13/1/09

Νεκρές λέξεις



Μια ζωή τα ίδια.

Με την "λιτότητα". Με της "αύξηση των δαπανών για την παιδεία", με τις μειωμένες δαπάνες των "εξοπλισμών", με την "άμεση πρόσληψη προσωπικού στα νοσοκομεία", με τις τρομερές "τουριστικές καμπάνιες της Ελλάδας", με τα "βατά" θέματα των Πανελλαδικών που μερικές φορές είναι "για καλά διαβασμένους", με τα "πανεκπαιδευτικά" συλλαλητήρια, με τις "εκδηλώσεις μνήμης", τις συγκεντρώσεις "συμπαράστασης".

Με τις πολιτικές για την μείωση της "υπογεννητικότητας", με τις πολιτικές για τα "αδύναμα στρώματα" της κοινωνίας. Με την "τόνωση" της αγοράς, με το "αγροτουριστικό" προϊόν", με τον "ανεξάρτητο" ιδιωτικό τύπο και την ποιοτική "κρατική ραδιοτηλεόραση". Με την "αναβάθμιση" του Ελληνικού πανεπιστημίου. Με το "εργατικό κίνημα". Με τους "εθνικούς" στόχους. Με τον "εθελοντισμό". Με τους "τιμημένους" αγωνιστές. Με τον "μικρομεσαίο". Με την "ανθρωπιστική" βοήθεια που "αποστέλλεται". Με την "κτηνωδία" του πολέμου που δεν μας αγγίζει.

Βαρέθηκα και την "πρόοδο", την "αριστερά" και τους "κοινωνικούς αγώνες". Βαρέθηκα και τους "διανοούμενους".

Σιγά σιγά βαριέμαι και την "οικολογία", την "εξοικονόμηση ενέργειας", την κατάργηση της "πλαστικής σακούλας", την "πράσινη" ανάπτυξη.

Βαρέθηκα και την "μεταρρύθμιση", τον "διάλογο για την παιδεία", το μαχαίρι που όλο φτάνει "στο κόκαλο", την "μηδενική ανοχή" σε "φαινόμενα" διαφθοράς", το "απλετο φως" που θα "ριχτεί" στην υπόθεση.

Βαριέμαι, γιατί όλες αυτές οι λέξεις χρησιμοποιήθηκαν και καθιερώθηκαν στο λεξιλόγιό μας, χωρίς ποτέ το νόημά τους να σημαίνει εν τέλει κάτι για την καθημερινή μου ζωή. Οι λέξεις αυτές στύφτηκαν και χάσανε το νόημα τους. Τις σκότωσαν!

Η φωτό από το http://note-to-cmo.blogspot.com/2007/09/note-to-cmo-thin-ice-and-killing-words.html

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ, δυστυχώς δεν υπάρχει opt out clause "ρήτρα αποδέσμευσης" εδώ. Αν αυτό είναι ένα κράτος μπουρδέλο ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες μας.... Όσο για την οικολογία, μπορεί να θεωρούν κάποιοι ότι είναι μόδα, αλλά όταν θα κάθεσαι πάνω στη νέα ξύλινη κατασκευή του Δήμου Ναυπάκτου και η θάλασσα θα ξεβράζει πτώματα χλωρίδας και πανίδας, τότε θα αναθεωρήσεις το θάνατο των λέξεων. Οι λέξεις -τα σημαινόμενα- αυθαιρέτως συνδέονται με τα σημαίνοντα-εικόνες, πραγματικότητες απτές, αντικείμενα και ζώα. Κοινώς, δεν μας παίρνει να θανατώσουμε τις λέξεις, φίλτατε...

Γιώργος Ασημακόπουλος είπε...

Ότι πολλοί θεωρούν μόδα την οικολογία και λοιδωρούν όσους ασχολούνται με αυτή σοβαρά, το γνωρίζω.

Πχ μίλησε ο Παπανδρέου για πράσινη γεωργία, μίλησε για πράσινη ανάπτυξη, μίλησε για ΑΠΕ, έβαλε τον Κουβέλη επικεφαλής του Τομέα Περιβάλλοντος, προτείνει τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων κλπ κλπ. Ε και;

Ο ΔΟΛ τον λέει... ακτιβιστή και τον λοιδωρεί, ο ΣΚΑΙ μοιράζει... λάμπες (που ευθύνονται μόλις για το 1% του CO2 που εκπέμπεται), ο ΣΥΡΙΖΑ φυλάει το 5% του και έχει κατεβάσει ρολά μην τυχόν και του ανοίξει κανείς κουβέντα, το ΚΚΕ καταγγέλει τον... καπιταλισμό. Αυτά την ώρα που η ΔΕΗ επενδύει στον λιθάνθρακα.

Όντως, πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Και να διαλέξουμε με ποιον πάμε και ποιον αφήνουμε.

Όχι απλά να κρίνουμε παθητικά, πίνοντας καφέ και βλέποντας την θάλασσα να ξεβράζει πτώματα χλωρίδας και πανίδας.

Όταν μας αρκεί να ασκούμε κριτική χωρίς να βάζουμε τα χερια μας στα σκατά, τότε σίγουρα θα θανατώσουμε τις λέξεις.

Τα σκατά είναι πολλά και πίστεψέ με ενώνονται και αντιδρούν πολύ σκληρά. Οπότε όταν σε βρίσκουν μόνο, επικρατούν. Και τότε πνίγουν τις λέξεις.

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλή η ανάρτησή σου Γιώργο!
Και άλλες λέξεις έχουν σκοτωθεί, ιδιαίτερα με την τωρινή κυβέρνηση. "Μεταρρύθμιση", "διάλογος για την παιδεία" και φράσεις "το μαχαίρι στο κόκαλο", "μηδενική ανοχή" ,"απλετο φως". θα έλεγε κανείς πως αν κάποιος μαθαίνει ελληνικά αυτήν την εποχή θα τα μάθαινε τελείως στραβά και ανάποδα:)

Γιάννης Φάκας