21/8/08

Η μοναξιά του Παπανδρέου στα καμμένα της Πελοπονήσου

Σήμερα ο Γιώργος επισκέπτεται την Ηλεία για να δώσει τα 1,2 εκατομμύρια ευρώ που είχε υποσχεθεί στους ΟΤΑ στις πυρόπληκτες περιοχές. Εκπληρώνει έτσι την υπόσχεση που είχε δώσει πριν ένα χρόνο. Παράλληλα έχει καταθέσει σχέδιο νόμου που θα συζητηθεί αυτή την εβδομάδα στη Βουλή. Σε αυτό το ΠΑΣΟΚ προτείνει προς ψήφιση:
  • Σύσταση «Εθνικής επιτροπής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης των πυρόπληκτων περιοχών» υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού.
  • Κρατική ενίσχυση για τη διασφάλιση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος 1.000 ευρώ μηνιαίως για κάθε αγροτική οικογένεια ως το τέλος του 2012 και για τους ελαιοπαραγωγούς ως το 2014.
  • Ίδρυση πρότυπης Αγροτικής Σχολής στα όρια του Νομού Ηλείας.
  • Κάλυψη από το κράτος του κόστους των ζωοτροφών.
  • Ενίσχυση των ΟΤΑ με γεωτεχνικούς.
  • Επισκευή ή ανακατασκευή κατοικιών, διατηρητέων κτιρίων, επαγγελματικών εγκαταστάσεων, υποδομών και δικτύων σε κάθε οικισμό.
  • Σε πέντε παραδοσιακούς οικισμούς να εφαρμοστεί πιλοτικό πρόγραμμα για την ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς με χρήση βιοκλιματικών προτύπων.
  • Ίδρυση «Διεθνούς πρότυπου ολυμπιακού αθλητικού κέντρου» και «Κέντρου ειρήνης και εκεχειρίας».
Τα χρήματα για τις δράσεις αυτές θα αντληθούν από κοινοτικούς πόρους, από διεθνείς πηγές, από το Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών, από παρακράτηση του 10% της ετήσιας επιχορήγησης προς τα κόμματα και από το 20% της διαφημιστικής δαπάνης των υπουργείων κ.ά.

Σχέδιο νόμου που φυσικά θα καταψηφίσει η κυβέρνηση Καραμανλή που το μόνο που έκανε στα καμένα ήταν να μοιράσει προεκλογικά τριχίλιαρα σε όποιον πήγαινε μια βόλτα μέχρι τα καμμένα. Σχέδιο νόμου που πιθανότατα θα απορρίψει ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σίγουρα το ΚΚΕ ακόμη μια φορά θα πει το τροπάρι του για την ομοιότητα του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ. Το γνωστό τροπάρι των κομμάτων της τάχα μου διαμαρτυρόμενης αριστεράς που δηλητηριάζει την πολιτική ζωή σπέρνοντας το "όλοι ίδιοι είναι". Το τροπάρι που από κοινού σπέρνουν με το "κόμμα των επιχειρηματιών". Το τροπάρι που επικαλέστηκε και ο Παπαδόπουλος όταν έκανε την χούντα του...

Θυμίζω ότι η κυβέρνηση Καραμανλή δεν έχει ακόμη καταφέρει να διαθέσει τα χρήματα που μαζεύτηκαν σε ειδικό ταμείο υπό τον Μολυβιάτη.

Την ώρα που ο Καραμανλής κλώθει τα λεφτά που δώσαμε στο Ταμείο του Μολυβιάτη, ο Γιώργος εκπληρώνει την υπόσχεσή του.

Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ αναλώνονται σε γενικόλογες οικολογικές ευχές χωρίς να διατυπώνουν έστω και μία εφικτή πρόταση, το ΠΑΣΟΚ μάζεψε συγκεκριμένες προτάσεις σε ένα σχέδιο νόμου το οποίο πάει στη Βουλή προς ψήφιση.

Άλλο λοιπόν τα επικοινωνιακά τριχίλιαρα και άλλο η διάθεση πόρων σε αναπτυξιακή λογική. Άλλο πιασάρικες οικολογικές κραυγές και άλλο η συγκροτημένη αναπτυξιακή πρόταση.

Έτσι, ο Γιώργος είναι σήμερα πολύ μόνος εκεί στην Πελοπόνησο. Ο μόνος που εκπληρώνει τις υποσχέσεις του, ο μόνος που καταθέτει εφικτές προτάσεις ανασυγκρότησης, ο μόνος εν τέλει που έμπρακτα προσπαθεί ένα χρόνο μετά να ανατρέψει την ερήμωση των πυρόπληκτων. Χωρίς να έχει το μάτι στην κάλπη...

Ε λοιπόν, δεν είναι όλοι ίδιοι.

ΥΓ: Που είναι τώρα οι κομματικοί παράγοντες που κυκλοφορούν και λένε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει θέσεις; Που κρύβονται και δεν βγαίνουν με την ίδια θέρμη να διαδώσουν το σχέδιο νόμου για την Ηλεία;

Πηγή: Το ΒΗΜΑ

3 σχόλια:

tractatus είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
tractatus είπε...

H τοποθέτηση στη μοναξιά ενός ηγέτη, αγαπητέ Γιώργο, δεν είναι τίτλος τιμής...μπορεί να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο...
Μου φαίνεται οτι κάνεις λάθος συσχετισμό με τη θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη...ξεχνώντας, όμως, οτι οι ποιητές(μιλω για τον Ασλάνη) διάγουν βίο μοναχικό ακριβώς γιατί εντός της μοναξιάς απλά...γράφουν...σε αντίθεση με τους πολιτικούς αρχηγούς που συνήθως γράφουν μέσα στο πλήθος...Μη μπερδεύεις τη μοναξιά...είναι σπουδαία γή της επαγγελίας...είναι σχεδόν τύχη τις περισσότερες φορές...

Γιώργος Ασημακόπουλος είπε...

Αγαπητή Ελένη, εδώ που μας έφτασαν οι νταβαντζήδες που έχουν εξαγοράσει τις συνειδήσεις της μισής πολιτικής σκηνής, δεν με πειράζει η μοναξιά του Παπανδρέου.

Άλλωστε όποιος μιλάει με την κοινωνία και δεν περιμένει τα άρθρα του Έθνους και του Βήματος για να διαμορφώσει γνώμη για τον Παπανδρέου, γνωρίζει ότι γράφει μέσα στο πλήθος. Παρόλη την λάσπη που έχει φάει από το ίδιο του το κόμμα. Όταν πας σε καφενείο με κάποιο μαγικό τρόπο χάνονται όλα αυτά τα επιχειρήματα που βλέπεις στο MEGA.

Αυτό όμως συμβαίνει στο πλήθος εκείνο που ακόμη λειτουργεί στην κοινωνία. Όχι στο πλήθος που γυρνάει το βράδυ στο σπίτι και ακούει τον Πρετεντέρη.

Ας είναι λοιπόν τόσο μόνος όταν κρατάει τον λόγο του. Ας τον απομονώνουν με την κατηγορία ότι το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει ΜΚΟ. Ας είναι ο μόνος που ετοιμάζει συγκεκριμένο σχέδιο την ώρα που στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι δεν έχει θέσεις. Ας είναι ο μόνος που δεν λαϊκίζειούτε με τριχίλιαρα ούτε με αόριστες οικολογικές μουρδολογίες.

Ξέρεις γιατί δεν με πειράζει αυτή η μοναξιά; Γιατί ξέρω ότι έχει δίκιο και, ξέρω ότι αν επιμείνει θα κερδίσει. Γιατί ξέρω ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Και, γιατί εν τέλει καλό είναι να πηγαίνεις κόντρα στους νταβαντζήδες τη στιγμή που θα μπορούσες να είναι ο δικός τους άνθρωπος.

Όταν τελειώσει αυτή η ιστορία, η μοναξιά του Παπανδρέου θα είναι γη της επαγγελίας για αυτόν και, κόλαση για όσους τον πολεμούν λυσσασμένα.