Είναι όλα τα μικρά κόμματα ίδια;

Η αλήθεια είναι ότι το δημοσκοπικό 3,5% των Οικολόγων Πράσινων δίνει σε αυτό το κόμμα αυξημένης προβολής. Έτσι διάβασα μια συνέντευξη του Μιχάλη Τρεμόπουλου, μέλος της Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων και νομαρχιακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης. Την συνέντευξη έδωσε στον Α. Καψαμέλη του press-gr. Σταχυολογώ μερικά σημεία της συνέντευξης που κατά τη γνώμη μου δείχνουν πως θα έπρεπε να λειτουργεί και να εκφράζεται ένα "μικρό" κόμμα.

Η ψήφος αντίδρασης είναι ανούσια, εμείς επιδιώκουμε χειροπιαστούς στόχους:
"Δεν αρκεί ένας πολίτης να απορρίψει τα δύο κόμματα που έχουν ασκήσει εναλλάξ την εξουσία και από αντίδραση να ψηφίσει ένα μικρό, που απλά δεν του δόθηκε η ευκαιρία να αποδείξει ότι ίσως να είναι χειρότερο από τα δύο μεγάλα. Χρειάζεται να αναζητήσει όχι μόνο διαφορετικό περιεχόμενο στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και νέο μοντέλο πολιτικής δράσης. Εμείς επιδιώκουμε όχι μόνο την πολιτική και εκλογική ενίσχυση των Οικολόγων Πράσινων αλλά και την ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών, την ανάληψη μεγαλύτερου και ουσιαστικότερου ρόλου στη διαμόρφωση και εφαρμογή των πολιτικών. ... Η προσωπική δέσμευση όταν συναντήσει τη δέσμευση και εκατοντάδων χιλιάδων άλλων ανθρώπων θα γίνει δύναμη αλλαγής. Η οργή και η αγανάκτηση έχουν φουντώσει, δώσε όμως θετική διέξοδο, πάρε και εσύ μέρος στην αλλαγή των πολιτικών και την προώθηση προτάσεων για την αντιμετώπιση της οικολογικής κρίσης".

***

Θέτουμε ξεκάθαρο πλαίσιο κυβερνητικής συνεργασίας, χωρίς ναι μεν αλλά:
"Είμαστε αντίθετοι σε μονοκομματικές αυτοδύναμες κυβερνήσεις και βιώνουμε τη ζημιά που έχουν κάνει δεκαετίες τώρα. Δύσκολα όμως φανταζόμαστε συνεργασία με πολιτικούς χώρους οι οποίοι υποστηρίζουν απαράδεκτες προτάσεις και πρακτικές (π.χ. υποστήριξη ρυπογόνου λιγνίτη, υδροβόρου βαμβακιού, εκτροπή Αχελώου, ανάπτυξη αυτοκινητόδρομων, έλλειψη δασολόγιου, στήριξη αυθαίρετης και αντιοικολογικής δόμησης κλπ)... Εμείς δεν φοβόμαστε ούτε να είμαστε στην αντιπολίτευση, ούτε να συμμετέχουμε σε πιθανή κυβέρνηση συνεργασίας είτε να στηρίζουμε υπό όρους μια κυβέρνηση μειοψηφίας αν δεσμεύεται σε μια σειρά πολιτικών αλλαγών. Το κύριο όμως για μας είναι αν από όποια θέση και αν βρισκόμαστε προωθούνται αλλαγές που θα βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών και θα προωθούν τις αναγκαίες οικολογικές και κοινωνικές αλλαγές".

***

Ξεφεύγουμε από την παρωχημένη φρασεολογία πέρι "κινημάτων" και επιδιώκουμε τη συμμετοχική δημοκρατία. Δεν χαιρόμαστε με την κρίση του πολιτικού συστήματος:
"... πρέπει να αναπτυχθεί μια νέα κουλτούρα για τη διακυβέρνηση, οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση των πολιτικών που επηρεάζουν τη ζωή τους, να γίνει πιο συμμετοχική η δημοκρατία μας, πιο ποιοτική δηλαδή. Όποια και αν είναι η κυβέρνηση - μονοκομματική ή συνεργασία κομμάτων - πρέπει να υπάρχει πολιτικός διάλογος, διάλογος με την κοινωνία των πολιτών. Πρέπει και μπορούμε να μπολιάσουμε τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς με θεσμούς πιο άμεσης δημοκρατίας, ώστε οι πολίτες να μην νιώθουν και είναι αποκομμένοι από την πολιτική και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Μόνο μια τέτοια βαθιά αλλαγή θα αναδημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία".

***

• Ένα "μικρό" κόμμα που βάζει ξεκάθαρο και ρεαλιστικό πλαίσιο κυβερνητικής συνεργασίας σε ένα συγκεκριμένο πεδίο, χωρίς νεφελώδεις διακηρύξεις
  
• Ένα "μικρό" κόμμα που δεν φοβάται να πει ότι συμφωνεί με τις διακηρύξεις του ΠΑΣΟΚ για συμμετοχική δημοκρατία - αν και εκφράζει έντονες επιφυλάξεις για τον τρόπο με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ έχει εφαρμόσει τέτοιες πρακτικές.
• Ένα "μικρό" κόμμα το οποίο ενώ είναι έντονα επικριτικό για τα κόμματα εξουσίας δεν είναι απαξιωτικό και συνειδητά άδικο, ενώ αναγνωρίζει ότι μπορεί να συνεργαστεί με αυτά στο πλαίσιο συγκεκριμένων συμφωνιών που θέτει από τώρα.
• Ένα "μικρό" κόμμα που δεν πανηγυρίζει με την κρίση του πολιτικού συστήματος που έχουν επιβάλλει δύο-τρία συγκροτήματα και προτείνει τρόπους ανατροπής της κρίσης.

Κάπως έτσι φαντάζομαι τα μικρά κόμματα σε μια συμμετοχική κοινωνία των πολιτών, μακριά από μικρομεγαλίστικους ανταγωνισμούς και αριστερίστικες αγκυλώσεις, με συγκεκριμένη και διαφανή στόχευση χωρίς μικροκομματικές λογικές αξιοποίησης της δυασρέσκειας. Μικρά κόμματα που επιδιώκουν λύσεις και όχι "πολύ φασαρία" και νεφελώδεις "ανατροπές", μικρά κόμματα που δεν αντιδρούν, αλλά δρουν.

Μένει να αποδειχθεί αν είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό αυτό το σκηνικό.