Για την παραίτηση Βερελή

Μου ζητάνε μέσω (ανώνυμων φυσικά) σχολίων να σχολιάσω την παραίτηση Βερελή.

Απλά είναι τα πράγματα: είναι προσωπική του επιλογή να αντιμετωπίσει με την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα τις δημοσιογραφικές πληροφορίες που ενέπλεκαν το όνομά του σε σκάνδαλα.

Μια προσωπική επιλογή που είναι καθόλα σεβαστή.

Ένας άνθρωπος στον οποίο δεν έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία και δεν έχει κινηθεί εναντίον του οποιαδήποτε νομική ή άλλη διαδικασία παίρνει μία πολύ δύσκολη απόφαση, να παραιτηθεί απ' το βουλευτικό αξίωμα. Και βέβαια οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Κοιτώντας κανείς τι συμβαίνει από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας διακρίνουμε μια διαφορά νοοτροπίας: κουκούλωμα μέσω του πρόωρου κλεισίματος της Βουλής, φιέστες Παυλίδη στα Δωδεκάνησα, οι Βατοπεδινοί δηλώνουν ότι θα συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια και πάει λέγοντας.

***

Σε περιόδους ανωμαλίας σαν και αυτή που βιώνουμε εδώ και μήνες, δεν είναι εύκολο να διακρίνεις την κατεύθυνση των εξελίξεων. Το μέλλον λοιπόν είναι που θα δείξει αν η προσωπική αυτή επιλογή θα τον δικαιώσει και αν θα βοηθήσει τον πολιτικό βίο και το ΠΑΣΟΚ.

Με τόση βρωμιά που προκαλεί την κοινή γνώμη, με τόσα σκάνδαλα που βαραίνουν τον δημόσιο βίο, δεν χρειάζονται διθύραμβοι πολιτικής ευθιξίας ούτε και φιέστες αθωότητας σαν αυτές που οργανώνει ο Παυλίδης.

Είναι προφανές ότι η σημερινή κατάσταση δεν πάει άλλο. Η γενικευμένη αίσθηση ατιμωρησίας και ασυδοσίας, η ευρύτατη διάδοση της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα, η απαξίωση του πολιτικού βίου και των δημοκρατικών θεσμών, η επιβολή των ΜΜΕ και των οικονομικών συμφερόντων στην πολιτική ζωή, το γενικευμένο κλίμα απογοήτευσης, η ισοπεδωτική άποψη πως «όλοι ίδιοι είναι» πρέπει να τερματιστούν. Όλα αυτά όμως δεν είναι αποτέλεσμα μιας παρέας «κακών» πολιτικών που επέλεξαν να κυβερνούν διεφθαρμένα κάτω από την επιρροή των συμφερόντων έναντι των «καλών» που θα είναι «σεμνοί και ταπεινοί» και δεν θα κάνουν τα ίδια. Οι προθέσεις δεν είναι αρκετές.

Η διαφθορά είναι θεσμικό ζήτημα και όχι θέμα καλών ή κακών ανθρώπων, αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε. Απαιτούνται νέοι θεσμοί, νέοι κανόνες που θα περιορίζουν τα περιθώρια διαφθοράς και διαπλοκής. Κυρίως όμως απαιτούνται πολιτικές δυνάμεις που αποδεικνύουν ότι δεν είναι διατεθειμένες να γίνουν υποχείρια των καναλαρχών, που είναι έτοιμες να συγκρουστούν ακόμη και μέσα στον δικό τους χώρο για θέματα διαφάνειας.