Σε αυτό το διάστημα η Νέα Δημοκρατία πέρασε πολλές στιγμές απελπισίας πριν καταλήξει στην κυριαρχία του Κώστα Καραμανλή, μιας και έμοιαζε να μην μπορεί να κατακτήσει την πολυπόθητη εκλογική νίκη. Ο οποίος, αφού "καθάρισε" στο κόμμα του επέλεξε τον τρόπο με τον οποίο θα έκανε τη Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση.
Αυτή η εκλογική δυσπραγία της Νέας Δημοκρατία οδήγησε τον Καραμανλή σε ένα ολέθριο λάθος, τις συνέπειες του οποίου πληρώνει σήμερα. Μέσα στη γενική κατήφεια ο Καραμανλής κατέληξε στην εύκολη λύση, την αντιπολίτευση του λαϊκισμού. Χωρίς όραμα, χωρίς πρόταση, χωρίς θεσμικές ανατροπές. Ποντάρισε στο συναίσθημα ενός λαού που είχε αρχίσει να πιέζεται και δυσφορούσε. Ας δούμε μερικά παραδείγματα ώστε να στοιχειοθετήσουμε αυτή την άποψη.
Ο χώρος της Υγείας είναι ένα καλό παράδειγμα. Τα νοσοκομεία του 2004 δεν ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε ο Ελληνικός λαός. Η επανάσταση του ΕΣΥ στην δεκαετία του 1980 είχε ολοκληρώσει την προσφορά της και πλέον μια νέα επανάσταση ήταν το ζητούμενο. Ο Καραμανλής είχε αντιληφθεί το πρόβλημα και την φόρτιση του Ελληνικού λαού. Αντί όμως να προτείνει μια τομή στο ΕΣΥ -έστω και φιλελεύθερη- προτίμησε να "επικοινωνήσει" το πρόβλημα με τα κανάλια να κάνουν πρώτο θέμα το 2000 μια... γάτα που είχε τρυπώσει σε νοσοκομείο του Ηρακλείου. Αποτέλεσμα ήταν ο Καραμανλής να μην εφαρμόσει καμία πολιτική, το ΕΣΥ να χειροτερέψει και ο κόσμος να χάνει διαρκώς την εμπιστοσύνη του προς αυτό. Το δημόσιο νοσοκομείο πλέον εμφανίζεται πολύ πιο απαξιωμένο το 2009 σε σχέση με το 2004, όπως καταγράφουν διάφορες δημοσκοπήσεις. (Ενδεικτικά αναφέρω αυτή που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ στις 4/1/2009 http://tovima.dolnet.gr/default.asp?pid=46&ct=32&artId=242140).
Ας πάμε τώρα στους αγρότες. Όλοι ξέραμε από το 2000 ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική θα δημιουργούσε προβλήματα σε πολλές παραδοσιακές καλλιέργειες. Όλοι ξέραμε από τότε ότι οι επιδοτήσεις του βαμβακιού θα μειωθούν και, ότι θα επιβληθεί "πλαφόν" στα κιλά που μπορεί να παράξει εντός επιδοτήσεων η Ελλάδα. Όλοι ξέραμε ότι το τέλος των καπνών είναι κοντά. Η πολιτική που επέβαλλε η ΚΑΠ προφανώς δημιουργούσε οργή στον αγροτικό κόσμο και προφανώς η τότε κυβέρνηση Σημίτη έπρεπε να αντιμετωπίσει πολιτικά το ζήτημα. Ο Καραμανλής τότε εκμεταλλεύτηκε την "ευκαιρία" και "επικοινώνησε" ξανά το πρόβλημα χωρίς όμως να έχει σχεδιάσει κάποια αγροτική πολιτική. "Όλα τα κιλά - όλα τα λεφτά" φώναζαν εν χορώ τότε στη Νέα Δημοκρατία και, ο σημερινός υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης εμφανίζεται καβάλα σε τρακτέρ, δείχνοντας έτσι την "αλληλεγγύη" του στους αγρότες. Και φτάνουμε στο 2009: οι εθνικές οδοί ξανά κλειστές, τα ίδια συνθήματα, το ίδιο αδιέξοδο. Και πιθανότατα το τρακτέρ του αγροτοσυνδικαλιστή Αθαν. Νασίκα, στο οποίο εμφανίστηκε στις 28/1/2002 ο Χατζηγάκης, θα εμφανιστεί πάλι στα Τέμπη... (http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=29.01.2002,id=49179916,54981260,98606220)
Ο υπουργός Αγροτικής Αμνάπτυξης κ. Χατζηγάκης το 2002 μπροστάρης στα "μπλόκα" των αγροτών. Σήμερα δεν μπορεί να εφαρμόσει στοιχειωδώς μια συνεπή αγροτική πολιτική. Η φωτογραφία από το ΒΗΜΑ.Ας μιλήσουμε τώρα για διαφάνεια, το πρώην "δυνατό χαρτί" του Καραμανλή. Το 2004 είχε κάνει σημαία ζητήματα πιθανής διαφθοράς. Για το χρηματιστήριο, για τις προμήθειες εξοπλισμών, για την προσωπική ζωή στελεχών του ΠΑΣΟΚ και πάει λέγοντας. "Σεμνά και ταπεινά" οι πρώτες λέξεις που εκστόμισε μετά την εκλογική του νίκη το 2004. Και πάλι όμως πέφτει θύμα του δικού του λαϊκισμού. Ο Καραμανλής εκμεταλλεύτηκε την δυσφορία του κόσμου, υπερτόνισε μάλλον ανύπαρκτα σκάνδαλα και κατάφερε να εκλεγεί βασιζόμενος στο συναίσθημα του κόσμου. Και εδώ όμως δεν είχε ετοιμάσει κάτι, αφού δεν υλοποίησε ούτε μία θεσμική τομή ενάντια στη διαφθορά. Η Νέα Δημοκρατία έκανε πως δεν καταλαβαίνει ότι η διαφθορά είναι θεσμικό πρόβλημα και όχι θέμα κακών ανθρώπων και, άφησε τα στελέχη της να παριστάνουν τα αγγελούδια. Έτσι δεν οδήγησε κανένα υποτιθέμενο "πράσινο"σκάνδαλο στη δικαιοσύνη. Έτσι κατέληξε ο Καραμανλής να είναι φορτωμένος με το καρτέλ των κουμπάρων, τις υποκλοπές, τις εθνικές συμβολαιογράφους, τον Εφραίμ, τον Ρουσόπουλο, τον Ζαχόπουλο και να αποχωρεί δεύτερη φορά από την Βουλή για ένα ζήτημα διαφθοράς. Ο λαϊκισμός του και η έλλειψη πολιτικού οράματος τον αναγκάζει να κρύβεται "από χωρίον εις χωρίον".
Ο Καραμανλής δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει την κυβερνητική του θητεία επιβάλλοντας πολιτικές γιατί πολύ απλά η στρατηγική του εξαντλήθηκε την ημέρα των εκλογών του 2004. Δεν είχε οραματιστεί, σχεδιάσει, και εν τέλει σκεφτεί τι ήθελε να κάνει. Του άρκεσε ο λαϊκισμός που τον οδήγησε στην εξουσία. Και σήμερα πληρώνει αυτή του την στρατηγική. Ήρθε η ώρα να καταλάβει ότι μπορείς να κοροϊδέψεις πολλούς για κάποιο διάστημα, αλλά δεν μπορείς να κοροϊδεύεις κανέναν για πάντα.
Το κακό είναι ότι πληρώνουμε και εμείς μιας και χάθηκαν ευκαιρίες αυτό το διάστημα, μιας και δεν υπάρχει κάτι που να έχει βελτιωθεί από το 2004 μέχρι σήμερα. Ο λαϊκισμός του Καραμανλή το 2004 οδηγεί αυτόν στην ήττα και εμάς στην απραξία, στην απογοήτευση και στο σημερινό τέλμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου