Λίγα χιλιόμετρα μετά την αρχοντική Κηφισιά, η πολύχρωμη Νέα Ερυθραία διατηρεί μέχρι σήμερα το ζωηρό χρώμα μιας κωμόπολης: Με την τοπική αγορά, τα μαγαζάκια της, τον κόσμο που καλημερίζεται στα πρωϊνά του ψώνια.
Ομως, η εγγύτητά της με τα λεγόμενα "φιλέτα" των βορείων προαστείων - την Κηφισιά, το Κεφαλάρι, την Εκάλη, καθιστούσε την περοχή ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα από ανθρωπογεωγραφικής απόψεως. Την τελευταία εικοσαετία, το "λάϊφστάϊλ" των Αθηναίων είχε εισβάλει κραυγαλέα στην καθημερινότητα της αξιολάτρευτης γειτονιάς: Βίλες - Βερσαλλίες σε απόσταση αναπνοής από παλιά προσφυγικά. Το παραδοσιακό κουτούκι κοντά στο απροσπέλαστο σούσι-μπαρ του τύπου "φύκια για μεταξωτές κορδέλες". Η αρχαία "τρύπα" με τα είδη κιγκαλερίας, δίπλα στα αστρονομικά πανάκριβα είδη μπάνιου από σμάλτο και κρύσταλλο. Προσφάτως άνοιξε κι ένας φούρνος, τόσο "σονσόν", που θα δυσκολευόταν να προφέρει το όνομά του ακόμα και Γάλλος αριστοκράτης. Τους είχα βαφτίσει "το μαγαζάκι του τρόμου". Σνόμπαραν τους πελάτες τους μέχρι τρομοκρατίας, αλλά φαίνεται ότι το κόλπο έπιανε, γιατί έκαναν χρυσές δουλειές. Πουλούσαν κρουασάν και προσβολές - ένα σύμβολο της εποχής τους?
Χτες το πρωί, βγήκαμε για πρωϊνή βόλτα στην περιοχή, μετά από μήνες απουσίας... Στη βιτρίνα ενός ?ακόμα-φαλιρισμένου μαγαζιού, μια αφίσα διαφήμιζε την επόμενη επιχείρηση: "Προσεχώς-Αγοραπωλησίες χρυσού και κοσμημάτων".
Πριν δύο μόλις χρόνια η ύπαρξη μιας τέτοιας επιχείρησης στην περιοχή θα αποτελούσε σκάνδαλο, σχεδόν μίασμα. Τώρα είναι φανερό τι θα συμβαίνει εκεί "προσεχώς": Στραφταλιστά μπιχλιμπίδια, πληρωμένα με δανεικά από το μέλλον, θα "σκοτωθούν" διακριτικά, αντί πινακίου φακής. Για να πληρωθεί μια ακόμα δόση δανείου, για να μην κατασχεθεί το αυτοκίνητο, για να συντηρηθεί - δυο εβδομάδες ακόμα, το οικιακό προσωπικό. Για να σωθούν τα προσχήματα. Δεν είναι τίποτα πρωτότυπο το "σκότωμα" των χρυσαφικών σε δύσκολες εποχές: η Νέα Ερυθραία ιδρύθηκε από πρόσφυγες, που κάτι ήξεραν από λύσεις απελπισίας.
Αλλά αυτό το "Προσεχώς αγοραπωλησίες κοσμημάτων"; Μέσα στη μελαγχολία της αφίσας, διακρίνεις το σύμβολο της εποχής: Το νέο μαγαζάκι του τρόμου;
Δεν ξέρω πώς πάνε οι εισπράξεις του υπεροπτικού φούρνου, αλλά, έστω κι αν λειτουργεί ακόμα, προβλέπω να είναι λίγα τα ψωμιά του, κυριολεκτικά.
Αλλού πλέον, θα γίνονται οι " χρυσές δουλειές".
Επίσης κυριολεκτικά.
1 σχόλιο:
Παρεπιπτόντως, πέρασα χθες (Κυριακή) πρωί έξω από το φούρνο που λέει η Ρίκα και είδα τις τζαμαρίες σκονισμένες και το μαγαζακι άδειο. Η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό ήταν: "ποιος να πληρώσει πλέον 2 και 3 ευρώ το κυριλέ ψωμάκι! (και 4 τον εσπρεσσο)".
Πιο πάνω πάντως, σε μια πλατεία λίγο πιο ψηλά, η τιμή του καπουτσίνο δεν λέει να πέσει με τίποτα. Αν το δω κι αυτό, τότε σημαίνει ότι ή ο κόσμος έβαλε μυαλό, ή ότι η γειτονιά εκεί πάνω περνάει καλύτερα σπίτι βλέποντας ντάνσινγ γουίθ δε σταρς.
Δημοσίευση σχολίου