- Που κάηκε η Ηλεία, η Πάρνηθα, ο Γράμμος, η Ελλάδα όλη.
- Που για πρώτη φορά κάηκαν ογδόντα άνθρωποι μέσα στον δρόμο στα καλά καθούμενα.
- Που ένα ολόκληρο κράτος δεν μπόρεσε να πεις σε αυτές τις ψυχές αν έπρεπε να πάνε δεξιά ή αριστερά όταν ένιωσαν τις φλόγες να τους ζώνουν.
- Που μια κυβέρνηση αξιοποίησε τα πτώματα για να απαγορέψει κάθε αντιπολιτευτική δραστηριότητα σε προεκλογική περίοδο.
- Που μας έλεγαν τα κανάλια-φερέφωνα ότι η Ελλάδα δέχεται... επίθεση!
- Που βλέπαμε τον Ζαχόπουλο στην Ολυμπία να φοράει μάσκα μπογιατζή και να μας λέει ότι όλα είναι εντάξει.
- Που μάθαμε από ένα γραφικό υπουργό ότι ο άνεμος είναι Στρατηγός.
- Που μας είπε ο Γιακουμάτος ότι οι ΠΑΣΟΚοι είναι εμπρηστές και ότι το πράσινο καίει το πράσινο.
- Που ο Καραμανλής φόραγε αμπέχονο όπως ο Μπους την 11η Σεπτεμβρίου.
- Που ο Δήμαρχος Αθηνών Νικήτας Κακλαμάνης έβαζε περιπόλους να φυλάνε το άλσος Παγκρατίου από τις... ασύμμετρες απειλές.
- Που με μερικά τριχίλιαρα ξαναψηφίστηκε ο καταλληλότερος.
- Που τα τριχίλιαρα στέρησαν την αναγέννηση της Ηλείας.
- Που τα πυροσβεστικά αεροπλάνα άλλαζαν σχέδιο πτήσης ανάλογα με το ποιος βουλευτής έπαιρνε τηλέφωνο.
- Που οι bloggers πήγανε μαυροφορεμένοι πλατεία -Σύνταγμα- μαζικά για πρώτη και τελευταία φορά.
- Που ξεκίνησε αυτό το blog.
ΥΓ: Άσχετο, αλλά ένα χρόνο μετά έχω μια απορία: πως γίνεται και δεν είδα ούτε ένα πλάνο στα δελτία ειδήσεων με φέρετρα; Πως δεν είδα ούτε μια κηδεία; Ούτε ένα μνημόσυνο; Ένα στεφάνι; Ένα επικήδειο; Γιατί τα ΜΜΕ παλεύουν τόσο πολύ να ξεχάσουμε, την ώρα που μας δείχνουν τόσο αίμα και τόσο πόνο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου