Αν και ήταν πολύ συχνά στη Ναύπακτο, δεν είχα την ευκαιρία να μιλήσω ποτέ μαζί του. Η εκτίμησή μου γι' αυτόν επομένως δεν είναι προσωπική, αλλά πολιτική.
Ο χώρος της κεντροαριστεράς έχασε σήμερα ένα από τα πιο ανατρεπτικά και συνάμα ενωτικά του μυαλά. Ο Παπαγιαννάκης είχε μόνιμα στο μυαλό του αριστερά του μέλλοντος. Χωρίς αγκυλώσεις και κόμπλεξ, χωρίς παρωπίδες, χωρίς διχαστικές αναφορές στον εμφύλιο και τον καταραμένο Ανδρέα που έκλεψε συνθήματα.
Αντιμετώπιζε τον κεντροαριστερό χώρο ως φύσει σύμμαχο τον οποίο πρέπει να συνδιαμορφώσει, όχι ως αντίπαλο που πρέπει να αλώσει ή να μικρύνει. Έβλεπε ότι η μόνη λύση για μια προοδευτική διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η κεντροαριστερά. Δεν χωρούσε στην εύκολη κριτική από τα αριστερά και στα αφοριστικά κλισέ.
Δυστυχώς η σκέψη του παραήταν ανατρεπτική και αν γινόταν αποδεκτή θα γκρέμιζε τα βιλαέτια πολλών στην κεντροαριστερά. Έτσι η νηφάλια και μακρόπνοη σκέψη του υπερκεράστηκε από κραυγές και αφορισμούς.
Ο Παπαγιαννάκης θα μπορούσε να είχε συμβάλλει πολύ περισσότερο στην Ελληνική και Ευρωπαϊκή αριστερή μας προοπτική. Δυστυχώς ήμασταν ανώριμοι την εποχή που αυτός ήταν στην ακμή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου