικό μας σύμβολο, το σκουπιδαριό. Μπουκάλια, πάνες, χαρτιά, πλαστικά ποτήρια, ντενεκεδάκια, λοφάκια από γόπες, πλαστικές σακούλες, χαρτιά από τυρόπιτες, πακέτα από τσιγάρα και τα λοιπά γνωστά. Στην πλαγιά δε υπήρχε μια ξεκοιλιασμένη πολυθρόνα, ένα θερμοσίφωνο, μερικά στρώματα, μπάζα και άλλα πιο "σοβαρά" σκουπίδια, όχι αυτά που παράγουμε όταν ταξιδεύουμε.


Να και η σχετική φωτογραφία.

Το απίστευτο είναι ότι το πάρκινγκ διαθέτει κανονικότατο κάδο σκουπιδιών (στον κόκκινο κύκλο, για τους λιγότερο παρατηρητικούς)! Και να μην είχε πάλι δεν θα έπρεπε να βρομίζουμε τον τόπο. Ας τα κράταγαν στο αυτοκίνητό τους και να τα πετάξουν όταν φτάσουν τα σκατολοΐδια που μαζεύουν ενώ οδηγάνε, απλό είναι. Αλλά αφού υπάρχει κάδος, μιλάμε για τελείως ακοινώνητα όντα.


Μετά από αυτό, σταμάτησα και σε 2 άλλα πάρκινγκ της διαδρομής για να δω μην και έπεσα στην εξαίρεση, τα οποία έχουν και ωραία θέα προς τη γέφυρα (Παλιοβούνα). Η εικόνα ολόιδια, φυσικά. Έτσι κατέληξα με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι οι πιο πολλοί τους συμπατριώτες μας, όταν ταξιδεύουν απλά αφήνουν ό,τι τους βαραίνει όπου βρουν, ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν κάδοι και τουαλέτες. Εκτός και αν τα πετάνε τουρίστες ή λαθρομετανάστες ή νόμιμοι μετανάστες.


Αυτοί είμαστε, έτσι φερόμαστε στους δίπλα μας, αυτή την εικόνα φτιάχνουμε για τη χώρα μας, αυτή την εικόνα εν τέλει θέλουμε. Αυτός είναι ο χαρακτήρας του πλειοψηφών νεοέλληνα, αυτή είναι η βούλησή του και την εκφράζει έμπρακτα διαρκώς, χωρίς να του το υποδείξει ή να του το επιβάλλει κανένας. Δεν λογαριάζει κανέναν παρά τον εαυτό του. Δεν γίνεται άνθρωπος ό,τι και αν τον κάνεις, εκτός και αν έχει έναν "μπάτσο" ή "ρουφιάνο" -όπως του αρέσει να λέει όποιον μάταια προσπαθεί να τον συμμαζέψει- πάνω από το κεφάλι του. Νοοτροπία που δεν αλλάζει με ΤΙΠΟΤΑ, πάει και τελείωσε.


Παρκάρει στα πεζοδρόμια και πάει για καφέ, χτίζει αυθαίρετα, κλείνει ημιυπαίρθιους και μπαλκόνια με αντιαισθητικές προχειροκατασκευές, κρατάει τον βόθρο και δεν συνδέεται στην αποχέτευση, δεν ξέρει να οδηγήσει στο χιόνι και μετά ωρύεται στα κανάλια "που είναι το κράτος", ψαρεύει με κρυσταλιζέ, τουφεκάει ζαρκάδια, πατάει γάτες στο δρόμο, σπρώχνει τον κάδο μακριά από την πόρτα του, δεν βάφει ποτέ το σπίτι του εξωτερικά και ας έχει μάρμαρα μέσα, όταν ταξιδεύει με το αυτοκίνητο σταματάει για γαύρο και μπύρα και αφού ρευτεί συνεχίζει το ταξίδι, δεν κάνει δεξιά να τον προσπεράσουν, οδηγάει Καγιέν και δεν πληρώνει διόδια, δεν περνάει ΚΤΕΟ, τα βάζει με τη δασκάλα αν το παιδί του δεν φέρνει καλούς βαθμούς, πετάει αναμμένα τσιγάρα Αύγουστο μήνα όπου βρει, πάει για μπάνιο και αφήνει στην παραλία από πάνες μέχρι μπουκάλια, ρίχνει πετονιά εκεί που άλλοι κολυμπάνε, παρκάρει μπροστά στο γκαράζ των άλλων και άλλα πολλά. Και όλα άσχημα.


Βαθιά Ελλάδα, μόνο έτσι μπορώ να περιγράψω αυτή τη νοοτροπία. Δυστυχώς είναι κυρίαρχη.


ΥΓ: Όποιος έχει κάτι να προσθέσει, ευχαρίστως στα σχόλια:)

Δεν υπάρχουν σχόλια: