Δημαρχείο Ναυπάκτου, μετά από την πορεία της Δευτέρας 8/12/08.- Η άνιση κατανομή του εισοδήματος στο βωμό της «υγιούς» εθνικής οικονομίας.
- Η διάλυση της τριτοβάθμιας δημόσιας παιδείας που στερεί την ποιοτική και ανταγωνιστική μόρφωση των μεσαίων στρωμάτων.
- Η κατάπτωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που μετατρέπει την ασθένεια σε εφιάλτη, που μετατρέπει την προληπτική περίθαλψη σε επαιτεία, που μετατρέπει τον γιατρό από λειτουργό σε εισπράκτορα φάκελων.
- Η διαλυμένη δημόσια διοίκηση, που από υπηρέτης του πολίτη έχει μετατραπεί σε βραχνά λαδώματος.
- Η μεροληπτική δικαιοσύνη, που αντί για εγγυητής του «περί δικαίου αισθήματος» λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας υπουργών που έχουν «παραπλανηθεί».
- Η έλλειψη βρεφονηπιακών σταθμών που μετατρέπουν τη γέννηση ενός παιδιού σε βραχνά για την γιαγιά ή σε οικονομική πληγή για την «γυναίκα» που θα φυλάει το παιδί τις εργάσιμες ώρες.
- Το διαλυμένο σχολείο, που από κύτταρο γνώσης έχει γίνει χώρος που κλείνονται τα απογευματινά «ιδιαίτερα».
- Οι μεγαλοδημοσιογράφοι των καναλιών, που από κομιστές της αλήθειας έχουν γίνει μέρος του κατεστημένου που «κομίζει» dvd και διαμορφώνει την εικόνα της πραγματικότητας με βάση τις επιταγές του Υπουργού Προπαγάνδας.
- Η επίορκη αστυνομία, που από εγγυητής της δημόσιας τάξης μετατρέπεται σε απειλή, είτε με την παρουσία της είτε με την απουσία της.
- Οι τράπεζες - δυνάστες, που έχουν υποθηκεύσει τον εργασιακό χρόνο σχεδόν όλων των εργαζόμενων.
- Η εκκλησία businessman, που από φορέας πνευματικότητας και κοινωνικής παροχής προς τους αδυνάτους έχει μετατραπεί σε μηχανισμός πλουτισμού και εξουσίας.
- Η αδυναμία του κράτους να προστατέψει τον πολίτη από πυρκαγιές και καταιγίδες, η αδυναμία του κράτους να δημιουργήσει ένα ασφαλές οδικό δίκτυο.
- Το ασφαλιστικό σύστημα - καρικατούρα, που οδηγεί τον εργαζόμενο σε αδιέξοδο αυξάνοντας τον εργασιακό του βίο, μειώνοντας τις παροχές του και τις ελπίδες του για αξιοπρεπή γερατειά.
- Η τεχνητή ακρίβεια, με την οποία πλουτίζουν μια χούφτα άνθρωποι που ελέγχουν τα καρτέλ της αγοράς.
- Το άδικο φορολογικό σύστημα, που καλλιεργεί την αδικία με την φοροαπαλλαγή των μεγάλων εισοδημάτων και την επιβολή κεφαλικού φόρου σε όσους ασκούν ελεύθερο επάγγελμα.
- Ο περίεργος πλουτισμός ορισμένων πολιτικών «ταγών»-επιχειρηματιών που κοροϊδεύουν τον κόσμο με το δόγμα «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».
- Οι σύζυγοι-φαινόμενα υπουργών που εμπαίζουν παριστάνοντας τις σούπερ-επιχειρηματίες ενώ όλοι πιστεύουν ότι «ξεπλένουν» έσοδα των συζύγων τους.
Με όλα αυτά, ο πολίτης πιέζεται, αγχώνεται, απογοητεύεται και κυρίως, οργίζεται. Έτσι, αρκεί μια σπίθα για να κυριαρχήσει η βία, για να υποκαταστήσει η τυφλή αντίδραση την κοινωνική συνοχή.
Η αποκατάσταση αυτής της αδικίας είναι αυτό που λείπει για να επανέλθει η ομαλότητα. Η απάντηση στη σημερινή κατάσταση μπορεί να έλθει μόνο από την πολιτική, όχι από την βία. Από όπου και να προέρχεται.
Ήρθε η ώρα της αποκατάστασης του αισθήματος δικαίου, η ώρα να μετατραπεί η οργή σε δημιουργία. Με αύξηση των δαπανών για την παιδεία, με κατάργηση των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων, με στήριξη του ΕΣΥ, με δημιουργία βρεφονηπιακών σταθμών, με κατάργηση του κεφαλικού φόρου στους επαγγελματίες, με την αναγέννηση του σχολικού συστήματος, με αξιοπρεπείς μισθούς, με επαρκείς συντάξεις, με έλεγχο της αγοράς και σπάσιμο των καρτέλ, με δημόσιες επενδύσεις που θα φέρουν ανάπτυξη και δουλειές, η απόδοση δικαιοσύνης για όσους πλουτίζουν στην πολιτική.
Η βία που παρακολουθούμε απλά εντείνει το αδιέξοδο, το αναπαραγάγει και δεν το λύνει. Η λύση του αδιεξόδου μπορεί να έρθει μόνο από την πολιτική. Καιρός λοιπόν να παραμεριστεί η επικοινωνία και να συζητήσουμε για την ουσία: τις πολιτικές αλλαγές που χρειάζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου